Ερώτηση
Πρέπει ο χριστιανός να δηλώνει χρεοκοπία;
Απάντηση
Αν και η Αγία Γραφή δεν αναφέρει την λέξη χρεοκοπία καθ’ εαυτήν, κάνει λόγο για κάποιες αρχές που μπορούμε να εφαρμόζουμε και οι οποίες μας βοηθούν να κρίνουμε.
Βιβλική αρχή #1. Είμαστε υπεύθυνοι να τηρούμε τις υποσχέσεις μας και να πληρώνουμε τις οφειλές μας. Διαβάζουμε στον Εκκλησιαστή 5:4-5, «Όταν ευχηθείς κάποια ευχή στον Θεό, μη καθυστερήσεις να την αποδώσεις, επειδή δεν αρέσκεται στους άφρονες· απόδωσε ό,τι έχεις ευχηθεί. Καλύτερα να μην ευχηθείς, παρά αφού ευχηθείς να μην αποδώσεις».
Βιβλική αρχή #2. Είναι χαρακτηριστικό τών πονηρών ανθρώπων να ζουν με πίστωση και να μην πληρώνουν αυτά που οφείλουν. Διαβάζουμε στον Ψαλμό 37:21, «Ο ασεβής δανείζεται και δεν αποδίδει, ο δίκαιος όμως ελεεί και δίνει». Δεν ταιριάζει στους χριστιανούς να συμπεριφέρονται όπως «οι ασεβείς».
Είναι σωστό για έναν χριστιανό που είναι χρεωμένος να επιδιώξει την χρεοκοπία για να λύσει «προσωρινά» το πρόβλημά του; Με βάση τα παραπάνω εδάφια, η απάντηση είναι «Όχι». Ο χριστιανός είναι υποχρεωμένος να πληρώνει αυτό που έχει συμφωνήσει να πληρώνει, υπό τους αρχικούς όρους συμφωνίας. Αυτό μπορεί να σημαίνει κάποια αλλαγή τού τρόπου ζωής και μια ριζική αναθεώρηση τού προϋπολογισμού, αλλά η καλή διαχείριση τών χρημάτων αποτελεί τμήμα μιας ευσεβούς διαβίωσης.
Υπάρχουν ορισμένες μορφές χρεοκοπίας που είναι σχεδιασμένες ν’ αναβάλλουν την αποπληρωμή παρά την διαφυγή. Στις περιπτώσεις αυτές το χρέος δεν εξαλείφεται και ο αιτών την χρεοκοπία καθιστά γνωστή την πρόθεσή του να εξοφλήσει το χρέος. Η νομική προστασία επεκτείνεται μέχρις ότου ο οφειλέτης έχει την ικανότητα τής αποπληρωμής. Το είδος αυτό τής χρεοκοπίας δεν παραβιάζει τις βιβλικές αρχές που τέθηκαν πιο πάνω, και συνιστά ζήτημα συνείδησης για τον χριστιανό.
English
Πρέπει ο χριστιανός να δηλώνει χρεοκοπία;
