Γιατί ο Θεός απαιτεί, επιδιώκει ή ζητάει να Τον λατρεύουμε;

Λατρεία είναι το «ν' αποδίδουμε τιμή, ευλάβεια, σεβασμό, αίνο και δόξα σε μια ανώτερη ύπαρξη». Ο Θεός απαιτεί λατρεία διότι Αυτός, μόνο, την αξίζει. Είναι η μοναδική Ύπαρξη που πραγματικά αξίζει την λατρεία. Ζητάει ν' αναγνωρίσουμε τη μεγαλοσύνη Του, τη δύναμή Του και τη δόξα Του. Στην Αποκάλυψη 4:11 λέει, «Άξιος είσαι Κύριε να πάρεις τη δόξα και την τιμή και τη δύναμη· επειδή εσύ έκτισες τα πάντα και για το θέλημά σου υπάρχουν και κτίστηκαν.» Ο Θεός μάς δημιούργησε και κανένας δεν μπορεί να τον σφετεριστεί. Πρόσταξε τους Ισραηλίτες: «Μην έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα. Μην κάνεις για τον εαυτό σου είδωλο μήτε ομοίωμα κάποιου, από όσα είναι στον ουρανό επάνω ή όσα είναι στη γη κάτω ή όσα είναι στα νερά κάτω από τη γη· μην τα προσκυνήσεις μήτε να τα λατρεύσεις επειδή εγώ ο Κύριος ο Θεός σου είμαι Θεός ζηλότυπος, που ανταποδίδω τις αμαρτίες των πατέρων επάνω στα παιδιά μέχρι τρίτης και τετάρτης γενεάς εκείνων που με μισούν.» (Έξοδος 20:3-5). Πρέπει να καταλάβουμε ότι η ζηλοτυπία του Θεού δεν είναι η αμαρτωλή ζήλεια που εμείς βιώνουμε, που προέρχεται από υπερηφάνεια. Είναι η άγια και δίκαιη ζηλοτυπία που δεν μπορεί να επιτρέψει, να δοθεί σε κάποιον άλλον η δόξα που ταιριάζει μόνο σ' Αυτόν.

Ο Θεός προσδοκά να Τον λατρεύουμε ως έκφραση ευλάβειας και ευχαριστίας προς Αυτόν. Αλλά ο Θεός, επίσης, προσδοκά από μας να Τον υπακούμε. Δεν θέλει μόνο να Τον αγαπάμε· θέλει να ενεργούμε με δικαιοσύνη ο ένας προς τον άλλον, να δείξουμε αγάπη και συμπόνια προς τους άλλους. Κατ' αυτόν τον τρόπο προσφέρουμε τον εαυτό μας σ' Αυτόν ως μια ζωντανή θυσία, άγια και ευάρεστη σ' Αυτόν. Αυτό δοξάζει τον Θεό και αποτελεί τη «λογική μας λατρεία» (Ρωμαίους 12:1). Όταν Τον λατρεύουμε με υπάκουη καρδιά και ανοικτό, μετανιωμένο πνεύμα, ο Θεός δοξάζεται, οι χριστιανοί αγνίζονται, η εκκλησία οικοδομείται και οι χαμένοι ευαγγελίζονται. Αυτά είναι τα στοιχεία της αληθούς λατρείας.

Ο Θεός, ακόμη, επιθυμεί να Τον λατρεύουμε διότι η λατρεία είναι η φυσιολογική και σκόπιμη ανταπόκριση σ' Αυτόν που μας έσωσε δια του Ιησού Χριστού. Στην Φιλιππησίους 3:3 περιγράφει την αληθινή εκκλησία, το σώμα των πιστών εν Χριστώ Ιησού των οποίων ο αιώνιος προορισμός είναι ο Ουρανός. «Εμείς είμαστε η περιτομή, αυτοί που λατρεύουμε τον Θεό με το πνεύμα, και καυχιόμαστε στον Ιησού Χριστό, και μη έχοντας την πεποίθηση στη σάρκα.» Με άλλα λόγια, η εκκλησία ταυτοποιείται μοναδικά ως λαός του Θεού αλλά όχι μέσω της σωματικής περιτομής. Η εκκλησία απαρτίζεται από τους ανθρώπους που λατρεύουν τον Θεό και το πνεύμα τους χαίρεται εν Χριστώ, και δεν εμπιστεύονται τον εαυτό τους για τη σωτηρία τους. Εκείνοι που δεν λατρεύουν τον αληθινό και ζωντανό Θεό δεν είναι δικοί Του και ο αιώνιος προορισμός τους είναι η κόλαση. Αλλά οι αληθινοί λατρευτές διακρίνονται από τη λατρεία τους στον Θεό και η αιώνια πατρίδα τους είναι εκεί που είναι ο Θεός Τον οποίο λατρεύουν και δοξάζουν.

Ο Θεός απαιτεί, επιδιώκει και ζητάει τη λατρεία μας διότι την αξίζει, διότι είναι στη φύση του χριστιανού να Τον λατρεύει και διότι ο αιώνιος προορισμός μας εξαρτάται από αυτό. Αυτό είναι το θέμα της λυτρωτικής ιστορίας: Να λατρεύουνε τον αληθινό, ζωντανό και ένδοξο Θεό.

English

---

Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα

Γιατί ο Θεός απαιτεί, επιδιώκει ή ζητάει να Τον λατρεύουμε;