سوال
کتاب مقدس درباره اعتماد به دیگران چه می گوید؟
جواب
داوود پادشاه درباره اعتماد به دیگران می گوید، «به خداوند پناه بردن بهتر است از اميد بستن به انسان. آری، به خداوند پناه بردن حتی بهتر است از اميد بستن به اميران» (مزامیر فصل 118 آیه های 8-9). داوود از روی تجربه حرف می زند، برای اینکه نزدیکانش بارها به او خیانت کردند (نگاه کنید به مزامیر فصل 41 آیه 9). او به جای اینکه نظر بدی نسبت به همه داشته باشد یا همه مردم را ذاتا غیر قابل اعتماد در نظر بگیرد و ارتباط با آنها را اتلاف وقت بداند، یک درس یاد گرفت و به ما آموزش داد: اعتماد به مردم گناهکار ما را نا امید خواهد کرد، اما همیشه می توانیم به خدا اعتماد کنیم. سلیمان، پسر داوود، هم این درس را به خوبی یاد گرفت و یک مطلب به این درس اضافه کرد، او می گوید، اعتماد به خدا بهتر از اعتماد به دل و فکر خود انسان است (امثال فصل 3 آیه های 5-6).
گرچه دیگران گاهی در حق ما کوتاهی می کنند، و خود ما هم همیشه قابل اعتماد نیستیم، اما همچنان می توانیم و باید به مردم تا درجات متفاوتی اعتماد کنیم. رابطه واقعی بدون اعتماد، غیر ممکن است. ما به دیگران اعتماد می کنیم برای اینکه می دانیم خداوند ما را هرگز نا امید نخواهد کرد. توکل و اطیمنان ما در نهایت به خداوند است، به همین دلیل می توانیم به دیگران اعتماد کنیم و از این تجربه لذت ببریم. اعتماد به دیگران تقریبا از عشق به آنها غیرقابل تفکیک است. دوستی و صمیمیت واقعی تنها از راه صداقت و اعتماد به دست می آید. مشارکت در مشکلات دیگران (غلاطیان فصل 6 آیه 2) و اصل « بياييد يكديگر را به محبت كردن و به انجام اعمال نيک تشويق و ترغيب نماييم» (عبرانیان فصل 10 آیه 24) نیازمند اعتماد است. اعتراف به گناهان نزد یکدیگر (یعقوب فصل 5 آیه 16) و مشارکت برای تامین نیازها یکدیگر (یعقوب فصل 5 آیه 14، رومیان فصل 12 آیه 15) نیازمند اعتماد است. اعتماد لازمه همه روابط انسان ها، مخصوصا روابط سالم در خانواده سالم و کارآمد مسیح است.
مسیحیان باید تلاش کنند قابل اعتماد باشند. عیسی مسیح بسیار واضح به شاگردان می گوید که باید سر حرف خود بایستند (متی فصل 5 آیه 37). یعقوب این دستور را مجددا یادآوری می کند (یعقوب فصل 5 آیه 12). از مسیحیان خواسته شده غیبت و شایعه پراکنی نکنند (امثال فصل 16 آیه 28، فصل 20 آیه 19؛ اول تیموتائوس فصل 5 آیه 13، دوم تیموتائوس فصل 2 آیه 16). در عین حال، از مسیحیان خواسته شده که در زمان مناسب صحبت کنند و دیگران را از گناه و اشتباه شان آگاه سازند (متی فصل 18 آیه های 15-17، غلاطیان فصل 6 آیه 1). مسیحیان باید حقیقت را با زبان محبت آمیز بیان کنند (افسسیان فصل 4 آیه 15، اول پطرس فصل 3 آیه 15). ما باید «در راه خدمت به خدا سخت بكوش تا او از تو راضی شود و هنگامی كه خدمتت را ارزيابی میكند، شرمنده نشوی. سعی كن مفهوم كلام خدا را خوب درک كنی و آن را خوب تعليم دهی» (دوم تیموتائوس فصل 2 آیه 15). همچنین از مسیحیان انتظار می رود تا به نیازهای دیگران اهمیت بدهند (یعقوب فصل 2 آیه های 14-17؛ اول یوحنا فصل 3 آیه های 17-18، فصل 4 آیه های 20-21). همه این کارها به قابلیت اعتماد یک شخص کمک می کنند. مسیحیان باید انسان هایی قابل اعتماد باشند. چنین قابلیت اعتمادی را روح القدس در زندگی ایمانداران به وجود می آورد (دوم قرنتیان فصل 3 آیه 18، فیلیپیان فصل 1 آیه 6، غلاطیان فصل 5 آیه های 13-26).
