سوال
موهبتهای الهی کلام حکمت و کلام معرفت چه هستند؟
جواب
سه فهرست از موهبت های الهی (هدایای معنوی یا عطایای روح القدس) در کتاب مقدس وجود دارد (رومیان فصل 12 آیه های 6 تا 8، اول قرنتیان فصل 12 آیه های 4 تا 11، اول قرنتیان فصل 12 آیه 28)، اما فقط در یکی از این فهرستها موهبت کلام حکمت و کلام معرفت عنوان شده است (اول قرنتیان فصل 12 آیه 8). اشتباهات زیادی در مورد این دو موهبت وجود دارد. شاید بهترین روش این باشد که توضیح بدهیم این موهبتها چه چیزهایی نیستند.
برخی از گروه های کاریزماتیکی/پنطیکاستی موهبت کلام حکمت و کلام معرفت را اینگونه تعریف می کنند که روح القدس پیام جدیدی را در رابطه با یک فرد به شخصی که دارای این موهبت است آشکار می کند تا بتواند بر اساس آن مکاشفه تصمیم گیری کند. کسانیکه از این موهبت ها به این شکل استفاده می کنند چنین حرفهایی می زنند: «من پیغامی از طرف خدا دارم». آنها ادعا می کنند که از طرف خدا صحبت می کنند و حرفشان باید اطاعت شود.
این نگرش نسبت به موهبتهای کلام معرفت و کلام حکمت به این نتیجه ختم خواهند شد که کتاب مقدس کافی نیست. اگر خدا همچنان خواست و حکمت خود را از طریق اشخاص برای ما آشکار می کند، پس آیا کلام او واقعا برای «خدا بوسيلهٔ كلامش ما را از هر جهت آماده و مجهز می‌سازد تا به همه نيكی نماييم»(دوم تیموتائوس فصل 3 آیه 17) کافیست؟ آیا خداوند واقعا به ما هر چیزی که برای یک زندگی خداپسندانه (دوم پطرس فصل 1 آیه 3) نیاز داریم، داده است؟ اگر همچنان به دیگران نیاز داریم که یک رونمایی جدید از خداوند را برای ما آشکار کنند! پس این گفته بدین معنی است که خدا از دیگران برای صحبت کردن با ما استفاده می کند، اما اگر در اکثر مواقع در زندگی نیاز به پیام خدا از طرف دیگران داریم، آیا کلام خدا همانطوری که ادعا می کند واقعا کافیست؟
اگر کلام معرفت و کلام حکمت موهبتهای مکاشفه ای و رسالتی نیستند پس چه هستند؟ ما بطور حتم می دانیم که این موهبتها از طرف روح القدس برای رشد کلیسا و خیریت دیگران اعطا می شوند (اول قرنتیان فصل 12 آیه 7). این ایده مخرب که آنها موهبت های رسالتی هستند، سودی به کسی نمی رساند. سخنان گیج کننده و گاهی متناقض ربطی به خدا ندارد، چراکه او خودش را نقض نمی کند (اول قرنتیان فصل 14 آیه 33). هدف اینگونه افراد نه تنها رشد کلیسا نیست، بلکه قصدشان ایجاد تفرقه بین مسیحیان می باشد. موهبت های کلام معرفت و کلام حکمت اغلب برای تسلط بر دیگران و وابسته کردن آنها به آن شخص استفاده می شوند. سوء استفاده از این موهبت ها قطعا خواست خدا نیست.
ما کلام حکمت و کلام معرفت را اینگونه تعریف می کنیم:
کلام حکمت: نام این موهبت نشان می دهد که یک موهبت گفتاری است. این موهبت کسی را توصیف می کند که توانایی تشخیص، درک و صحبت کردن درباره حقایق کتاب مقدسی به روشی ماهرانه و کاربردی در همه موقعیتهای زندگی را دارد.
کلام معرفت: این هم یک موهبت گفتاری است که شامل درک حقیقت می شود، حقیقتی که خداوند در درون شخص آشکار می کند. کسانیکه این موهبت را دارند، می توانند امور الهی و رموز کلام او را عمیقا درک کنند.
English
"موهبتهای الهی کلام حکمت و کلام معرفت چه هستند؟
