Ερώτηση
Ήταν ο Χριστός Θεός εν σαρκί; Γιατί είναι σημαντικό να είναι ο Χριστός ενσαρκωμένος Θεός;
Απάντηση
Από τη στιγμή της σύλληψης του Ιησού δια Αγίου Πνεύματος στη μήτρα της παρθένου Μαρίας (Λουκάς 1:26-38), η πραγματική ταυτότητα του Ιησού Χριστού αποτελούσε πάντοτε αντικείμενο αμφισβητήσεων από τους σκεπτικιστές. Η αρχή έγινε από τον Ιωσήφ, που είχε αρραβωνιαστεί τη Μαριάμ και φοβόταν να την παντρευτεί όταν εκείνη φανέρωσε πως ήταν έγκυος (Ματθαίος 1:18-24). Την πήρε για γυναίκα του αφού ο άγγελος τον βεβαίωσε πως το παιδί που κυοφορεί ήταν ο Γιος του Θεού.
Εκατοντάδες χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού, ο προφήτης Ησαΐας προφήτεψε τον ερχομό του Γιου του Θεού: «Επειδή, παιδί γεννήθηκε σε μας, γιος δόθηκε σε μας· και η εξουσία θα είναι επάνω στον ώμο του· και το όνομά του θα αποκληθεί: Θαυμαστός, Σύμβουλος, Ισχυρός Θεός, Πατέρας του Μέλλοντα Αιώνα, Άρχοντας Ειρήνης.» (Ησαΐας 9:6). Όταν ο άγγελος μίλησε στον Ιωσήφ και του ανακοίνωσε την επικείμενη γέννηση του Ιησού, υπαινίχθηκε την προφητεία του Ησαΐα: «Η παρθένος θα συλλάβει, και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσουν το όνομά του Εμμανουήλ, που ερμηνευόμενο σημαίνει: Μαζί μας είναι ο Θεός.» (Ματθαίος 1:23). Αυτό δεν σήμαινε πως θα αποκαλούσαν το όνομα του παιδιού Εμμανουήλ· σήμαινε πως η ταυτότητα του παιδιού είναι «ο Θεός είναι μαζί μας». Ο Ιησούς ήταν Θεός που έγινε άνθρωπος για να κατοικήσει μεταξύ των ανθρώπων.
Ο ίδιος ο Χριστός αντιλήφθηκε τον προβληματισμό αναφορικά με την ταυτότητά Του. Ρώτησε τους μαθητές Του, «Για ποιον με λένε οι άνθρωποι ότι είμαι εγώ ο Υιός του ανθρώπου;» (Ματθαίος 16:13, Μάρκος 8:27). Οι απαντήσεις διέφεραν όπως συμβαίνει και σήμερα. Τότε ο Χριστός τους έκανε μια πιο πιεστική ερώτηση: «Εσείς, όμως, για ποιον με λέτε ότι είμαι;» (Ματθαίος 16:15). Ο Πέτρος έδωσε τη σωστή απάντηση: «Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του ζωντανού Θεού.» (Ματθαίος 16:16). Ο Χριστός επιβεβαίωσε την αλήθεια της απάντησης του Πέτρου και υποσχέθηκε πως επάνω σ' αυτήν την αλήθεια θα οικοδομούσε την εκκλησία Του (Ματθαίος 16:18).
Η αληθής φύση και ταυτότητα του Ιησού Χριστού έχει αιώνια σημασία. Κάθε άνθρωπος πρέπει ν' απαντήσει την ερώτηση που έκανε ο Χριστός στους μαθητές Του: «Ποιος λες πως είμαι;»
Μας έδωσε τη σωστή απάντηση με πολλούς τρόπους. Στον Ιωάννη 14:9-10, ο Ιησούς είπε, «Όποιος είδε εμένα, είδε τον Πατέρα· και πώς εσύ λες: Δείξε σε μας τον Πατέρα; Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι σε ενότητα με τον Πατέρα, και ο Πατέρας είναι σε ενότητα με μένα; Τα λόγια που εγώ μιλάω σε σας, δεν τα μιλάω από τον εαυτό μου· αλλά, ο Πατέρας που μένει σε ενότητα με μένα, αυτός εκτελεί τα έργα.»
