Πρέπει ο χριστιανός να επενδύει χρήματα στο χρηματιστήριο;

Υπάρχουν εκείνοι που αντιτίθενται στην επένδυση στο χρηματιστήριο, λέγοντας ότι η αγορά μετοχών ισοδυναμεί με τζόγο. Το επιχείρημα λέει πως αφού οι μετοχές αγοράζονται με την ελπίδα (όχι την εγγύηση) ότι θα αυξηθούν σε αξία, η επένδυση αυτή αποτελεί μορφή τζόγου. Υπάρχουν, όμως, διαφορές μεταξύ του τζόγου σ’ ένα καζίνο ή της αγοράς ενός λαχείου και της αγοράς μετοχών. Οι τζογαδόροι διακινδυνεύουν τα χρήματά τους γνωρίζοντας πως είναι πιθανόν να χάσουν ενώ ελπίζουν πως θα κερδίσουν γρήγορα χρήματα. Οι σοφοί επενδυτές αγοράζουν τμήμα τής ιδιοκτησίας μιας εταιρείας με την ελπίδα πως θα κερδίσουν χρήματα στο πέρασμα τού χρόνου, πράγμα που αποτελεί λογικό τρόπο σχεδιασμού για το μέλλον.

Η διαφορά έγκειται στον τιθέμενο στόχο. Κάποιοι τύποι επένδυσης, όπως οι ημερήσιες συναλλαγές, μοιάζουν περισσότερο με τζόγο. Κάθε τι που απαιτεί «τύχη» υπεράνω μιας σοφής απόφασης και μακροπρόθεσμου σχεδιασμού θα πρέπει ν’ αποφεύγεται. Οι περισσότερες μακροπρόθεσμες επενδύσεις αποδίδουν κέρδος σταδιακά, κι έτσι μοιάζουν περισσότερο με την αγορά ομολόγων ή προθεσμιακών καταθέσεων παρά με ζαριά στο καζίνο. Υπάρχουν πολλοί που κάνουν επενδύσεις για να εξασφαλίσουν την περίοδο τής συνταξιοδότησής τους, την εκπαίδευση τών παιδιών τους και κληρονομιά για τις οικογένειές τους.

Η Αγία Γραφή μας δίνει αρκετά παραδείγματα αύξησης πλούτου διαμέσου νόμιμων μέσων. Μερικά από αυτά μοιάζουν με επένδυση — δίνουμε χρήματα σήμερα για να κερδίσουμε χρήματα αργότερα. Οι προθέσεις τού Θεού για το πώς πρέπει να διαχειριζόμαστε τον πλούτο μας εκφράζονται σε πολλές βιβλικές περικοπές. Οι ακόλουθες αποτελούν κάποια παραδείγματα.

Το Παροιμίες 28:20 λέει, «Ο πιστός άνθρωπος θα έχει πολλή ευλογία· όποιος, όμως, σπεύδει να πλουτίσει, δεν θα μείνει ατιμώρητος». Το εδάφιο αυτό αντιτίθεται στην νοοτροπία του «εύκολου πλουτισμού». Η θεώρηση τής επένδυσης ως μακροπρόθεσμου σχεδιασμού για τον μέλλον συνιστά καλή ιδέα αλλά η προσπάθεια απόκτησης περιουσίας από την μια στιγμή στην άλλη δεν είναι.

Το Β΄ Κορινθίους 9:6 λέει, «αυτός που σπέρνει φειδωλά, φειδωλά και θα θερίσει· κι αυτός που σπέρνει με αφθονία, με αφθονία και θα θερίσει». Τα συμφραζόμενα κάνουν λόγο για την επένδυσή μας στην σχέση μας με τον Θεό, αλλά δείχνουν πώς πρέπει συχνά να θυσιάζουμε τώρα κάτι για τον Θεό για να κερδίσουμε στο μέλλον. Παρομοίως, η περικοπή Παροιμίες 3:9-10 λέει, «Τίμα τον Κύριο από τα υπάρχοντά σου, και από τις απαρχές όλων των γεννημάτων σου, και θα γεμίσουν οι σιταποθήκες σου από αφθονία, και οι ληνοί σου θα ξεχειλίζουν από νέο κρασί.»

Το μεγαλύτερο τμήμα τής βιβλικής διδασκαλίας περί πλούτου αποτελεί προειδοποίηση για να μην εμπιστευόμαστε τον πλούτο αλλά τον Κύριο (π.χ., Α΄ Τιμόθεον 6:17-18) ή σε βάρος εκείνων που εξαρτώνται από μας (π.χ. Εκκλησιαστής 5:13-14). Υπό τον όρο ότι είμαστε συνεπείς με τις δεσμεύσεις μας προς τον Θεό και τις οικογένειές μας με τα χρήματά μας, και διατηρούμε πνεύμα γενναιοδωρίας και ευγνωμοσύνης, η επένδυση αποτελεί μια ιδέα που οι χριστιανοί μπορούν να λογαριάζουν.

English

---

Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα

Πρέπει ο χριστιανός να επενδύει χρήματα στο χρηματιστήριο;