Ερώτηση
Τι είναι οι διαθήκες στην Αγία Γραφή;
Απάντηση
Η Γραφή αναφέρεται σε επτά διαφορετικές διαθήκες, τέσσερεις από τις οποίες (αβρααμική, παλαιστινιακή, μωσαϊκή, δαβιδική) σύναψε ο Θεός με το έθνος του Ισραήλ και είναι απόλυτες στη φύση τους. Αυτό σημαίνει πως παρά την υπακοή ή την ανυπακοή του λαού Ισραήλ, ο Θεός θα εκπληρώσει αυτές τις διαθήκες. Μία από τις διαθήκες, η μωσαϊκή, είναι υπό όρους. Αυτό σημαίνει ότι αυτή η Διαθήκη θα φέρει είτε ευλογία είτε κατάρα, εξαρτώμενη από την υπακοή ή την ανυπακοή του Ισραήλ. Τρεις από τις διαθήκες (αδαμική, του Νώε, Καινή) γίνονται μεταξύ του Θεού και της ανθρωπότητας εν γένει, και δεν περιορίζονται στο έθνος του Ισραήλ.
Η Αδαμική Διαθήκη μπορεί να θεωρηθεί σε δυο μέρη: η εδεμική διαθήκη (αθωότητα) και η αδαμική διαθήκη (χάρη) (Γένεση 3:16-19). Η εδεμική διαθήκη βρίσκεται στην Γένεση 1:26-30, 2:16-17. Η εδεμική διαθήκη περιέγραφε την υπευθυνότητα του ανθρώπου απέναντι στη Δημιουργία και την εντολή του Θεού σχετικά με το δέντρο της γνώσης και του καλού και του κακού. Η αδαμική διαθήκη περιλάμβανε τις κατάρες που δόθηκαν κατά της ανθρωπότητας για την αμαρτία του Αδάμ και της Εύας, καθώς και την πρόνοια του Θεού για την αμαρτία (Γένεση 3:15).
Η Διαθήκη του Νώε ήταν μια απόλυτη διαθήκη μεταξύ του Θεού και του Νώε (συγκεκριμένα) και της ανθρωπότητας (γενικά). Μετά τον Κατακλυσμό, ο Θεός υποσχέθηκε στον άνθρωπο ότι δεν θα κατάστρεφε ποτέ ξανά όλη τη ζωή στη γη με κατακλυσμό (βλέπε Γένεση κεφάλαιο 9). Ο Θεός έδωσε το ουράνιο τόξο ως το σύμβολο της διαθήκης, μια υπόσχεση ότι δεν θα πλημμυρίσει ξανά ολόκληρη η γη και μια υπενθύμιση ότι ο Θεός μπορεί και θα κρίνει την αμαρτία (Β΄ Πέτρου 2:5).
Η Αβρααμική Διαθήκη (Γένεση 12:1-3, 6-7, 13:14-17, 15, 17:1-14, 22:15-18). Σ’ αυτήν τη διαθήκη, ο Θεός υποσχέθηκε πολλά στον Αβραάμ. Υποσχέθηκε προσωπικά ότι θα μεγάλυνε το όνομα του Αβραάμ (Γένεση 12:2), ότι ο Αβραάμ θα είχε αναρίθμητους απογόνους (Γένεση 13:16), και ότι θα ήταν πατέρας πλήθους εθνών (Γένεση 17:4-5). Ο Θεός επίσης υποσχέθηκε σχετικά με ένα έθνος που ονομάζεται Ισραήλ. Στην πραγματικότητα, τα γεωγραφικά όρια της αβρααμικής Διαθήκης παραθέτονται σε περισσότερες από μια περιπτώσεις στο βιβλίο της Γένεσης (12:7, 13:14-15, 15:18-21). Μια άλλη πρόβλεψη στην αβρααμική διαθήκη είναι ότι όλες οι φυλές του κόσμου θα ευλογηθούν μέσω του Αβραάμ (Γένεση 12:3, 22:18). Αυτή είναι μια αναφορά στον Μεσσία, που θα ερχόταν από το γενεαλογικό δέντρο του Αβραάμ.
Η Παλαιστινιακή Διαθήκη (Δευτερονόμιο 30:1-10). Η παλαιστινιακή διαθήκη δίνει έμφαση στο θέμα της χώρας, για την οποία δίνονται λεπτομέρειες στην αβρααμική Διαθήκη. Σύμφωνα με τους όρους αυτής της διαθήκης, αν οι άνθρωποι παράκουγαν, ο Θεός θα τους διασκόρπιζε σε όλα τα έθνη (Δευτερονόμιο 30:3-4), αλλά στο τέλος θ’ αποκαθιστούσε το έθνος (εδάφιο 5). Όταν το έθνος αποκατασταθεί, τότε θα τον υπακούν απόλυτα (εδάφιο 8), και ο Θεός θα τους οδηγήσει σε ευημερία (εδάφιο 9).