Η Αγία Γραφή είναι σαφής σχετικά με τη θεία φύση του Κυρίου Ιησού Χριστού (δες Ιωάννης 1:1-14). Στην Φιλιππησίους 2:6-7 λέει πως, αν και ο Χριστός «υπήρχε σε μορφή Θεού, δεν νόμισε αρπαγή το να είναι ίσα με τον Θεό αλλά, κένωσε τον εαυτό του, παίρνοντας μορφή δούλου, αφού έγινε όμοιος με τους ανθρώπους.» Στην Κολοσσαείς 2:9 λέει, «μέσα σ' αυτόν κατοικεί ολόκληρο το πλήρωμα της θεότητας σωματικά».
Ο Χριστός είναι πλήρως Θεός και πλήρως άνθρωπος, και το γεγονός της ενσάρκωσής Του είναι ύψιστης σημασίας. Έζησε μια ανθρώπινη ζωή αλλά δεν είχε αμαρτωλή φύση όπως έχουμε εμείς. Πειράστηκε αλλά ποτέ δεν αμάρτησε (Εβραίους 2:14-18, 4:15). Η αμαρτία εισήλθε στον κόσμο δια του Αδάμ, και η αμαρτωλή φύση του Αδάμ έχει μεταφερθεί σε κάθε βρέφος που γεννιέται σ' αυτόν τον κόσμο (Ρωμαίους 5:12)—εκτός του Ιησού. Καθώς ο Ιησούς δεν είχε άνθρωπο πατέρα, δεν κληρονόμησε την αμαρτωλή φύση. Είχε τη θεία φύση από τον Ουράνιο Πατέρα Του.
Ο Χριστός έπρεπε να ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις ενός άγιου Θεού πριν μπορέσει να καταστεί ευπρόσδεκτη θυσία για την αμαρτία μας (Ιωάννης 8:29, Εβραίους 9:14). Έπρεπε να εκπληρώσει πάνω από τριακόσιες προφητείες που αφορούσαν τον Μεσσία, που είχε προείπει ο Θεός δια των προφητών (Ματθαίος 4:13-14, Λουκάς 22:37, Ησαΐας 53, Μιχαίας 5:2).
Από την Πτώση του ανθρώπου (Γένεση 3:21-23), ο μόνος τρόπος συμφιλίωσης με τον Θεό είναι το αίμα μιας αθώας θυσίας (Λευιτικό 9:2, Αριθμοί 28:19, Δευτερονόμιο 15:21, Εβραίους 9:22). Ο Χριστός ήταν η τελική, πλήρης θυσία που ικανοποίησε μια φορά για πάντα την οργή του Θεού απέναντι στην αμαρτία (Εβραίους 10:14). Η θεία Του φύση Τον κατέστησε κατάλληλο για το έργο της λύτρωσης· το ανθρώπινο σώμα Του Τού έδωσε τη δυνατότητα να χύσει το αίμα που ήταν απαραίτητο για τη λύτρωση. Καμία ανθρώπινη ύπαρξη με αμαρτία δεν μπορούσε να πληρώσει τέτοιο χρέος. Κανένας άλλος δεν μπορούσε να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις να γίνει η θυσία για τις αμαρτίες όλου του κόσμου (Ματθαίος 26:28, Α΄ Ιωάννου 2:2). Αν ο Χριστός ήταν απλώς ένας καλός άνθρωπος, όπως ισχυρίζονται μερικοί, τότε είχε αμαρτωλή φύση και δεν ήταν τέλειος. Σ' αυτήν την περίπτωση ο θάνατος και η ανάστασή Του δεν θα είχαν τη δύναμη να σώσουν κάποιον.
Επειδή ο Χριστός ήταν Θεός εν σαρκί, Αυτός μόνο μπορούσε να πληρώσει το χρέος που οφείλαμε στον Θεό. Η νίκη Του πάνω στον θάνατο και τον τάφο κέρδισε τη νίκη για τον καθένα που Τον εμπιστεύεται (Ιωάννης 1:12, Α΄ Κορινθίους 15:3-4, 17).
English
Ήταν ο Χριστός Θεός εν σαρκί; Γιατί είναι σημαντικό να είναι ο Χριστός ενσαρκωμένος Θεός;
