Ερώτηση
Τι είναι η αμεταβλητότητα του Θεού;
Απάντηση
Η αμεταβλητότητα του Θεού (η ιδιότητα που έχει να μην μεταβάλλεται) διδάσκεται καθαρά μέσα στις Γραφές. Για παράδειγμα, στον Μαλαχία 3:6 ο Θεός βεβαιώνει, «εγώ είμαι ο Κύριος· δεν αλλοιώνομαι» (δες επίσης Αριθμοί 23:19, Α΄ Σαμουήλ 15:29, Ησαΐας 46:9-11, Ιεζεκιήλ 24:14.)
Το Ιακώβου 1:17 επίσης διδάσκει την αμεταβλητότητα του Θεού: «Κάθε αγαθή δόση, και κάθε τέλειο δώρημα, είναι από πάνω, το οποίο κατεβαίνει από τον Πατέρα των φώτων, στον οποίο δεν υπάρχει αλλοίωση ή σκιά μεταβολής». Η «σκιά μεταβολής» αναφέρεται στην αντίληψη του ήλιου: επισκιάζεται, φαίνεται να μετακινείται και ρίχνει τη σκιά του. Ο ήλιος ανατέλλει και δύει, εμφανίζεται κι εξαφανίζεται κάθε μέρα· εξέρχεται από έναν τροπικό και εισέρχεται σ' έναν άλλο σε συγκεκριμένες εποχές του χρόνου. Αλλά με τον Θεό, που μιλώντας πνευματικά είναι φως, δεν υπάρχει καθόλου σκοτάδι· δεν αλλοιώνεται ούτε συμβαίνει κάτι σαν αυτό. Ο Θεός είναι αμετάβλητος στη φύση Του, στις τελειότητές Του, στους σκοπούς Του, στις υποσχέσεις Του και στα χαρίσματά Του. Όντας άγιος δεν μπορεί να στραφεί στο κακό, ούτε μπορεί ως πηγή του φωτός να καταστεί η αιτία του σκότους. Από τη στιγμή που κάθε καλό και τέλειο δώρημα προέρχεται απ' Αυτόν, δεν μπορεί το κακό να πηγάσει απ' Αυτόν, ούτε μπορεί να πειράξει κάποιον (Ιακώβου 1:13). Η Αγία Γραφή είναι σαφής ότι ο Θεός δεν αλλάζει το νου Του, τη θέλησή Του ή τη φύση Του.
Υπάρχουν πολλοί λογικοί λόγοι γιατί ο Θεός πρέπει να είναι αναλλοίωτος, δηλαδή, γιατί είναι αδύνατο ν' αλλάξει ο Θεός. Πρώτον, αν κάτι αλλάζει, πρέπει να συμβαίνει με κάποια χρονολογική τάξη. Πρέπει να υπάρχει κάποιο χρονικό σημείο πριν την αλλαγή και κάποιο άλλο μετά την αλλαγή. Συνεπώς, για να λάβει χώρα αλλαγή, πρέπει να συμβεί εντός των περιορισμών του χρόνου· ο Θεός όμως είναι αιώνιος και υπάρχει έξω από τους χρονικούς περιορισμούς (Ψαλμός 33:11, 41:13, 90:2-4, Ιωάννης 17:5, Β΄ Τιμόθεον 1:9).
Δεύτερον, η αμεταβλητότητα του Θεού είναι αναγκαία για να είναι τέλειος. Αν κάτι αλλάζει, γίνεται καλύτερο ή χειρότερο, διότι μια αλλαγή που δεν κάνει καμία διαφορά δεν είναι αλλαγή. Για να λάβει χώρα αλλαγή, είτε προστίθεται κάτι που χρειάζεται, που σημαίνει αλλαγή προς το καλύτερο, είτε χάνεται κάτι που χρειάζεται, που σημαίνει αλλαγή προς το χειρότερο. Από τη στιγμή, όμως, που ο Θεός είναι τέλειος, δεν χρειάζεται τίποτα. Συνεπώς, δεν μπορεί ν' αλλάξει προς το καλύτερο. Αν επρόκειτο ο Θεός να χάσει κάτι, δεν θα ήταν πλέον τέλειος· επομένως δεν μπορεί ν' αλλάξει προς το χειρότερο.
Τρίτον, η αμεταβλητότητα του Θεού σχετίζεται με την παντογνωσία Του. Όταν κάποιος αλλάζει στο νου του, είναι συχνά διότι κάποια νέα πληροφορία έχει έρθει στο φως, που ήταν προηγουμένως άγνωστη ή διότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει και απαιτείται διαφορετική στάση ή ενέργεια. Καθώς ο Θεός είναι παντογνώστης, δεν μπορεί να μάθει κάτι καινούριο που δεν το γνωρίζει. Έτσι, όταν η Γραφή μιλάει για τον Θεό πως μεταμελήθηκε, θα πρέπει να κατανοηθεί ότι οι περιστάσεις ή η κατάσταση άλλαξε και όχι ο Θεός. Όταν το Έξοδος 32:14 και Α΄ Σαμουήλ 15:11-29 λένε πως ο Θεός άλλαξε στο νου Του, απλά περιγράφει μια αλλαγή οικονομίας και του τρόπου που ο Θεός κάνει τις δοσοληψίες Του με τον άνθρωπο.
Στους Αριθμούς 23:19 παρουσιάζεται καθαρά η αμεταβλητότητα του Θεού: «Ο Θεός δεν είν' άνθρωπος να λέει ψέματα, θνητός δεν είναι, για να αλλάζει γνώμη. Όταν λέει κάτι, το κάνει κιόλας, και όταν κάτι υπόσχεται, το πραγματοποιεί.» Όχι, ο Θεός δεν αλλάζει στο νου Του. Τα εδάφια αυτά επιβεβαιώνουν το δόγμα της αμεταβλητότητας του Θεού: Είναι αμετάβλητος και αναλλοίωτος.
English
Τι είναι η αμεταβλητότητα του Θεού;
