سوال
چرا انجیل هنوز به اکثر مردم دنیا بشارت داده نشده است؟
جواب
آخرین دستور عیسی مسیح به پیروان خود این بود که «برويد و تمام قومها را شاگرد من سازيد و ايشان را به اسم پدر و پسر و روح‌القدس غسل تعميد دهيد؛ و به ايشان تعليم دهيد كه تمام دستوراتی را كه به شما داده‌ام، اطاعت كنند. مطمئن باشيد هر جا كه برويد، حتی دورترين نقطه دنيا باشد، من هميشه همراه شما هستم!» (متی فصل 28 آیه های 19-20). با مطالعه کتاب اعمال رسولان متوجه می شویم که شاگردان مسیح درست همین کار را انجام دادند. آنها پس از دریافت روح القدس، کلام خدا را با شجاعت به همه اعلام کردند (اعمال رسولان فصل 2 آیه 4). خداوند به آنها قدرت ماورای طبیعی سخن گفتن به زبان های دیگر را داد، به همین دلیل مردم سرزمین های بیگانه هم پیام انجیل را شنیدند (اعمال رسولان فصل 2 آیه 6)، ایمان آوردند، پیام خدا را به سرزمین ها خودشان بردند و به این شکل انجیل منتشر شد.
با وجود تلاش ها و حملاتی که در طول تاریخ برای حذف مسیحیت صورت گرفت، پیام انجیل منتشر شد و زندگی بسیاری از انسان ها با عشق مسیح دگرگون شد. بشارت دهندگان انجیل همه چیز خود را رها کردند، به نواحی سخت سفر کردند تا پیام انجیل را به گوش مردم آنجا برسانند. مردم دنیا از طریق بشارت حضوری، رادیو، تلویزیون، اینترنت، مطبوعات و وسایل جمعی پیام نجات بخش انجیل را می شنوند و به آن پاسخ می دهند. ما از مسلمانان در کشورهای محدود و سختگیر می شنویم که عیسی مسیح را در خواب و رویا می بینند و متقاعد می شوند که او پسر خداوند است. اما با افزایش جمعیت دنیا تعداد مردمی که پیام انجیل را نمی شوند هم زیاد می شود. با وجود تلاش های کلیسا، همچنان میلیون ها تن هرگز چیزی درباره مسیح نشنیده اند. در واقع، برخی از نواحی دنیا مانند ترکیه و آفریقای شمالی که مسیحیان با ایمانی در آنجا حضور داشتند، در حال حاضر به سنگر دین دروغین تبدیل شده اند.
یکی از دلایلی که بسیاری از مردم هنوز پیام انجیل را نشنیده اند این است که در نواحی دورافتاده زندگی می کنند. جهانگردان همچنان در حال کشف روستاها و قبایل ناشناخته هستند. قبایلی وجود دارند که بشارت دهندگان هنوز نتوانسته اند زبان آنها را رمزگشایی کنند بنابراین ارتباط با آنها تقریبا غیرممکن است. همچنین قبایل و ملت هایی نیز وجود دارند که با خارجی ها یا مسیحیان رفتاری خصمانه دارند و ارتباط با آنها خطرناک است. بسیاری سعی کردند با چنین گروه هایی ارتباط برقرار کنند و جان خود را در این راه از دست داده اند، و این کار باعث شده تا مرزهای آنها محکم تر و سخت تر شوند.
یکی دیگر از دلایل بروز این مشکل بی علاقگی مسیحیان در جوامع غربی است. سخنان یعقوب شاید در رابطه با عده ای از ما که ثروتمند هستیم در برابر دیگر مردم دنیا صدق کند، «و اينک، شما ای ثروتمندان، توجه كنيد! گريه و زاری نماييد، زيرا بلاهای وحشتناكی در انتظار شماست. از هم اكنون، ثروتتان تباه شده و لباسهای گرانبهايتان را نيز بيد خورده است. شما در اين دنيای زودگذر، طلا و نقره می‌اندوزيد، غافل از اينكه با اين كار، برای خود در روز قيامت مجازات ذخيره می‌كنيد. زيرا همانگونه كه طلا و نقره‌تان را زنگ خورده است، آتش نيز بدن شما را خواهد خورد.گوش فرا دهيد! به نالهٔ كارگرانی كه برای شما كار كرده‌اند، گوش دهيد؛ كارگرانی كه گولشان زده‌ايد و مزدشان را نداده‌ايد. ناله‌های ايشان تا به آسمان بالا رفته و به گوش خدای متعال رسيده است. شما سالهای عمر خود را در اين دنيا به خوشگذرانی و عيش و نوش گذرانديد و مانند گوسفندان پرواری شده‌ايد كه برای روز ذبح آماده می‌باشند» (یعقوب فصل 5 آیه های 1-5).
این سخنان ممکن است برای ما خیلی خشن و ناخوشایند به نظر برسند اما باید زندگی و رفتار خود را برررسی کنیم و ببینیم که آیا ما نیز از امکانات خود اینگونه استفاده می کنیم. عیسی مسیح به ما می گوید، «مال دنيا اغلب در راههای بد مصرف می‌شود. اما من به شما توصيه می‌كنم كه آن را در راه درست به کار گيريد تا دوستان بيابيد. آنگاه وقتی مالتان از ميان برود، خانه‌ای در آخرت خواهيد داشت» (لوقا فصل 16 آیه 9). به عبارت دیگر، ما باید از امکانات خود در این دنیا برای پیشرفت کار خدا استفاده کنیم، و نتیجه آن وجود افراد بیشتری در بهشت خواهد بود.
