Ερώτηση
Ποια είναι η θεωρία Ημέρα-Αιώνας;
Απάντηση
Αν και ο Μωυσής έγραψε το βιβλίο τής Γένεσης πριν 3.400 χρόνια περίπου, γίνεται σοβαρή συζήτηση σχετικά με την φύση και την χρονολόγηση τής Δημιουργίας τους δύο, μόλις, τελευταίους αιώνες. Υπάρχουν, κατά συνέπεια, κάποιες θεωρίες σχετικές με την αφήγηση τής Δημιουργίας, και μία από αυτές αποκαλείται η θεωρία τής Ημέρας-Αιώνας. Είναι βασικά η πίστη πως οι «ημέρες» που αναφέρονται στο 1ο κεφάλαιο τής Γένεσης αποτελούν διαδοχικές χρονικές περιόδους και όχι 24ωρες ημέρες. Κάθε ημέρα, συνεπώς, λογαριάζεται πως αφορά μια πολύ μεγαλύτερη, αν και απροσδιόριστη, χρονική περίοδο, όπως είναι χίλια ή περισσότερα χρόνια. Είναι ουσιαστικά μια προσπάθεια εναρμόνισης τών Γραφών με την θεϊστική εξέλιξη ή τουλάχιστον με την ιδέα μιας «αρχαιότερης» γης.
Η Επιστήμη δεν έχει ποτέ διαψεύσει μια λέξη τής Αγίας Γραφής. Η Γραφή είναι η υπέρτατη αλήθεια και θα πρέπει ν’ αποτελεί το πρότυπο με το οποίο μια επιστημονική θεωρία πρέπει να αξιολογείται. Σε μερικές περιπτώσεις, εναλλακτικές θεωρίες προέλευσης έχουν συγκεκριμένο σκοπό να διαγράψουν τον Θεό από την εξίσωση. Οι θεωρητικοί τής Ημέρας-Αιώνας δεν επιδιώκουν φυσικά να διαγράψουν τον Θεό· προσπαθούν, μάλλον, να εναρμονίσουν τις παραδοσιακές απόψεις τής Αγίας Γραφής με τις σύγχρονες προσεγγίσεις προς την Επιστήμη. Ωστόσο, η προσέγγιση αυτή θα πρέπει ν’ αντιμετωπιστεί με προσοχή. Η χειρότερη συνέπεια από την αμφισβήτηση τής αλήθειας ή της θεοπνευστίας τής Γένεσης είναι ότι οδηγεί σε αμφισβήτηση κάθε τμήματος τού λόγου τού Θεού που δεν συμφωνεί με τις προτιμήσεις μας. Κάθε διδασκαλία τών Γραφών περί αμαρτίας και θανάτου απαιτεί το αλάθητο τών τριών πρώτων κεφαλαίων τής Γένεσης. Εχοντας κατά νου όλα τα παραπάνω, ας εξετάσουμε μερικά από τα επιχειρήματα τών υποστηρικτών τής θεωρίας Ημέρα-Αιώνας.
Υποστηρικτές τής θεωρίας Ημέρα-Αιώνας επισημαίνουν ότι η λέξη που χρησιμοποιείται στην εβραϊκή για την λέξη «ημέρα» είναι γιομ, και αναφέρεται μερικές φορές σε χρονική περίοδο μεγαλύτερη τής 24ωρης ημέρας. Μία βιβλική περικοπή που συχνά αναφέρεται προς υποστήριξη τής θεωρίας αυτής είναι η Β΄ Πέτρου 3:8, «… στον Κύριο μία ημέρα είναι σαν 1.000 χρόνια, και 1.000 χρόνια σαν μία ημέρα». Η περικοπή αυτή μας υπενθυμίζει βεβαίως ότι ο Θεός βρίσκεται εκτός χρόνου και δεν πρέπει ν’ αμφισβητούμε την πραγματοποίηση ενός μελλοντικού βιβλικού γεγονότος (τουτέστιν, την Δεύτερη Έλευση) απλά και μόνο διότι φαίνεται από την δική μας περιορισμένη ανθρώπινη προοπτική ότι περνάει πολύς χρόνος. Σύμφωνα με τους αντιτιθέμενους τής θεωρίας Ημέρα-Αιώνας, η περικοπή Β΄ Πέτρου 3:8 δεν έχει καμία σχέση με την διάρκεια των επτά ημερών τής Δημιουργίας.
