Ερώτηση
Ποια είναι η αντίληψη της Αγίας Γραφής για την οργή του Θεού;
Απάντηση
Οργή είναι «η συναισθηματική ανταπόκριση σ' αυτό που θεωρείται κακό και άδικο» και συχνά μεταφράζεται ως «θυμός», «αγανάκτηση», «δυσαρέσκεια» ή «εκνευρισμός». Τόσο οι άνθρωποι όσο και ο Θεός εκδηλώνουν οργή. Υπάρχει όμως τεράστια διαφορά ανάμεσα στην οργή του Θεού και την οργή του ανθρώπου. Η οργή του Θεού είναι άγια και πάντοτε δίκαιη· η ανθρώπινη δεν είναι ποτέ άγια και σπάνια δικαιολογημένη.
Στην Παλαιά Διαθήκη, η οργή του Θεού είναι μία θεία ανταπόκριση στην ανθρώπινη αμαρτία και ανυπακοή. Η ειδωλολατρία ήταν η πλέον συχνή αιτία πρόκλησης της θείας οργής. Ο Ψαλμός 78:56-66, αναφέρεται στην ειδωλολατρία του Ισραήλ. Η οργή του Θεού κατευθύνεται σταθερά προς εκείνους που δεν ακολουθούν το θέλημά Του (Δευτερονόμιο 1:26-46, Ιησούς του Ναυή 7:1, Ψαλμός 2:1-6). Οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης γράφουν συχνά για μια ημέρα στο μέλλον, την «ημέρα της οργής» (Σοφονίας 1:14-15). Η οργή του Θεού απέναντι στην αμαρτία και την ανυπακοή είναι απόλυτα δικαιολογημένη γιατί το σχέδιο Του για το ανθρώπινο γένος είναι άγιο και τέλειο, όπως ακριβώς ο ίδιος ο Θεός είναι άγιος και τέλειος. Ο Θεός έχει παράσχει σε μας τρόπο να λάβουμε την εύνοια Του –τη μετάνοια- που απομακρύνει την οργή του Θεού από τον αμαρτωλό. Το ν' απορρίπτεις αυτό το τέλειο σχέδιο ισοδυναμεί με το ν' απορρίπτεις την αγάπη του Θεού, το έλεος, τη χάρη και την εύνοια και να υφίστασαι τη δίκαιη οργή Του.
Η Καινή Διαθήκη, επίσης, υποστηρίζει την έννοια του Θεού που οργίζεται και κρίνει την αμαρτία. Η ιστορία του πλουσίου και του Λαζάρου μιλάει για την κρίση του Θεού και τις σοβαρές συνέπειες για τον αμετανόητο αμαρτωλό (Λουκάς 16:19-31). Στον Ιωάννη 3:36 λέει, «Όποιος πιστεύει στον Υιό έχει αιώνια ζωή· όποιος, όμως, απειθεί στον Υιό δεν θα δει ζωή αλλά η οργή του Θεού μένει επάνω του.» Εκείνος που πιστεύει στον Υιό του Θεού δεν θα υποστεί την οργή του Θεού για τις αμαρτίες του, επειδή ο Υιός πήρε την οργή του Θεού πάνω Του όταν πέθανε στην θέση μας πάνω στο σταυρό (Ρωμαίους 5:6-11). Εκείνοι που δεν πιστεύουν στον Υιό, που δεν Τον δέχονται ως Σωτήρα τους, θα κριθούν την ημέρα της οργής (Ρωμαίους 2:5-6).
Αντιθέτως, μας εφιστάται η προσοχή όσον αφορά την ανθρώπινη οργή στην Ρωμαίους 12:19, στην Εφεσίους 4:26 και στην Κολοσσαείς 3:8-10. Μόνον ο Θεός μπορεί να πάρει εκδίκηση που είναι τέλεια και άγια, ενώ η οργή του ανθρώπου είναι αμαρτωλή και του ανοίγει την πόρτα σε δαιμονική επιρροή. Για τον χριστιανό, θυμός και οργή δεν ταιριάζουν με τη καινούρια μας φύση, που είναι η φύση του ίδιου του Χριστού (Β΄ Κορινθίους 5:17). Για να βιώσουμε την ελευθερία από την κυριαρχία της οργής, ο πιστός χρειάζεται το Άγιο Πνεύμα να αγιάσει και καθαρίσει την καρδιά του από συναισθήματα οργής και θυμού. Το Ρωμαίους 8 μας δείχνει την νίκη πάνω στην αμαρτία στη ζωή εκείνου που ζει εν Πνεύματι (Ρωμαίους 8:5-8). Στην Φιλιππησίους 4:4-7 μας λέει ότι ο νους που οδηγείται από το Πνεύμα είναι γεμάτος με ειρήνη.
Η οργή του Θεού είναι ένα φοβερό και τρομερό πράγμα. Μόνον εκείνοι που έχουν καλυφθεί με το αίμα του Χριστού, που χύθηκε για μας πάνω στο σταυρό, μπορούν να είναι βέβαιοι ότι η οργή του Θεού δεν θα πέσει ποτέ πάνω τους. «Πολύ περισσότερο, λοιπόν, αφού τώρα ανακηρυχθήκαμε δίκαιοι με βάση το αίμα του, θα σωθούμε από την οργή διαμέσου αυτού.» (Ρωμαίους 5:9)
English
Ποια είναι η αντίληψη της Αγίας Γραφής για την οργή του Θεού;
