Ερώτηση
Ποιο είναι το επιχείρημα τού Θεού τών κενών;
Απάντηση
Το επιχείρημα «ο Θεός τών κενών» αναφέρεται σ’ εκείνη την αντίληψη περί τού σύμπαντος κατά την οποίαν κάθε τι που τώρα μπορεί να εξηγηθεί με την υπάρχουσα γνώση τών φυσικών φαινομένων θεωρείται πέραν του πεδίου τής θεϊκής αλληλεπίδρασης, και έτσι η ιδέα τού «Θεού» ανασύρεται προκειμένου να εξηγήσει αυτό που δεν μπορεί η επιστήμη να εξηγήσει ακόμη. Με άλλα λόγια, μόνον τα «κενά» στην επιστημονική γνώση εξηγούνται ως έργο τού Θεού, όθεν προκύπτει η έκφραση «Θεός τών κενών».
Η ιδέα είναι πως όσο η επιστημονική έρευνα προοδεύει και ολοένα και περισσότερα φαινόμενα εξηγούνται φυσιοκρατικά, ο ρόλος τού Θεού αναλόγως ελαττώνεται. H μείζων κριτική δηλώνει κοινώς ότι η επίκληση υπερφυσικών εξηγήσεων θα πρέπει προοδευτικά να μειώνεται σε αξιοπιστία, καθόσον μειώνεται ο τομέας τής γνώσης που προηγουμένως εξηγείτο με την ύπαρξη τού Θεού.
Παρ’ όλα αυτά, με την σύγχρονη εξέλιξη στην επιστήμη και την τεχνολογία, η κατάσταση έχει κυριολεκτικά αντιστραφεί. Με την έλευση τού ηλεκτρονικού σαρωτικού μικροσκοπίου έχουμε την δυνατότητα να παρατηρήσουμε τις περίπλοκες λειτουργίες τού κυττάρου για πρώτη φορά. Αυτό που αρχικά και απλοϊκά θεωρείτο πως δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μία «μάζα» πρωτοπλάσματος, φαίνεται τώρα πως είναι πολύ περισσότερο σύνθετο και γεμάτο πληροφορίες παρά ό,τι θεωρείτο πως ήταν στο παρελθόν.
Πολλά από αυτά που είχαν αρχειοθετηθεί ως «επιλυμένα» στις αρχές τού εικοστού αιώνα, θεωρούνται τώρα πως έχουν εξηγηθεί ανεπαρκώς από την φυσιοκρατία. Η τεχνολογία τού εικοστού πρώτου αιώνα ολοένα και περισσότερο βρίσκει κενά στην τυπική εξελικτική θεωρία. Το πλούσιο σε πληροφορία περιεχόμενο τού «απλού», μόλις πρόσφατα έχει κατανοηθεί σε οιοδήποτε επίπεδο κι έχει βρεθεί πως είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από απλό. Μπορούμε τώρα να κατανοήσουμε ότι η πληροφορία είναι εκ φύσεως μη υλική. Συνεπώς, υλιστικές διαδικασίες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως πηγές πληροφορίας.
Στην πραγματικότητα, η πίστη στον Θεό μπορεί να προέλθει μέσω μιας αντικειμενικής αξιολόγησης παρά μέσω υποκειμενικής εικασίας που φαίνεται πως κυριαρχούσε μια χιλιετία πίσω. Αλλά πολλοί άνθρωποι απλώς αρνούνται το προφανές γι’ αυτούς. Η Αγία Γραφή απευθύνεται σ’ αυτούς τους ανθρώπους: «Επειδή, οργή του Θεού αποκαλύπτεται από τον ουρανό επάνω σε κάθε ασέβεια και αδικία ανθρώπων, που κατακρατούν την αλήθεια με μέσα αδικίας. Επειδή, ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό, είναι φανερό μέσα τους για τον λόγο ότι ο Θεός το φανέρωσε σ’ αυτούς. Δεδομένου ότι τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερά από την εποχή τής κτίσης τού κόσμου, καθώς νοούνται διαμέσου των δημιουργημάτων του, και η αιώνια δύναμή του και η θεότητα, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι» (Ρωμαίους 1:18-20). Το επιχείρημα περί του «Θεού των κενών» αποτελεί ένα παράδειγμα «κατακράτησης της αλήθειας» διότι υποβιβάζει τον Θεό σε μια «εφεδρική» εξήγηση για εκείνα τα πράγματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν μέσω των φυσικών φαινομένων. Αυτό οδηγεί μερικούς στο εσφαλμένο συμπέρασμα ότι ο Θεός δεν είναι παντοδύναμος, πανταχού παρών, η απόλυτη Ύπαρξη που οι Γραφές βεβαιώνουν.
Υπάρχουν πολλά για τα οποία οι φυσικές επιστήμες απλά δεν μπορούν να δώσουν μια εξήγηση, όπως η αρχή τού χρόνου, του χώρου, της ύλης και ο συντονισμός τους· η προέλευση τής ζωής και η ανάπτυξη που επακολούθησε· και η προέλευση τών πολύπλοκων και εξειδικευμένων συστημάτων πληροφοριών που υπάρχουν από την φύση τους σε όλα τα έμβια όντα, τα οποία δεν μπορούν (ούτε ποτέ θα) εξηγηθούν με φυσικά μέσα. Έτσι, δεν μπορεί κάποιος να διαχωρίσει το υπερφυσικό σύμπαν από αυτό που φαίνεται, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά ότι «στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό και την γη» (Γένεση 1:1).
English
Ποιο είναι το επιχείρημα τού Θεού τών κενών;
