Ερώτηση
Γιατί ο Θεός απαιτεί πίστη;
Απάντηση
Η σχέση μας με τον Θεό μοιάζει με τις ανθρώπινες σχέσεις μας στο ότι όλες οι σχέσεις απαιτούν πίστη. Ποτέ δεν θα γνωρίσουμε πλήρως ένα άλλο πρόσωπο. Δεν μπορούμε να έχουμε όλες τις εμπειρίες που έχει ούτε μπορούμε να μπούμε στο μυαλό του να γνωρίσουμε τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του. Στις Παροιμίες 14:10 διαβάζουμε, «Η καρδιά του ανθρώπου γνωρίζει την πικρία της ψυχής του και ξένος δεν συμμετέχει στη χαρά της». Μ' ακόμη δεν μπορούμε να γνωρίσουμε πλήρως τη δική μας καρδιά. Στον Ιερεμία 17:9 λέει πως η ανθρώπινη καρδιά είναι απατηλή και διεφθαρμένη, «ποιος μπορεί να την γνωρίσει;» Με άλλα λόγια, η ανθρώπινη καρδιά είναι τέτοια που επιζητεί να κρύβει τα βάθη της κακίας της, εξαπατώντας ακόμη και τον ιδιοκτήτη της. Το κάνουμε μεταθέτοντας την κατηγορία, δικαιολογώντας την ανάρμοστη συμπεριφορά, σμικρύνοντας τις αμαρτίες μας κ.λπ.
Καθώς δεν μπορούμε να γνωρίσουμε πλήρως τους άλλους ανθρώπους, σε κάποιο βαθμό η πίστη (εμπιστοσύνη) είναι ένα εσωτερικό συστατικό όλων των σχέσεων. Για παράδειγμα, η σύζυγος μπαίνει στο αυτοκίνητο που οδηγάει ο άντρας της, πιστεύοντας πως θα οδηγήσει ασφαλώς αν και συχνά τρέχει περισσότερο απ' ό,τι εκείνη στους παγωμένους δρόμους. Τον εμπιστεύεται πως πάντοτε θα κάνει το καλύτερο για την ευημερία τους. Όλοι μας φανερώνουμε στοιχεία του εαυτού μας στους άλλους έχοντας τους εμπιστοσύνη πως δεν θα μας προδώσουν με τη γνώση που τους δώσαμε. Οδηγούμε στο δρόμο και πιστεύουμε πως και οι άλλοι οδηγοί γύρω μας θ' ακολουθήσουν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Έτσι, είτε με τους ξένους είτε με τους στενούς φίλους και συντρόφους, καθώς δεν μπορούμε πλήρως να τους γνωρίσουμε, η εμπιστοσύνη είναι πάντοτε ένα απαραίτητο συστατικό των σχέσεών μας.
Αν δεν μπορούμε να γνωρίσουμε πλήρως τις περιορισμένες ανθρώπινες υπάρξεις, πώς μπορούμε να προσδοκούμε πως θα γνωρίσουμε πλήρως τον άπειρο Θεό; Ακόμη κι αν επιθυμούσε ν' αποκαλύψει πλήρως τον εαυτό Του, είναι αδύνατο σ' εμάς να Τον γνωρίσουμε εντελώς. Είναι σαν να προσπαθείς να χύσεις τον ωκεανό (φαινομενικά άπειρος σε ποσότητα) σ' ένα δοχείο (τόσο περιορισμένο)… αδύνατο! Ωστόσο, καθώς μπορούμε να συνάψουμε σημαντικές σχέσεις με άλλους που έχουμε μάθει να εμπιστευόμαστε ένεκα της γνώσης που κατέχουμε γι' αυτούς και τον χαρακτήρα τους, έτσι ο Θεός έχει αποκαλύψει αρκετά για τον εαυτό Του μέσω της δημιουργίας Του (Ρωμαίους 1:18-21), μέσω του γραπτού Του λόγου, της Αγίας Γραφής (Β΄ Τιμόθεον 3:16-17, Β΄ Πέτρου 1:16-21), και μέσω του Υιού Του (Ιωάννης 14:9), ώστε να μπορούμε να συνάψουμε μια σημαντική σχέση μαζί Του. Αυτό όμως είναι δυνατό μόνον όταν το εμπόδιο της αμαρτίας μας έχει μετακινηθεί, δείχνοντας εμπιστοσύνη στο πρόσωπο και το έργο του Χριστού επάνω στο σταυρό, όπου πλήρωσε γι' αυτή μας την αμαρτία. Αυτό είναι αναγκαίο, διότι όπως είναι αδύνατο να συγκατοικήσουν το φως με το σκοτάδι, έτσι είναι αδύνατο για έναν άγιο Θεό να έχει κοινωνία με τον αμαρτωλό άνθρωπο, εκτός αν η αμαρτία του έχει πληρωθεί και μετακινηθεί. Ο Ιησούς Χριστός, ο αναμάρτητος Γιος του Θεού, πέθανε στο σταυρό για να δεχθεί την τιμωρία μας και μας αλλάξει ώστε εκείνος που πιστεύει σ' Αυτόν να μπορεί να γίνεται παιδί του Θεού και να ζει αιώνια στην παρουσία Του (Ιωάννης 1:12, Β΄ Κορινθίους 5:21, Β΄ Πέτρου 3:18, Ρωμαίους 3:10-26).