آیا پول خود را متعلق به خودمان می دانیم که باید برای لذت های شخصی خرج شود؟ و یا آن رزق و لطف خداوند برای ما است که باید با راهنمایی او خرج شود؟ آیا ما زمان را متعلق به خودمان می دانیم و باید همان کاری را بکنیم که خوشحال مان می کند؟ و یا آن را هدیه ای از طرف خدا برای انجام خواست او در نظر می گیریم؟ آیا فکر می کنیم که استعدادهای ما وسیله ای برای کسب دستارودهای شخصی است؟ و یا هدایایی از طرف خدا برای انجام خواست اوست؟ آیا زمانی که از امکانات خود استفاده می کنیم، فقرا و ملت های محروم را در نظر می گیریم؟ آیا خدا ما را برای بشارت به ملت ها خارجی فراخوانده است، ولی ما مقاومت می کنیم؟ آیا او از ما خواسته که در دعا از یک حیطه خدماتی روحانی یا یک بشارت دهنده حمایت کنیم، ولی فراموش کرده ایم؟ آیا ما مباشران خوبی برای منابع و امکاناتی که خدا به ما داده است هستیم و در نحوه استفاده از آنها مراقب هستیم؟ آیا اول از همه به دنبال پادشاهی خداوند و مشارکت در بشارت پیام انجیل به روشی که او از ما خواسته هستیم؟ یکی از دلایلی که بسیاری از مردم پیام انجیل را نشنیده اند این است که فرزندان خدا از رساندن پیام انجیل به آنها خودداری می کنند. بیایید آنقدر به انجیل عادت نکنیم که تمایلی برای انتشار آن نداشته باشیم و تا به آخر نهایت تلاش خود را برای انتشار آن به کار بگیریم.
عیسی مسیح در متی فصل 11 آیه های 21-24 به شهرهایی اشاره می کند که به تازگی به آنها بشارت داده و معجزاتی انجام داده است اما مردم همچنان به او ایمان نمی آورند: «وای بر تو ای خورزين و وای بر تو ای بيت‌صيدا! اگر معجزه‌هايی كه من در كوچه و بازار شما انجام دادم، در صور و صيدون فاسد انجام می‌دادم، اهالی آنجا مدتها قبل، از روی خجالت و پشيمانی پلاس‌پوش و خاكسترنشين می‌شدند و توبه می‌كردند. مطمئن باشيد عاقبتِ صور و صيدون در روز قيامت خيلی بهتر از شما خواهد بود. ای كَفَرناحوم كه سر به آسمان كشيده‌ای، عاقبت به جهنم سرنگون خواهی شد چون اگر معجزاتی كه من در تو كردم، در سدوم می‌كردم، آن شهر تا به حال باقی مانده بود. مطمئن باش عاقبتِ سدوم در روز قيامت بهتر از تو خواهد بود.» این یعنی خداوند ما را مسئول فرصت هایی می داند که به ما داده است (متی فصل 10 آیه های 14-15). خداوند، داور عادل است (مزامیر فصل 7 آیه 11)، بنابراین ما ایمان داریم که او در روز داوری درست ترین برخورد را با کسانی می کند که پیام انجیل را نشنیده اند. با این وجود، ما نیز مسئول و پاسخگوی اعمال خود در قبال بشارت پیام انجیل خواهیم بود (متی فصل 12 آیه 36، دوم قرنتیان فصل 5 آیه 10).
هریک از مسیحیان گزینه های بسیار زیادی برای حل این مشکل و بشارت به کسانی دارند که پیام انجیل را نشنیده اند. شما در صورت امکان می توانید یکی یا چندین کار زیر را انجام دهید.
• به سازمان های بشارتی کمک مالی کنید.
• از طریق سازمان های خیریه به کودکان محروم و فقیر کمک کنید تا نیازهای جسمانی و روحانی کودکان سرتاسر دنیا برطرف شود.
• از خداوند بخواهید این موضوع را روشن کند که آیا خواست او برای شما بشارت و خدمت تمام وقت است.
• به یک سفر بشارتی کوتاه به مکان هایی که پیام انجیل به آنجا نرسیده است بروید. با ارزیابی نیازهایی اولیه مردم، شور و اشتیاق ما برای ارتباط با آنها بیشتر می شود. بسیاری از سازمان های موفق زمانی ظهور کردند که یک شخص یک نیاز را دید.
• اگر مهارتی در زبان داریم مترجم کتاب مقدس بشویم.
• به دلیل ترس یا تنبلی بهانه نیاوریم. اگر خدا شما را فراخوانده است از شما محافظت خواهد کرد.
• استعدادها، تلاش ها و امکانات خود را بررسی کنید تا ببینید که چه چیزی می تواند برای بشارت پیام انجیل به افرادی که آن را نشنیده اند استفاده شود. (به عنوان مثال، گواهی خلبانی، مهارت های سازمانی، امکان مالی، مهارت مکانیکی، علم پزشکی و غیره).
عیسی مسیح وقتی به آسمان صعود کرد پیام خود را به دست تعدادی از مردم سپرد. او در زمان ماموریت خود می توانست به مکان های دوردست تری برود. او می توانست مانند پولس به سفرهای بشارتی برود. او می توانست فرشته ها را برای بشارت پیام انجیل به همه جا بفرستد. اما هیچ یک از این کارها را انجام نداد. در عوض، او مهمترین پیام دنیا را به دست عده ای از مردم خطاپذیر به امانت سپرد. با این وجود، آن پیام دنیا را تغییر داد برای اینکه آن مردم پر شده از روح القدس، حاضر به انجام هر کاری بودند. اگر کسانی هم که ادعا می کنند مسیحی هستند حاضر به فدا کردن همه چیز خود باشند، با افراد کمتری روبرو خواهیم شد که پیام انجیل را نشنیده باشند.
English
چرا انجیل هنوز به اکثر مردم دنیا بشارت داده نشده است؟
