Ερώτηση
Το Άγιο Πνεύμα εγκατέλειψε ποτέ κάποιον πιστό;
Απάντηση
Η απάντηση είναι απλά, όχι. Το Άγιο Πνεύμα δεν εγκατέλειπε ποτέ έναν πραγματικά πιστό. Αυτό αποκαλύπτεται σε πολλά και διάφορα κείμενα στη Καινή Διαθήκη. Για παράδειγμα, στο προς Ρωμαίους 8:9 μας λέει, «…αν κάποιος δεν έχει το Πνεύμα τού Χριστού, αυτός δεν είναι δικός του.» Αυτό το εδάφιο ξεκάθαρα δηλώνει ότι αν κάποιος δεν έχει την μόνιμη παρουσία του Αγίου Πνεύματος τότε δεν έχει σωθεί. Επομένως, αν το Άγιο Πνεύμα εγκατέλειπε κάποιον πιστό, αυτός θα έχανε την σωτήρια σχέση του με τον Χριστό. Επίσης, αυτό είναι αντίθετο με την αιώνια ασφάλεια των Χριστιανών που διδάσκει η Αγία Γραφή. Ένα άλλο εδάφιο που μιλάει για την μονιμότητα της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος στη ζωή των πιστών είναι το κατά Ιωάννη 14:16. Εδώ ο Ιησούς δηλώνει ότι ο Πατέρας θα δώσει έναν άλλο Βοηθό «για να είναι μαζί σας για πάντα.»
Το γεγονός ότι το Άγιο Πνεύμα δεν θα εγκαταλείψει ποτέ έναν πιστό το βλέπουμε επίσης στο Εφεσίους 1:13-14 όπου αναφέρεται ότι οι πιστοί «σφραγίζονται» με το Άγιο Πνεύμα, «… που είναι ο αρραβώνας τής κληρονομιάς μας, μέχρι την απολύτρωση του λαού του που αποκτήθηκε, σε έπαινο της δόξας του.» Η εικόνα κάποιου σφραγισμένου με το Άγιο Πνεύμα είναι αυτή της ιδιοκτησίας και της κατοχής. Ο Θεός υποσχέθηκε αιώνια ζωή σε όλους που θα πιστέψουν στον Χριστό και ως εγγύηση ότι θα κρατήσει την υπόσχεσή Του έστειλε το Άγιο Πνεύμα να κατοικεί εντός κάθε πιστού μέχρι την ημέρα της λύτρωσης. Παρόμοια με την προκαταβολή για ένα αυτοκίνητο ή ένα σπίτι, ο Θεός έδωσε σε όλους τους πιστούς μια προκαταβολή από την μελλοντική σχέση τους μαζί Του στέλνοντας το Άγιο Πνεύμα να κατοικήσει μέσα τους. Το γεγονός ότι όλοι οι πιστοί είναι σφραγισμένοι με το Άγιο Πνεύμα το συναντάμε επίσης στα εδάφια Β΄ Κορινθίους 1:22 και Εφεσίους 4:30.
Πριν τον θάνατο του Χριστού, την ανάσταση και την ανάληψή Του στους ουρανούς, το Άγιο Πνεύμα είχε μια «πήγαινε και έλα» σχέση με τους ανθρώπους. Το Άγιο Πνεύμα κατοίκησε εντός του Βασιλιά Σαούλ αλλά στη συνέχεια αποχώρησε από αυτόν (Α΄ Σαμουήλ 16:14). Στη συνέχεια το Άγιο Πνεύμα ήρθε επάνω στον Δαβίδ (Α΄ Σαμουήλ 16:13). Ο Δαβίδ μετά την μοιχεία του με την Βηθεσδά, φοβήθηκε ότι θα έχανε το Άγιο Πνεύμα (Ψαλμός 51:11). Ο Βεσελεήλ πληρώθηκε με το Άγιο Πνεύμα, για να του δώσει την δυνατότητα να δημιουργήσει τα υλικά για την κατασκευή της σκηνής του Μαρτυρίου (Έξοδος 31:2-5) αλλά αυτό δεν ήταν μια μόνιμη κατάσταση. Όλα αυτά αλλάξανε μετά την ανάληψη του Ιησού στους ουρανούς. Ξεκινώντας από την ημέρα της Πεντηκοστής, το Άγιο Πνεύμα κατοικεί μόνιμα εντός των πιστών (Πράξεις 2). Η μόνιμη παρουσία του Αγίου Πνεύματος είναι η εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού ότι θα είναι πάντα μαζί μας και δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ.
Ενώ το Άγιο Πνεύμα δεν θα εγκαταλείψει ποτέ έναν πιστό, είναι δυνατόν η αμαρτία μας να «σβήσει το Άγιο Πνεύμα» (Α΄ Θεσσαλονικείς 5:19) ή «να θλίβει το Άγιο Πνεύμα» (Εφεσίους 4:30). Η αμαρτία πάντα έχει συνέπειες στη σχέση μας με τον Θεό. Ενώ η σχέση μας με τον Θεό είναι ασφαλής με τον Χριστό, η ανομολόγητη αμαρτία στη ζωή μας μπορεί να εμποδίζει την σχέση μας με τον Θεό και να σβήνει ουσιαστικά το έργο του Αγίου Πνεύματος στη ζωή μας. Γι΄ αυτό είναι τόσο σημαντικό να εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας γιατί ο Θεός είναι «… πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία» (Α΄ Ιωάννη 1:9). Έτσι, ενώ το Άγιο Πνεύμα δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ, τα πλεονεκτήματα και η χαρά της παρουσίας Του μπορούν πράγματι να μας αφήσουν.
English
Το Άγιο Πνεύμα εγκατέλειψε ποτέ κάποιον πιστό;
