Τι λέει η Αγία Γραφή για τη σπουδαιότητα της λογοδοσίας;

Υπάρχει ήδη πολύς πειρασμός στον κόσμο σήμερα και ο Διάβολος εργάζεται πυρετωδώς για να προκαλέσει ακόμη περισσότερο. Ενόψει τέτοιου πειρασμού πολλοί χριστιανοί αναζητούν έναν «συνεργάτη λογοδοσίας» που θα προσεύχεται μαζί και θα γίνεται κοινωνός των φορτίων που συνοδεύουν τον πνευματικό πόλεμο. Είναι καλό να έχουμε έναν αδελφό ή μια αδελφή, πάνω στον(ην) οποίο(α) μπορούμε να υπολογίζουμε όταν αντιμετωπίζουμε πειρασμούς. Ο βασιλιάς Δαυίδ ήταν μόνος του το βράδυ εκείνο που ο Διάβολος τον πείραξε για μοιχεία με την Βηθ-σαβεέ (Β Σαμουήλ 11). Η Αγία Γραφή μας λέει πως βρισκόμαστε σε πόλεμο ενάντια όχι σε ανθρώπινες υπάρξεις αλλά σε πονηρές πνευματικές δυνάμεις που μας απειλούν (Εφεσίους 6:12).

Γνωρίζοντας λοιπόν πως βρισκόμαστε σε μάχη ενάντια σε σκοτεινές δυνάμεις, θα πρέπει να θέλουμε να λάβουμε όση περισσότερη βοήθεια μπορούμε. Αυτό, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει το να σταθούμε υπόλογοι σε κάποιον άλλον πιστό που μπορεί να μας ενθαρρύνει στην πάλη μας. Ο Παύλος μας λέει πως πρέπει να είμαστε εξοπλισμένοι με όλη τη δύναμη που ο Θεός μας παρέχει για να πολεμήσουμε αυτήν τη μάχη: «Γι' αυτό, πάρτε στα χέρια σας την πανοπλία του Θεού, για να μπορέσετε να αντισταθείτε κατά την πονηρή ημέρα, και αφού καταπολεμήσετε τα πάντα, να σταθείτε» (Εφεσίους 6:13). Πέρα από κάθε αμφιβολία γνωρίζουμε πως ο πειρασμός θα έρθει. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι.

Ο Διάβολος γνωρίζει τις αδυναμίες μας και γνωρίζει πού είμαστε ευάλωτοι. Γνωρίζει πότε ένα ζευγάρι βρίσκεται σε διαμάχη και πότε αισθάνεται πως κάποιος άλλος ενδέχεται να τον(ην) κατανοεί και να συμπάσχει περισσότερο. Γνωρίζει πότε ένα παιδί είναι τιμωρημένο από τους γονείς του κι ενδέχεται να αισθάνεται εμπάθεια. Γνωρίζει πότε δεν πάνε καλά τα πράγματα στην εργασία και που ακριβώς βρίσκεται η μπάρα στο δρόμο προς το σπίτι. Πού βρίσκουμε βοήθεια; Θέλουμε να κάνουμε το σωστό στα μάτια του Θεού αλλά είμαστε αδύναμοι. Τι πρέπει να κάνουμε;

Διαβάζουμε στις Παροιμίες 27:17, «Το σίδερο ακονίζει το σίδερο και ο άνθρωπος ακονίζει το πρόσωπο του φίλου του.» Το «πρόσωπο του φίλου» αποτελεί μια έκφραση ενθάρρυνσης ή ηθικής στήριξης. Πότε είναι η τελευταία φορά που σου τηλεφώνησε κάποιος φίλος να σε ρωτήσει τι κάνεις; Πότε είναι η τελευταία φορά που τηλεφώνησες σε μια φίλη σου και την ρώτησες αν είχε ανάγκη να μιλήσει; Η ενθάρρυνση και η ηθική στήριξη από έναν φίλο είναι τα συστατικά που λείπουν κάποιες φορές στη μάχη μας ενάντια στον Διάβολο. Η σχέση στην οποία ο ένας είναι υπόλογος στον άλλον περιέχει τα ελλείποντα συστατικά.

Ο συγγραφέας της προς Εβραίους επιστολής συνοψίζει το θέμα λέγοντας, «Ας φροντίζουμε ο ένας για τον άλλον, παρακινώντας σε αγάπη και καλά έργα· μην αφήνοντας το να συνερχόμαστε μαζί, όπως είναι συνήθεια σε μερικούς, αλλά προτρέποντας ο ένας τον άλλον και μάλιστα, τόσο περισσότερο, όσο βλέπετε να πλησιάζει η ημέρα.» (Εβραίους 10:24-25) Το Σώμα του Χριστού διασυνδέεται και έχουμε καθήκον ο ένας προς τον άλλον να συμβάλλουμε στην οικοδομή του. Ο Ιάκωβος, επίσης, υπονοεί την λογοδοσία όταν λέει, «Εξομολογείστε ο ένας στον άλλον τα πταίσματά σας και προσεύχεστε ο ένας για τον άλλον για να γιατρευτείτε. Πολύ ισχύει η δέηση του δικαίου που γίνεται ένθερμα.» (Ιακώβου 5:16)

Η λογοδοσία μπορεί να μας βοηθήσει να υπερνικήσουμε την αμαρτία στη μάχη μας ενάντια σ' αυτήν. Ένας συνεργάτης στη λογοδοσία μπορεί να βρίσκεται μαζί σου να σε ελέγξει, να σε νουθετήσει, να χαρεί αλλά και να κλάψει. Κάθε χριστιανός θα πρέπει να λάβει υπόψη του μια σχέση λογοδοσίας μ' έναν συνεργάτη, με τον οποίο μπορεί να προσευχηθεί, να συζητήσει, να εμπιστευθεί και να ομολογήσει.

English

---

Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα

Τι λέει η Αγία Γραφή για τη σπουδαιότητα της λογοδοσίας;