Στο πρώτο κεφάλαιο τής Γένεσης κάθε ημέρα περιγράφεται ως έχουσα εσπέρα και πρωί. Πραγματικά, οι δύο αυτές λέξεις —εσπέρα και πρωί— χρησιμοποιούνται εκτεταμένα στην Παλαιά Διαθήκη, και στις περισσότερες περιπτώσεις αναφέρονται σε κανονικές ημέρες. Μιλώντας από την πλευρά τής γλώσσας, οι αντιτιθέμενοι στην θεωρία Ημέρα-Αιώνας σημειώνουν πως, αν ο Μωυσής ήθελε να εκφράσει μια μεγαλύτερη χρονική περίοδο, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ξεκάθαρους όρους, όπως ολάμ ή κεντέμ στην θέση τής λέξης γιομ.
Ένας άλλος λόγος που υποστηρίζεται η μεταφορική σημασία τής λέξης «ημέρα», όπως διατυπώνεται από τους υποστηρικτές τής θεωρίας Ημέρα-Αιώνας, είναι ότι ο ήλιος δεν είχε δημιουργηθεί έως την τέταρτη ημέρα. Με αυτό το δεδομένο, πώς μπορούσαν να υπάρχουν τυπικές ημέρες 24 ωρών (δηλαδή, μέρα και νύχτα) πριν την τέταρτη ημέρα; Οι αντιτιθέμενοι στην θεωρία Ημέρα-Αιώνας ισχυρίζονται ότι τεχνικά, δεν χρειάζεται ο ήλιος για να υπάρξει ένα μερόνυχτο. Αυτό που χρειάζεται είναι φως και περιστροφή τής Γης. Το φαινόμενο «εσπέρα και πρωί» δείχνει ότι η Γη περιστρέφεται, και όσον αφορά το φως, η πρώτη εντολή του Θεού ήταν «ας γίνει φως και έγινε φως» (Γένεση 1:3), πριν υπάρξει ο ήλιος. Ο διαχωρισμός τού φωτός από το σκοτάδι ήταν το πρώτο πράγμα που έκανε ο Δημιουργός.
Οι αντιτιθέμενοι στην θεωρία Ημέρα-Αιώνας σημειώνουν ακόμη ότι στην Αποκάλυψη 21:23, βλέπουμε ότι η Νέα Ιερουσαλήμ «δεν έχει ανάγκη τον ήλιο ούτε το φεγγάρι να φέγγουν μέσα σ’ αυτήν» καθώς «η δόξα τού Κυρίου» θα την «φωτίζει». Στην αρχή τής Δημιουργίας, το ακτινοβόλο φως τού Θεού θα μπορούσε να είναι αρκετό μέχρις ότου ο Θεός δημιούργησε τους φωστήρες τρεις ημέρες κατόπιν.
Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τις περισσότερες ερμηνείες τής θεωρίας Ημέρα-Αιώνας, η αρρώστια, τα παθήματα και ο θάνατος πρέπει να υπήρχαν πριν την Πτώση τού ανθρώπου. Οι Γραφές δείχνουν σαφώς πως «διαμέσου ενός ανθρώπου (Αδάμ) η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος» (Ρωμαίους 5:12). Δεν υπήρχε θάνατος πριν την πράξη ανυπακοής τού Αδάμ στον Κήπο τής Εδέμ, ή, όπως οι δημιουργιστές τής θεωρίας Ημέρα-Αιώνας θα έλεγαν, δεν υπήρχε ανθρώπινος θάνατος πριν την αμαρτία τού Αδάμ. Εξαρτάται από τον τρόπο που κάποιος ευθυγραμμίζει την θεωρία Ημέρα-Αιώνας με την αρχή τής ανθρώπινης ύπαρξης, αν αναιρείται ή όχι το δόγμα τής Πτώσης. Ο τρόπος αυτός θα καθιστούσε ακόμη άκυρο το δόγμα τού εξιλασμού, διότι, αν δεν υπήρξε Πτώση γιατί χρειαζόμασταν Λυτρωτή;
English
Ποια είναι η θεωρία Ημέρα-Αιώνας;
