Ερώτηση
Που ήταν ο Ιησούς τρεις ημέρες μεταξύ του θανάτου και της αναστάσεώς Του;
Απάντηση
Η Α’ επιστολή Πέτρου 3:18-19 δηλώνει, " Αφού κι ο Χριστός πέθανε μια φορά για τις αμαρτίες, ο δίκαιος για λογαριασμό των άδικων, με σκοπό να μας φέρει κοντά στο Θεό. Και βέβαια πέθανε σωματικά, όμως το Πνεύμα τον ζωοποίησε. Μ' αυτό το Πνεύμα ήταν που πήγε και κήρυξε και στα φυλακισμένα τώρα πια πνεύματα"
Η φράση, "μ’ αυτό το Πνεύμα," στον στίχο 18 είναι ακριβώς η ίδια όπως στην φράση "εν τη σαρκί." Επομένως, φαίνεται πως είναι καλύτερο η λέξη "Πνεύμα" να συσχετιστεί με την λέξη "σάρκα." Η σάρκα και το Πνεύμα είναι το Σώμα και το Πνεύμα του Χριστού. Οι λέξεις "το Πνεύμα τον ζωοποίησε," δίνουν έμφαση στο γεγονός ότι, η υπομονή της αμαρτίας και του θανάτου του Χριστού, οδήγησαν στον χωρισμό του ανθρωπίνου Πνεύματός Του από τον Πατέρα (Ματθαίον 27:46). Η διαφορά είναι μεταξύ πνεύματος και σαρκός όπως στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο 27:41 και στην επιστολή του αποστόλου Παύλου προς Ρωμαίους 1:3-4, και όχι μεταξύ του Σώματος του Χριστού και του Αγίου Πεύματος. Όταν η εξιλέωση του Χριστού για αμαρτία ολοκληρώθηκε, το πνεύμα Του συνέχισε την κοινωνία που είχε διακοπεί.
Η Α’ επιστολή του απόστολού Πέτρου 3:18-22 περιγράφει την απαραίτητη σχέση μεταξύ των παθών του Χριστού ( στίχος 18) και της δόξας Του ( στίχος 22). Μόνο ο Απόστολος Πέτρος δίνει συγκεκριμένες πληροφορίες περί του τι έγινε κατά την διάρκεια της περιόδου μεταξύ των δύο αυτών γεγονότων. Η λέξη "κήρυξε" στο στίχο 19 δεν είναι συνηθισμένη λέξη στην Καινή Διαθήκη με την οποία κηρύχτηκε το ευαγγέλιο. Κυριολεκτικά, αυτή η λέξη σημαίνει αναγγέλλω το μήνυμα. Ο Ιησού υπόφερε , και πέθανε πάνω στο Σταυρό. Το σώμα Του σκοτώθηκε και το πνεύμα Του πέθανε όταν ο ίδιος Εκείνος έγινε αμαρτία για μας. Αλλά το πνεύμα Του ζωοποιήθηκε και Αυτός το απέδωσε στον Πατέρα. Σύμφωνα με την επιστολή του Πέτρου, κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ του θανάτου και της Αναστάσεώς Του , ο Ιησούς έκανε ιδιαίτερη αναγγελία / κήρυξη στα "φυλακισμένα πνεύματα".
Θα ξεκινήσουμε με το ότι ο Απόστολος Πέτρος στην επιστολή του ανάφερε τους ανθρώπους ως "ψυχές" και όχι ως "πνεύματα " (3:20). Στην Καινή Διαθήκη, η λέξη "πνεύματα" χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τους αγγέλους και τους δαίμονες, όχι τα ανθρώπινα πλάσματα, και στο στίχο 22 αποδεικνύεται αυτή τη σημασία. Επίσης, πουθενά στη Βίβλο δεν αναφέρεται ότι ο Ιησούς επισκέφτηκε την κόλαση. Οι Πράξεις 2:31 λένε ότι Αυτός πήγε στον " Άδη", αλλά ο Άδης δεν είναι η κόλαση. Η λέξη "Άδη" αναφέρει την βασιλεία των νεκρών, προσωρινό μέρος, στο οποίο οι νεκροί περιμένουν την Ανάσταση. Στην Αποκάλυψη 20:11-15 μπορούμε να δούμε την σαφή διαφορά / διάκριση μεταξύ του Άδη και της κόλασης. Η κόλαση είναι μόνιμη και τελική θέση, μετά από τη κρίση των άπιστων. Ο Άδης είναι προσωρινή θέση.
Ο Κύριός μας παρέδωσε το Πνεύμα Του στον Θεό, πέθανε, και σε κάποια στιγμή μεταξύ του θανάτου και της Ανάστασής Του πήγε στην βασιλεία των νεκρών όπου παρέδωσε το μήνυμα στα πνευματικά πλάσματα ( πιθανόν στους πεπτοκώτες αγγέλους , δες Ιούδα 6) οι οποίοι με κάποιο τρόπο έχουν σχέση με την περίοδο πριν την Κατακλυσμό του Νώε. Ο στίχος 20 το διευκρινίζει. Ο Απόστολος Πέτρος, στην επιστολή του, δεν μας λέει τι ο Ιησούς διακήρυξε στα φυλακισμένα πνεύματα, αλλά αυτό σίγουρα δεν είναι το μήνυμα περί της λύτρωσης, αφού οι άγγελοι δεν μπορούν να σωθούν / απελευθερωθούν ( Εβραίοι 2:16 ). Πολύ πιθανόν, αυτό ήταν η διακήρυξη της νίκης επί του σατανά και των στρατιών του. ( Α’ Πέτρου 3:22, Κολοσσαείς 2:15 ). Η επιστολή προς Εφεσίους 4:8-10, φαίνεται ότι εννοεί ότι ο Χριστός πήγε στο “παράδεισο” (Λουκάν 16:20; 23:43) και πήρε μαζί Του, στο Ουρανό όλους αυτούς που έχουν πιστέψει σε Εκείνον, πριν το θάνατό Του. Αυτό το χωρίο δεν δίνει πολλές λεπτομέρειες περί του τι έγινε, αλλά οι πιο βαθείς γνώστες της Βίβλου συμφωνούν ότι αυτό είναι που εννοείται υπό του “ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν.”
Έτσι, με όλα που έχουμε πει προηγουμένως, μπορούμε να πούμε ότι η Βίβλος δεν λέει σαφώς τι ακριβώς ο Χριστός έκανε αυτές τις τρεις ημέρες , στη περίοδο από το θάνατο έως την Ανάστασή Του. Φαίνεται, όμως ότι διακήρυξε την νίκη επί των πεπτοκώτων αγγέλων και/ή των απίστων. Αυτό που ξέρουμε με σιγουριά είναι ότι ο Ιησούς δεν έδωσε στους ανθρώπους την δεύτερη ευκαιρία για την σωτηρία τους. Η Βίβλος μας λέει ότι θα κριθούμε μετά από το θάνατο ( Εβραίοι 9:27), και δεν θα έχουμε δεύτερη, άλλη ευκαιρία. Δεν έχουμε καθαρή απάντηση τι ο Ιησούς έκανε κατά την περίοδο από το θάνατό Του έως της ανάστασή Του. Μάλλον και αυτό είναι ένα από τα μυστήρια τα οποία θα κατανοήσουμε, μία μέρα, όταν φτάσουμε στην δόξα του Θεού.
English
Που ήταν ο Ιησούς τρεις ημέρες μεταξύ του θανάτου και της αναστάσεώς Του;
