سوال
کتاب مقدس درباره نبخشیدن دیگران چه می گوید؟
جواب
کتاب مقدس بسیار زیاد در مورد بخشیدن و نبخشیدن سخن می گوید. می توان گفت معروف ترین داستان درباره نبخشیدن، حکایت عیسی مسیح از یک مرد بی رحم بود (متی فصل 18 آیه های 21 تا 35). در این داستان پادشاه بدهی هنگفت یک مرد به خودش را بخشید اما آن مرد بدهی کمی که فرد دیگری به او داشت را نبخشید. پادشاه از این اقدام مرد مطلع می شود و تصمیمش را درباره آن مرد تغییر می دهد. نتیجه گیری عیسی مسیح این است که، «بلی، و اينچنين پدر آسمانی من با شما رفتار خواهد كرد اگر شما برادرتان را از ته دل نبخشيد» (متی فصل 18 آیه 35). متن های دیگر نیز به ما می گویند که اگر دیگران را ببخشیم، خود نیز بخشیده خواهیم شد (نگاه کنید به متی فصل 6 آیه 14، فصل 7 آیه 2 و لوقا فصل 6 آیه 37).
از این مطلب برداشت اشتباه نکنید، خدا ما را به واسطه کارهای خوبمان نمی بخشد. بلکه بخشش و نجات فقط هدیه رایگان از طرف خداوند به واسطه ایمان به کار عیسی مسیح بر روی صلیب است. با این حال، اعمال ما نشان دهنده ایمان و میزان درک ما از لطف خداوند است (نگاه کنید به یعقوب فصل 2 آیه های 14 تا 26 و لوقا فصل 7 آیه 47). ما به هیچ عنوان لیاقت این بخشش الهی را نداشتیم. با وجود این، عیسی مسیح بهای گناهان ما را پرداخت کرد و بخشش را به ما هدیه داد (رومیان فصل 5 آیه 8). وقتی به بزرگی هدیه خداوند پی می بریم، آن را به دیگران هم می دهیم. به ما لطف شده است وما باید این لطف را در حق دیگران نیز انجام دهیم. در حکایت عیسی مسیح، ما نسبت به مردی که بدهی هنگفتش به پادشاه بخشیده شد، اما خودش طلب ناچیزش از دیگری را نبخشید، احساس انزجار می کنیم. ما هم اگر نبخشیم، مانند مرد بی رحم داستان عمل کرده ایم.
نبخشیدن ما را از حیات کاملی که خدا برای ما در نظر گرفته است نیز محروم خواهد کرد. نبخشیدن، به جای ترویج عدالت، باعث گسترش تلخی و دلخوری می شود. عبرانیان فصل 12 آیه های 14 تا 15 هشدار می دهد، «بكوشيد تا با همهٔ مردم در صلح و صفا به سر بريد، و دلی پاک و زندگی مقدسی داشته باشيد، زيرا تا پاک و مقدس نباشيد، خداوند را نخواهيد ديد. مواظب باشيد مبادا كسی از شما از خدا دور شود. دقت كنيد تلخی در ميان شما ريشه ندواند، زيرا باعث اضطراب شده، به زندگی روحانی بسياری لطمه خواهد زد.» دوم قرنتیان (فصل 2 آیه های 5 تا 11) به ما هشدار می دهد که نبخشیدن مسیر را برای فریب کاری شیطان باز می کند.
ما همچنین می دانیم کسانی که به ما ظلم کرده اند (کسانی که شاید مایل به بخشیدن آنها نباشیم) باید به خدا پاسخگو باشند (نگاه کنید به رومیان فصل 12 آیه 19، عبرانیان فصل 10 آیه 30). این را هم باید بدانیم که بخشیدن به معنای دست کم گرفتن کار اشتباه یا الزاما آشتی کردن با آن طرف نیست. وقتی کسی را می بخشیم او را از بند بدهی اش به ما آزاد کرده، از انتقام گرفتن چشم پوشی می کنیم، و ترجیح می دهیم که از خطای او کینه به دل نگیریم. با وجود این، ما به آن شخص الزاما دوباره اعتماد نمی کنیم و یا بخشیدن او باعث نمی شود که عواقب آن گناه و خطا از بین بروند. به ما گفته شده پاداش گناه مرگ است (رومیان فصل 6 آیه 23). گرچه بخشش الهی، ما را از مرگ ابدی نجات می دهد اما همیشه ما را از عواقب مرگ گونه گناه نجات نخواهد داد (عواقبی مانند مانند تمام شدن یک رابطه یا محاکمه شدن از طرف سیستم قضایی). بخشیدن به این معنی نیست که طور رفتار کنیم گویی هیچ کار بدی صورت نگرفته است، بلکه درک وضعیت خودمان به عنوان یک گناهکار است که خداوند او را سخاوتمندانه بخشیده است. بخشیدن همچنین به این معنی است که حق نداریم کار اشتباه آن فرد را باز هم به او یادآوری کنیم و یا به اصطلاح اشتباهش را همیشه به رویش بیاوریم.
باز هم تاکید می کنیم که کتاب مقدس از ما می خواهد ببخشیم. به عنوان مثال در افسسیان فصل 4 آیه 32 می خوانیم، «نسبت به هم مهربان و دلسوز باشيد و يكديگر را ببخشيد، همانطور كه خدا نيز شما را به خاطر مسيح بخشيده است.» ما طعم بخشیده شدن را چشیده ایم و آن را کاملا به معنای واقعی دریافت کرده ایم، بنابراین از ما انتظار می رود که دیگران را هم ببخشیم (نگاه کنید به لوقا فصل 12 آیه 48). گرچه بخشیدن گاهی مشکل است، اما نبخشیدن نافرمانی از خداوند و قدرنشناسی از لطفی می باشد که او در حق ما انجام داده است.
English
کتاب مقدس درباره نبخشیدن دیگران چه می گوید؟