Η Μωσαϊκή Διαθήκη (Deuteronomy 11; et al.). Η μωσαϊκή Διαθήκη ήταν μια διαθήκη υπό όρους, που είτε έφερνε την άμεση ευλογία του Θεού ένεκα υπακοής, ή την άμεση κατάρα Του εξαιτίας ανυπακοής του έθνους του Ισραήλ. Μέρος της μωσαϊκής Διαθήκης ήταν οι Δέκα Εντολές (Έξοδος 20) και ο υπόλοιπος νόμος , ο οποίος περιείχε πάνω από 600 διατάξεις― σχεδόν 300 προτρεπτικές και 300 αποτρεπτικές. Τα ιστορικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης (Ιησούς του Ναυή και Εσθήρ) περιγράφουν πως ο Ισραήλ απέτυχε τραγικά να υπακούσει στον Νόμο. Στο Δευτερονόμιο 11:26-28 μαθαίνουμε τις λεπτομέρειες του μοτίβου ευλογία/κατάρα.
Η Δαβιδική Διαθήκη (Β΄ Σαμουήλ 7:8-16). Η δαβιδική διαθήκη τονίζει το ζήτημα του «σπέρματος» της αβρααμικής διαθήκης. Οι υποσχέσεις προς τον Δαβίδ, στην περικοπή αυτή, είναι σημαντικές. Ο Θεός υποσχέθηκε ότι το γενεαλογικό δέντρο του Δαβίδ θα διατηρείτο για πάντα κι ότι η βασιλεία του θα ήταν παντοτινή (εδάφιο 16). Προφανώς, ο δαβιδικός θρόνος δεν κράτησε τη θέση του κατά καιρούς. Θα υπάρξει καιρός, όμως, όταν κάποιος από το γενεαλογικό δέντρο του Δαβίδ θα καθίσει στο θρόνο και θα κυβερνήσει ως βασιλιάς. Αυτός ο μελλοντικός βασιλιάς είναι ο Ιησούς Χριστός (Λουκάς 1:32-33).
Η Καινή Διαθήκη (Ιερεμίας 31:31-34). Η Καινή Διαθήκη είναι μια διαθήκη που συνάφθηκε αρχικά με το έθνος του Ισραήλ και απολύτως, με όλο το ανθρώπινο γένος. Στην Καινή Διαθήκη, ο Θεός υποσχέθηκε να συγχωρήσει την αμαρτία, και ότι όλος ο κόσμος θα μάθει για τον Κύριο. Ο Ιησούς Χριστός ήρθε να εκπληρώσει τον Νόμο του Μωυσή (Ματθαίος 5:17) και να συνάψει μια καινούρια Διαθήκη μεταξύ του Θεού και του λαού Του. Τώρα που ζούμε στο πλαίσιο της Καινής Διαθήκης, Ιουδαίοι και εθνικοί μπορούν να ελευθερωθούν από την κατάρα του Νόμου. Έχουμε τη δυνατότητα να λάβουμε τη σωτηρία της ψυχής μας ως δώρο (Εφεσίους 2:8-9).
Υπάρχουν κάποια ζητήματα που οι χριστιανοί δεν συμφωνούν μεταξύ τους, στη συζήτηση περί βιβλικών συμφωνιών. Πρώτον, μερικοί χριστιανοί φρονούν πως όλες οι διαθήκες ισχύουν υπό όρους. Αν αυτό είναι αλήθεια, τότε ο Ισραήλ απέτυχε τραγικά στην εκπλήρωσή τους. Άλλοι πιστεύουν πως οι απόλυτες (άνευ όρων) διαθήκες θα εκπληρωθούν, και ασχέτως της παρακοής του Ισραήλ θα ευοδωθούν σε κάποιον μελλοντικό καιρό. Δεύτερον, πώς η Εκκλησία του Ιησού Χριστού σχετίζεται με τις διαθήκες; Μερικοί πιστεύουν ότι η Εκκλησία εκπληρώνει τις διαθήκες κι ότι ο Θεός δεν θ’ ασχοληθεί πλέον με τον Ισραήλ. Η άποψη αυτή έχει ονομαστεί, η θεολογία της αντικατάστασης κι έχει ελάχιστη βιβλική υποστήριξη. Άλλοι πιστεύουν ότι η Εκκλησία αρχικά ή μερικώς θα εκπληρώσει αυτές τις διαθήκες. Ενώ πολλές από τις υποσχέσεις του Θεού προς τον Ισραήλ μέλλουν να εκπληρωθούν, πολλοί πιστεύουν ότι η Εκκλησία συμμετέχει σε κάποιο βαθμό στις διαθήκες. Άλλοι πιστεύουν ότι οι διαθήκες αφορούν αποκλειστικά τον Ισραήλ, κι ότι η εκκλησία δεν συμμετέχει σ’ αυτές.
English
Τι είναι οι διαθήκες στην Αγία Γραφή;