Έχουν υπάρξει καιροί στο παρελθόν όπου ο Θεός έχει αποκαλύψει τον εαυτό Του στους ανθρώπους περισσότερο «ορατά». Ένα παράδειγμα είναι ο καιρός της εξόδου του λαού Ισραήλ από την Αίγυπτο, όταν τους έδειξε το ενδιαφέρον Του στέλνοντας θαυματουργικά πληγές επάνω στους Αιγύπτιους μέχρις ότου θέλησαν να ελευθερώσουν τους Ισραηλίτες από τη δουλεία. Ο Θεός τότε άνοιξε την Ερυθρά θάλασσα, καθιστώντας ικανούς δύο, περίπου, εκατομμύρια Ισραηλίτες να την διασχίσουν σε στέρεο έδαφος. Κατόπιν, όταν ο αιγυπτιακός στρατός επιχείρησε να τους καταδιώξει μέσα στο ίδιο πέρασμα, τους σύντριψε επαναφέροντας τα νερά (Έξοδος 14:22-29). Αργότερα, στην έρημο, ο Θεός τους τάισε θαυματουργικά με το μάννα και τους οδηγούσε την ημέρα με στήλη νεφέλης και τη νύχτα με στήλη φωτιάς, ορατές εκδηλώσεις της παρουσίας Του μαζί τους (Έξοδος 15:14-15).
Κι όμως, παρά τις επαναλαμβανόμενες αυτές εκδηλώσεις της αγάπης Του, της οδηγίας Του και της δύναμής Του, οι Ισραηλίτες αρνούνταν να Τον εμπιστευθούν όταν επρόκειτο να εισέλθουν στην υπεσχημένη γη. Προτίμησαν να εμπιστευθούν τα λόγια δέκα ανθρώπων που τους φόβισαν με τις ιστορίες τους για τις περιτειχισμένες πόλεις και κάποιους γίγαντες της χώρας (Αριθμοί 13:26-33). Τα γεγονότα αυτά δείχνουν πως κάποια περαιτέρω αποκάλυψη του Θεού σε μας δεν θα είχε μεγαλύτερη επίδραση στην ικανότητά μας να Τον εμπιστευθούμε. Αν επρόκειτο ο Θεός να επικοινωνήσει κατά παρόμοιο τρόπο με τους ανθρώπους σήμερα, δεν θ' ανταποκρινόμασταν διαφορετικά απ' ό,τι οι Ισραηλίτες διότι η καρδιά μας είναι το ίδιο αμαρτωλή, όσο εκείνων.
Η Αγία Γραφή, επίσης, μιλάει για κάποιο μελλοντικό καιρό όταν ο ένδοξος Χριστός θα επιστρέψει να κυβερνήσει τη γη από την Ιερουσαλήμ για 1000 χρόνια (Αποκάλυψη 20:1-10). Περισσότεροι άνθρωποι θα γεννηθούν στη γη στη διάρκεια της βασιλείας του Χριστού. Θα κυβερνήσει με τέλεια δικαιοσύνη, κι όμως παρά την τέλεια ηγεσία Του, η Γραφή μας πληροφορεί πως στο τέλος των 1000 χρόνων, ο Διάβολος δεν θα έχει πρόβλημα να σηκώσει έναν στρατό να επαναστατήσει ενάντια στη βασιλεία του Χριστού. Το μελλοντικό γεγονός της χιλιετίας και το παρελθόν γεγονός της Εξόδου αποκαλύπτουν πως το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Θεός αποκαλύπτει τον εαυτό Του στον άνθρωπο ανεπαρκώς. Το πρόβλημα, μάλλον, είναι η αμαρτωλή καρδιά του ανθρώπου που επαναστατεί ενάντια στη βασιλεία του Θεού της αγάπης. Ως αμαρτωλοί που είμαστε θέλουμε εμείς να κυβερνάμε τον εαυτό μας.
Ο Θεός έχει αποκαλύψει αρκετά τη φύση Του σε μας ώστε να μπορούμε να Τον εμπιστευόμαστε. Έχει δείξει μέσα από ιστορικά γεγονότα, μέσα από τη φύση και μέσω της ζωής του Ιησού Χριστού πως είναι παντοδύναμος, παντογνώστης, πάνσοφος, πανάγαθος, άγιος, αναλλοίωτος και αιώνιος. Και μ' αυτή Του την αποκάλυψη μας έχει δείξει πως αξίζει να Τον εμπιστευθούμε. Η επιλογή όμως είναι δική μας, για το αν θα Τον εμπιστευθούμε ή όχι, όπως ήταν και των Ισραηλιτών. Συχνά, έχουμε την τάση να κάνουμε την επιλογή αυτή βασισμένοι στο τι εμείς σκεπτόμαστε για τον Θεό παρά στο τι Εκείνος έχει αποκαλύψει για τον εαυτό Του που μπορεί να γίνει κατανοητό από μας μέσω προσεκτικής μελέτης του αλάνθαστου λόγου Του, της Αγίας Γραφής. Αν δεν το έχεις κάνει μέχρι τώρα, ξεκίνα να μελετάς προσεκτικά την Αγία Γραφή ώστε να μπορείς να γνωρίζεις τον Θεό βασιζόμενος στον Γιο Του, τον Ιησού Χριστό, που ήρθε στη γη να μας σώσει από τις αμαρτίες μας, ώστε να έχουμε μια οικεία συντροφικότητα με τον Θεό τώρα, και πληρέστατα κάποια μέρα στον Ουρανό.
English
Γιατί ο Θεός απαιτεί πίστη;