اعتماد به دیگران همیشه عادی یا آسان نیست. ما باید عاقلانه رفتار کنیم و قبل از اینکه کاملا به دیگران اعتماد کنیم، برای شناخت آنها وقت صرف کنیم. عیسی مسیح گاهی این کار را با ترک جمعیت اطرافش انجام داد (یوحنا فصل 2 آیه های 23-25، فصل 6 یه 15). اما گاهی تشخیص بین اینکه آیا در اعتماد به دیگران عاقلانه عمل می کنیم یا به دلیل ترس های و رنج های گذشته بیش از اندازه حالت دفاعی می گیریم، مشکل است. اگر اعتماد به همه به هر میزانی برای ما بسیار مشکل است، درون نگری می تواند قدم عاقلانه ای باشد و در صورت لزوم از خدا بخواهیم تا زخم های گذشته ما را شفا دهد.
کتاب مقدس توصیه های لازم را به ما ارائه می دهد که چگونه پس از آزرده شدن دوباره بتوانیم به دیگران اعتماد کنیم. اعتماد به خدا اولین و مهمترین قدم است. وقتی این مطلب را درک کنیم؛ خداوند، بدون توجه به رفتاری که دیگران با ما می کنند، همیشه در این مواقع وفادار، درست و قابل اعتماد خواهد بود، بنابراین ناامیدی ها و خیانت ها را راحت تر مدیریت خواهیم کرد. مزامیر فصل 118 آیه 6 می گوید، «خداوند با من است، پس نخواهم ترسيد. انسان چه میتواند به من بكند؟» مطالعه کتاب مقدس و توجه به توضیحات خداوند در مورد وفاداری و قابلیت اعتماد او بسیار مفید است. دعا نیز نقش حیاتی دارد. مخصوصا اگر احساس کنیم که خداوند به اعتماد ما خیانت کرده است، گاهی حس می کنیم که خدا به ما خیانت کرده، برای اینکه به دیگران اجازه داده تا ما را برنجانند، اما باید حقیقت را در مورد او به یاد آوریم که او قابل اعتماد است تا عشق او به ما آرامش دهد.
گام بعدی پس از سوء استفاده از اعتماد ما و در نتیجه رنجش ما، بخشش است.عیسی مسیح می گوید اگر برادر تو هفتاد و هفت بار در حق تو بدی کرد ولی باز هم از تو طلب بخشش می کند، باید او را ببخشیم (متی فصل 18 آیه های 21-22). منظور این نیست که ما نباید هفتاد و هشتیمن بدی را نبخشیم، بلکه ما باید انسان هایی باشیم که همواره آماده بخشیدن هستند. اگر شخصی پیوسته و بدون توبه از اعتماد ما سوء استفاده می کند، ما دیگر مجبور نیستیم با او ارتباط داشته باشیم و در معرض آسیب از سمت او قرار بگیریم. در عین حال نباید اجازه بدهیم تا تلخی وجود ما را تسخیر کند و رفتار آن فرد بر روی روابط ما با دیگران اثر منفی بگذارد ( عبرانیان فصل 12 آیه های 14-15).اگر آن شخص واقعا پشیمان است و توبه کرده است – حتی اگر به ما خیانت کرده و از اعتماد ما سوء استفاده کرده باشد- باید او را ببخشیم و با گذشت زمان بر روی احیای اعتماد به او کار کنیم. یکی از درس هایی که عیسی مسیح درباره بخشش می دهد مربوط به داستان مردی است که بدهی های او بخشیده شد، اما نسبت به کسی که به او بدهی اندکی داشت ظالمانه رفتار کرد. اعمال ظالمانه آن مرد بی رحم باید نیاز به بخشیدن را به ما یادآوری کند. خداوند گناه ما را که از همه بدهی های دنیا بیشتر بود، بخشید (متی فصل 18 آیه های 23-35).
در آخر، باز هم باید یاد آوری کنیم در حالی که اعتماد به دیگران را یاد می گیریم، باید تلاش کنیم تا قابلیت اعتماد خودمان را نیز افزایش دهیم؛ این روش مناسب و خداپسندانه است. ما باید جای امنی برای دیگران باشیم (امثال فصل 3 آیه 29) و اسرارآنها را فاش نکنیم (امثال فصل 11 آیه 13). ما باید برای صداقت (امثال فصل 12 آیه 22) و تمایل کمک به برادر و خواهر خود (امثال فصل17 آیه 17) شناخته شویم. هرکسی در زندگی با گرفتاری هایی روبرو می شود، ما به دوستان خود زمانی که روزگار بر وفق مراد نیست نیاز داریم. گاهی باعث نامیدی دیگران می شویم اما باید همیشه «طوری زندگی و رفتار كنيد كه شايستهٔ مقامتان باشد، مقامی كه خدا به شما عطا كرده است .فروتن و مهربان باشيد. نسبت به يكديگر بردبار باشيد و به سبب محبتی كه به هم داريد، از خطاها و اشتباهات يكديگر چشمپوشی نماييد» (افسسیان فصل 4 آیه های 1-2).
English
کتاب مقدس درباره اعتماد به دیگران چه می گوید؟