سوال
خطر و پیامد گناه اعتراف نکرده چیست؟
جواب
اول یوحنا فصل 1 آیه 9 می گوید، «اما اگر گناهان خود را به او اعتراف نماييم، می‌توانيم اطمينان داشته باشيم كه او ما را می‌بخشد و از هر ناراستی پاک می‌سازد.» این آیه برای مسیحیان نوشته شده است و به اگر بستگی دارد. خداوند گناهان فرزندان خود را می بخشد، اگر به گناه اعتراف کنند. واژه اعتراف گویای این مطلب است که ما با خدا در اینکه چقدر گناهانمان بد است موافق هستیم. توبه، یا بازگشت از گناه، بخشی از اعتراف است. گناهان غیرایمانداران، یعنی کسانی که به عیسی مسیح ایمان نیاورده اند و در نتیجه نجات را دریافت نکرده اند، اعتراف نشده و بخشیده نشده است. مجازات ابدی در انتظار کسانی خواهد بود که به گناهان خود اعتراف نمی کنند و به عیسی مسیح ایمان نمی آورند (دوم تسالونیکیان فصل 1 آیه های 8 تا 9، یوحنا فصل 3 آیه های 15 تا 18). اما وضعیت مسیحیانی که گناه اعتراف نکرده دارند چیست؟
بر اساس کتاب مقدس، همه گناهان ما وقتی به عیسی مسیح ایمان می آوریم، بخشیده می شوند. دوم قرنتیان فصل 5 آیه 21 می گوید، «زيرا خدا بار گناهان ما را بر دوش مسيح بی‌گناه گذاشت، تا ما به عنوان پيروان او، آن طور كه مورد پسند خداست، نيک و عادل شويم.» وقتی این مبادله را روی صلیب انجام می دهیم، خداوند ما را بی گناه به حساب می آورد. این بی گناهی و پاکی ما نیست که دیده می شود بلکه خداوند بی گناهی مسیح را به ما نسبت می دهد و آن را می بیند (تیطوس فصل 3 آیه 5). او پاکی خود را به حساب ما می گذارد. از لحظه ای که به عیسی مسیح ایمان می آوریم کاملا مورد قبول و تایید خدا قرار می گیریم.
اما بعد از اینکه بی گناه و پاک می شویم و باز هم گناه می کنیم چه اتفاقی می افتد؟ تصور کنید در یک روز سرد زمستانی کنار پنجره جنوبی خانه ایستاده اید. هوا بسیار سرد است، اما خورشید از پنجره به درون خانه می تابد. تابش نور خورشید شما را گرم می کند. سپس پرده را می کشیم. بلافاصله گرما متوقف می شود. چرا؟ چون خورشید دیگر نمی تابد؟ خیر، برای اینکه چیزی بین خورشید و شما قرار گرفته است. وقتی پرده را دوباره باز می کنید، تابش خورشید دوباره شما را گرم می کند. همه چیز به شما بستگی دارد این پرده درون خانه شما وجود دارد نه بیرون از خانه.
گناهان اعتراف نکرده مانند پرده عمل می کنند. خداوند نور راهنمای خود را بر روی فرزندانش می تاباند (مزامیر فصل 37 آیه 23، رومیان فصل 8 آیه های 38 تا 39). او خواستار برکت دادن به ما، معاشرت با ما و تایید ماست (مزامیر فصل 84 آیه 11، فصل 115 آیه 13، اول سموئیل فصل 2 آیه 30). اومی خواهد تا با گرمای لبخند او گرم شویم. اما وقتی گناهی مرتکب می شویم، پرده ای بین خود و پدر آسمانی می کشیم. ما پرده ای بر روی معاشرت با او می کشیم و سرمای تنهایی روحانی را احساس خواهیم کرد. بسیاری از مواقع با عصبانیت خداوند را متهم می کنیم که ما را تنها گذاشته است اما در حقیقت ما او را ترک کرده ایم. وقتی با لجبازی و از روی کله شقی اعتراف نمی کنیم، خداوند ما را تنبیه خواهد کرد (عبرانیان فصل 12 آیه های 7 تا 11). تنبیه الهی می تواند بسیار شدید باشد و حتی اگر قلبمان را سخت کنیم و حاضر به بازگشت از گناه نباشیم مرگ در انتظار ما خواهد بود (اول قرنتیان فصل 11 آیه 30، اول یوحنا فصل 5 آیه 16). خداوند بیشتر از ما به احیای این رابطه تمایل دارد (اشعیا فصل 65 آیه 2، فصل 66 آیه 13؛ متی فصل 23 آیه 37؛ یوئیل فصل 2 آیه های 12 تا 13). او حتی وقتی گناه می کنیم به دنبال ما می آید، ما را تادیب می کند و به ما عشق می ورزد (رومیان فصل 5 آیه 8). اما همچنان به ما حق انتخاب میدهد. ما باید با اعتراف و توبه این پرده را کنار بزنیم.
اگر به عنوان فرزندان خدا، تصمیم بگیریم در گناه باقی بمانیم، پس عواقب آن را هم خودمان انتخاب کرده ایم. پیامدهای این تصمیم، توقف معاشرت با خدا و توقف رشد روحانی ما می باشد. کسانی که در گناه پافشاری می کنند باید رابطه خود با خدا را دوباره بررسی کنند (دوم قرنتیان فصل 13 آیه 5). کتاب مقدس به وضوح می گوید کسانی که خدا را می شناسند گناهان اعتراف نکرده ندارند (اول یوحنا فصل 2 آیه های 3 تا 6، فصل 3 آیه های 7 تا 10). تمایل به پاکی، علامت کسانی است که خدا را می شناسند. شناخت خدا یعنی او را دوست داشته باشیم (متی فصل 22 آیه های 37 تا 38). دوست داشتن او یعنی اینکه خشنودی او را بخواهیم (یوحنا فصل 14 آیه 15). گناه اعتراف نکرده، سد راه خشنود کردن خداوند است، بنابراین فرزند واقعی خداوند خواهان اعتراف به گناه، تغییر آن، و احیای رابطه با خداوند می باشد.
English
خطر و پیامد گناه اعتراف نکرده چیست؟
