سوال
کتاب مقدس درباره سر قول/قسم خود ایستادن چه می گوید؟
جواب
تقریبا سی مرتبه در عهد قدیم به قسم اشاره شده است. کتاب های لاویان و اعداد چندین مرتبه در مورد قربانی و هدایا به قسم اشاره کرده اند. شکستن قسم به خصوص قسم به خداوند عواقب شدیدی برای اسرائیلی ها داشته است.
داستان یفتاح نشان می دهد که قسم خوردن بدون فکر کردن به پیامدهای آن، کار احمقانه ای است. قبل از اینکه اسرائیلی ها با رهبری او وارد جنگ با عمونی ها شوند، قسم خورد اگر پیروز به خانه بازگردد هرآنچه از خانه اش به استقبال او بیاید برای خدا قربانی کند، کسی که به استقبال او آمد دخترش بود. یفتاح قسم خود را به خاطر آورد و دخترش را به خدا تقدیم کرد (داوران فصل 11 آیه های 29 تا 40). اینکه آیا یفتاح باید به این قول خود عمل می کرد یا نه در مقاله ای دیگر به آن پرداخته شده است. این داستان نشان دهنده حماقت موجود در قسم عجولانه است.
عیسی مسیح درباره سوگند خوردن می گوید: «باز گفته شده كه قسم دروغ نخور و هرگاه به نام خدا قسم ياد كنی، آن را وفا كن. اما من می‌گويم: هيچگاه قسم نخور، نه به آسمان كه تخت خداست، و نه به زمين كه پای‌انداز اوست، و نه به اورشليم كه شهر آن پادشاه بزرگ است؛ به هيچيک از اينها سوگند ياد نكن. به سر خود نيز قسم مخور، زيرا قادر نيستی مويی را سفيد يا سياه گردانی. فقط بگو: "بلی" يا "نه". همين كافی است. اما اگر برای سخنی كه می‌گويی، قسم بخوری، نشان می‌دهی كه نيرنگی در كار است» (متی فصل 5 آیه های 33 تا 37).
لازم است تا برای درک گفته های عیسی مسیح در این مورد توضیحاتی را ارائه دهیم. رهبران دینی آن زمان می گفتند که اگر در بین مردم به نام خدا قسم بخورید باید آن را نگه دارید، اما اگر قسم در مکالمه های روزمره فقط به آسمان، زمین و اورشلیم خورده می شد، دیگر حتما الزام آور نبود. این راه گریزی در اختیار مردم قرار می داد. آنها می توانستند دروغ بگویند و یا مبالغه کنند و با گفتن عبارت «به آسمان قسم، راست می گویم» به گفته خود اعتبار بدهند؛ در این صورت دیگر تعهدی به آن قسم نداشتند، برای اینکه نام خدا را به زبان نیاورده بودند. عیسی مسیح با این ایده مخالفت کرد. او می گوید اگر به چیزی قسم می خورید باید درست باشد. در واقع باید بگویید «بله» یا «خیر». کلمات شما باید درست باشد، نیازی نیست با اینگونه اصطلاحات داستان خود را پررنگ تر یا قابل قبول تر کنید.
مزامیر فصل 15 آیه 4 انسان پرهیزکار و درست را اینگونه توصیف می کند « كسی كه به قول خود وفا كند اگرچه به ضررش تمام شود». آموزش عیسی مسیح در متی فصل 5 از این اصل کتاب مقدسی حمایت می کند. قسم ها الزام آور هستند حتی اگر سرسری و به صورت خصوصی در گفتگوهای روزانه ادا شوند. قول قول است، و از نظر خداوند راه فراری برای انکار آن وجود ندارد.
بنابراین عیسی مسیح همه اشکال قول ها، توافق ها یا قراردادها را محکوم نمی کند. عیسی مسیح در مورد نوع خاصی از قسم صحبت می کند، به عنوان مثال وقتی که فرد می گوید، «قسم می خورم بمیرم اگه دروغ بگم»، «به کتاب مقدس ها قسم» یا «به جان مادرم قسم». عیسی مسیح مخالف این نوع قسم های سهل انگارانه بود. گفته او در متی فصل 5 به این معنی نیست که نمی توانیم قسم ها فکر شده مانند قسم در زمان ازدواج یا قرارداد قانونی ادا کنیم.
اصلی که برای مسیحیان در این مورد وجود دارد واضح است: مراقب قسم هایی که می خورید باشید، یا به خدا و یا به یکدیگر. این حقیقت که ما در معرض قضاوت اشتباه قرار داریم به این معنی می باشد که ممکن است سوگندهای احمقانه و از روی نادانی ادا کنیم. علاوه بر این، کلا نیازی به قسم های غیر رسمی (به همه فرشتگان آسمان قسم می خورم!) نیست. حرف ما تعهد ماست.
English
کتاب مقدس درباره سر قول/قسم خود ایستادن چه می گوید؟
