Ερώτηση
Τι εννοεί το Ιωάννης 1:1,14 όταν διακηρύττει ότι ο Ιησούς είναι ο Λόγος του Θεού;
Απάντηση
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα βρίσκεται αν κατανοήσουμε αρχικά τον λόγο για τον οποίο έγραψε ο Ιωάννης το ευαγγέλιό του. Ο σκοπός της συγγραφής δηλώνεται ξεκάθαρα στο Ιωάννης 20:30-31. «Και πολλά άλλα θαύματα έκανε ο Ιησούς μπροστά στους μαθητές του, που δεν είναι γραμμένα σε τούτο το βιβλίο. Τούτα, όμως, γράφτηκαν, για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού, και πιστεύοντας να έχετε ζωή στο όνομά του.» Ο σκοπός του Ιωάννη ήταν να συστήσει στους αναγνώστες του ευαγγελίου του τον Ιησού Χριστό, αποδεικνύοντας ποιος είναι ο Ιησούς (Θεός με σάρκα) και ποια είναι τα έργα Του. Ο αποκλειστικός στόχος του Ιωάννη ήταν να οδηγήσει τους ανθρώπους ν' αποδεχτούν με πίστη το σωτήριο έργο του Χριστού. Όταν το καταλάβουμε αυτό, μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα γιατί ο Ιωάννης συστήνει τον Ιησού ως «Λόγο» στο Ιωάννης 1:1.
Ξεκινώντας την διακήρυξη του ευαγγελίου του, «Στην αρχή ήταν ο Λόγος, και ο Λόγος ήταν προς τον Θεό, και Θεός ήταν ο Λόγος», ο Ιωάννης παρουσιάζει τον Ιησού με έναν όρο, που Ιουδαίοι και εθνικοί αναγνώστες ήταν εξοικειωμένοι. Η ελληνική λέξη «λόγος» ήταν κοινή και στην ελληνική φιλοσοφία και στην ιουδαϊκή σκέψη εκείνη την εποχή. Για παράδειγμα, στην Παλαιά Διαθήκη ο «λόγος» του Θεού συχνά προσωποποιείται σαν ένα όργανο για την εκτέλεση του θελήματος του Θεού (Ψαλμός 33:6, 107:20, 119:89, 147:15-18). Συνεπώς, για τους Ιουδαίους αναγνώστες, παρουσιάζοντας τον Ιησού ως τον «Λόγο», ο Ιωάννης κατά μία έννοια τους στρέφει πίσω στην Παλαιά Διαθήκη όπου ο «λόγος» του Θεού συνδέεται με την προσωποποίηση της θείας αποκάλυψης. Στην ελληνική φιλοσοφία, ο όρος «λόγος» χρησιμοποιείτο για να περιγράψει την ενδιάμεση μεσολάβηση με την οποία ο Θεός δημιούργησε υλικά πράγματα κι επικοινώνησε με αυτά. Σύμφωνα με την ελληνική κοσμοθεωρία, ο «λόγος» θεωρείτο σαν μια γέφυρα μεταξύ του υπερβατικού Θεού και του υλικού σύμπαντος. Επομένως, για τους Έλληνες αναγνώστες του, η χρήση του όρου «λόγος» πιθανότατα θα έφερνε στο νου τους την ιδέα μιας μεσολαβητικής αρχής μεταξύ του Θεού και του κόσμου.
Έτσι, ουσιαστικά, αυτό που κάνει ο Ιωάννης με την παρουσίαση του Ιησού ως «τον Λόγο» είναι να χρησιμοποιήσει μια λέξη και μια έννοια που και οι Ιουδαίοι και οι εθνικοί της εποχής του θα ήταν εξοικειωμένοι, και να την μεταχειριστεί ως ξεκίνημα από το οποίο τους συστήνει τον Ιησού Χριστό. Ο Ιωάννης, όμως, πηγαίνει πιο πέρα από την γνωστή έννοια του «λόγος» που οι Ιουδαίοι και εθνικοί αναγνώστες του θα κατείχαν και παρουσιάζει τον Ιησού Χριστό όχι απλά σαν μια μεσολαβητική αρχή, όπως οι Έλληνες αντιλαμβάνονταν, αλλά ως μια προσωπικότητα, ολοκληρωτικά θεϊκή και ταυτόχρονα ολοκληρωτικά ανθρώπινη. Επίσης, ο Χριστός δεν ήταν απλά μια προσωποποίηση της αποκάλυψης του Θεού, όπως θεωρούσαν οι Ιουδαίοι, αλλά ήταν πράγματι η τέλεια αποκάλυψη του Θεού με σάρκα, τόσο αληθινό ώστε ο Ιωάννης καταγράφει τα λόγια του ίδιου του Ιησού προς τον Φίλιππο: «Ο Ιησούς λέει σ' αυτόν: Τόσον καιρό είμαι μαζί σας, και δεν με γνώρισες, Φίλιππε; Όποιος είδε εμένα, είδε τον Πατέρα· και πώς εσύ λες: Δείξε σε μας τον Πατέρα;» (Ιωάννης 14:9). Χρησιμοποιώντας τον όρο «Λόγος» στο Ιωάννης 1:1, ο Ιωάννης ενισχύει και εφαρμόζει μια έννοια που ήταν γνωστή στο κοινό του και την χρησιμοποιεί για να εισαγάγει τους αναγνώστες του στον πραγματικό «Λόγο» του Θεού, τον Ιησού Χριστό, τον ζωντανό Λόγο του Θεού, πλήρως Θεό και ταυτόχρονα πλήρως άνθρωπο, που ήρθε για ν' αποκαλύψει τον Θεό στον άνθρωπο και να λυτρώσει από τις αμαρτίες τους όλους εκείνους που πιστεύουν σ' Αυτόν.
English
Τι εννοεί το Ιωάννης 1:1,14 όταν διακηρύττει ότι ο Ιησούς είναι ο Λόγος του Θεού;
