Ερώτηση
Ήταν ποτέ οργισμένος ο Ιησούς;
Απάντηση
Όταν ο Ιησούς καθάρισε τον Ναό από τους αργυραμοιβούς και τους πωλητές ζώων, εξέφρασε έντονα συναισθήματα και οργή (Ματθαίος 21:12-13, Μάρκος 11:15-18, Ιωάννης 2:13-22). Τα συναισθήματά του καταγράφονται ως «ζήλος» για τον Οίκο του Κυρίου (Ιωάννης 2:17). Η οργή Του ήταν αγνή και πλήρως δικαιολογημένη διότι στη ρίζα της υπήρχε ο ζήλος για την αγιότητα και λατρεία του Θεού. Καθώς τα στοιχεία αυτά προσβάλλονταν, ο Ιησούς ενήργησε γρήγορα και αποφασιστικά. Ο Ιησούς εκδήλωσε οργή στη Συναγωγή της Καπερναούμ κάποια άλλη φορά. Όταν οι Φαρισαίοι αρνήθηκαν ν' απαντήσουν στις ερωτήσεις του Ιησού, «τους κοίταξε ολόγυρα με οργή, νιώθοντας λύπη για τη σκληρότητα της καρδιάς τους» (Μάρκος 3:5).
Πολλές φορές θεωρούμε την οργή ως ένα εγωκεντρικό και καταστροφικό συναίσθημα που θα έπρεπε να το εξαλείψουμε τελείως από τη ζωή μας. Όμως, το γεγονός πως ο Ιησούς κάποιες φορές πραγματικά οργιζόταν δείχνει πως η οργή καθ' εαυτή ως συναίσθημα είναι ουδέτερο. Αυτό προκύπτει από άλλο σημείο της Καινής Διαθήκης. Στην Εφεσίους 4:26 μας προτρέπει «οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε»· ο ήλιος ας μη δύει ενώ είστε ακόμα στον παροργισμό σας». Η εντολή δεν λέει «αποφύγετε την οργή» (ή καταπιέστε την ή αγνοείστε την) αλλά διαχειριστείτε την σωστά καθώς κυλάει ο χρόνος. Θα πρέπει να σημειωθούν τ' ακόλουθα χαρακτηριστικά από εκφράσεις οργής του Ιησού:
1) Η οργή Του είχε το σωστό κίνητρο. Με άλλα λόγια, οργιζόταν δικαιολογημένα. Η οργή του Ιησού δεν προέκυπτε από ανούσιες συζητήσεις ή προσωπικές προσβολές σε βάρος Του. Ο εγωκεντρισμός απουσίαζε.
2) Η οργή Του ήταν σωστά επικεντρωμένη. Δεν ήταν οργισμένος με τον Θεό ή στις «αδυναμίες» των άλλων. Η οργή Του σχετιζόταν με την αμαρτωλή συμπεριφορά και την αληθινή αδικία.
3) Η οργή Του είχε το κατάλληλο συμπλήρωμα. Στον Μάρκο 3:5 μας λέει πως η οργή Του συνοδευόταν με λύπη εξαιτίας της απιστίας των Φαρισαίων. Η οργή του Ιησού ήταν το αποτέλεσμα της αγάπης Του για τους Φαρισαίους και του ενδιαφέροντός Του για την πνευματική τους κατάσταση. Δεν είχε καμία σχέση με μίσος ή κακή διάθεση.
4) Η οργή Του ελεγχόταν σωστά. Ο Ιησούς δεν βγήκε ποτέ εκτός εαυτού, ακόμη κι όταν οργιζόταν. Οι ηγέτες του Ναού δεν ευχαριστήθηκαν με τον καθαρισμό του από μέρους του Ιησού (Λουκάς 19:47), αλλά δεν είχε κάνει κάτι αμαρτωλό. Έλεγχε τα συναισθήματά Του· δεν Τον έλεγχαν αυτά.
5) Η οργή Του διαρκούσε όσο χρειαζόταν. Δεν επέτρεπε στην οργή Του να μετατραπεί σε πικρία· δεν κρατούσε μνησικακία. Αντιμετώπιζε σωστά κάθε κατάσταση και διαχειριζόταν την οργή Του στον κατάλληλο χρόνο.
6) Η οργή Του είχε το σωστό αποτέλεσμα. Η οργή του Ιησού είχε τις αναπόφευκτες συνέπειες μιας ευσεβούς ενέργειας. Η οργή του Ιησού, όπως και όλα τα συναισθήματά Του, ελεγχόταν από τον λόγο του Θεού· έτσι, η ανταπόκριση του Ιησού εκπλήρωνε το θέλημα του Θεού.
Όταν οργιζόμαστε, τις περισσότερες φορές δεν έχουμε τον πρέποντα έλεγχο και δεν εστιάζουμε εκεί που πρέπει. Αποτυγχάνουμε σε ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω στοιχεία. Αυτή είναι η ανθρώπινη οργή για την οποία η Γραφή λέει, «Να ξέρετε καλά, αγαπητοί μου αδερφοί: Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι πρόθυμος στο να ακούει, να μη βιάζεται να μιλάει και να μη βιάζεται να οργίζεται. Ο οργισμένος άνθρωπος δεν κάνει αυτό που για το Θεό είναι δίκαιο και σωστό.» (Ιακώβου 1:19-20, ΝΜΒ). Ο Ιησούς δεν εκδήλωνε την ανθρώπινη οργή αλλά μάλλον την τέλεια και δίκαιη αγανάκτηση του Θεού.
English
Ήταν ποτέ οργισμένος ο Ιησούς;
