Ερώτηση
Τι λέει η Γραφή σχετικά με την τεμπελιά;
Απάντηση
Ο πρώτος νόμος της κίνησης του Νεύτωνα μας λέει πως ένα αντικείμενο που κινείται τείνει να συνεχίσει να κινείται κι ένα αντικείμενο σε ακινησία τείνει να παραμείνει σε ακινησία. Αυτός ο νόμος εφαρμόζεται και στους ανθρώπους. Ενώ κάποιοι έχουν τη φυσική τάση να ολοκληρώνουν τα σχέδιά τους, άλλοι μένουν παθητικοί και χρειάζονται κίνητρο για να υπερνικήσουν τη νωθρότητα. Η τεμπελιά είναι τρόπος ζωής για μερικούς αλλά ένας πειρασμός για όλους. Η Γραφή όμως είναι σαφής μ' αυτό το θέμα καθώς ο Κύριος έχει ορίσει ο άνθρωπος να εργάζεται· έτσι η τεμπελιά είναι αμαρτία. «Τράβα τεμπέλη στο μυρμήγκι, κοίταξε πώς δουλεύει και γίνε σοφός.» (Παροιμίες 6:6, ΝΜΒ)
Η Αγία Γραφή έχει να πει πολλά σχετικά με την τεμπελιά. Το βιβλίο των Παροιμιών ιδιαίτερα είναι πλήρες με σοφία αναφορικά με την τεμπελιά και προειδοποιήσεις προς τον οκνηρό. Οι Παροιμίες μας λένε πως ο τεμπέλης απεχθάνεται την εργασία: «Οι επιθυμίες του σκοτώνουν τον οκνό, γιατί τα χέρια του δεν στέργουν να δουλέψουν.» (21:25, ΝΜΒ) Αγαπάει τον ύπνο: «Όπως γυρίζει η πόρτα στους αρμούς της, το ίδιο κι ο τεμπέλης στο κρεβάτι του.» (26:14, ΝΜΒ) Βρίσκει δικαιολογίες: «Λέει ο τεμπέλης για να μη βγει απ' το σπίτι του: «Λιοντάρι είναι στο δρόμο! Λιοντάρι στις πλατείες!» (26:13, ΝΜΒ) Σπαταλάει χρόνο κι ενέργεια: «Αυτός που 'ναι τεμπέλης στη δουλειά του, είναι του χαλαστή αδερφός.» (18:9, ΝΜΒ) Πιστεύει πως είναι σοφός αλλά είναι ανόητος: «Θαρρεί ο τεμπέλης τον εαυτό του πιο σοφό από εφτά ανθρώπους ειδικούς να δώσουν γνώμη.» (26:16, ΝΜΒ).
Οι Παροιμίες μας μιλούν ακόμη για το προβλεπόμενο τέλος του τεμπέλη: Ο οκνηρός γίνεται υπηρέτης (ή οφειλέτης): «Όσοι δουλεύουνε σκληρά, θα εξουσιάζουν· ενώ οι τεμπέληδες θα είναι υποτελείς.» (12:24,ΝΜΒ) Το μέλλον του είναι ζοφερό: «Ο οκνός δεν οργώνει το φθινόπωρο, μα στη συγκομιδή καρπό δεν θα 'βρει να θερίσει.» (20:4, ΝΜΒ) Μπορεί να καταλήξει στη φτώχια: «Ό,τι και αν επιθυμεί ο οκνός, δεν μπορεί και να το 'χει· ενώ εκπληρώνονται οι πόθοι εκείνων που μοχθούν.» (13:4, ΝΜΒ)
Δεν υπάρχει τόπος για οκνηρία στη ζωή του χριστιανού. Ο νέος στη πίστη διδάσκεται αληθώς πως «κατά χάρη είστε σωσμένοι, διαμέσου της πίστης· κι αυτό δεν είναι από σας· είναι δώρο τού Θεού· όχι από έργα, ώστε να μη καυχηθεί κάποιος» (Εφεσίους 2:8-9). Μπορεί όμως ο πιστός να γίνει αργός αν εσφαλμένα πιστέψει πως ο Θεός δεν προσδοκά καρπό από μια μεταμορφωμένη ζωή. «Επειδή, δικό του δημιούργημα είμαστε, καθώς κτιστήκαμε στον Ιησού Χριστό για καλά έργα, που ο Θεός προετοίμασε για να περπατήσουμε μέσα σ' αυτά.» (Εφεσίους 2:10) Οι χριστιανοί δεν σώζονται με τα έργα τους αλλά βεβαίως φανερώνουν την πίστη τους με τα έργα τους (Ιακώβου 2:18, 26). Η οκνηρία παραβιάζει τον σκοπό του Θεού-τα καλά έργα. Ο Κύριος όμως ενδυναμώνει τους χριστιανούς να υπερνικήσουν την τάση της σάρκας προς την τεμπελιά, δίνοντάς τους μια καινούρια φύση (Β Κορινθίους 5:17).
Έχοντας τώρα καινούρια φύση παρακινούμαστε σε συνέπεια και παραγωγικότητα από αγάπη προς τον Σωτήρα μας που μας λύτρωσε. Η παλιά μας τάση προς την τεμπελιά-και κάθε άλλη αμαρτία-έχουν αντικατασταθεί από την επιθυμία να ζήσουμε ευσεβή ζωή: «Αυτός που κλέβει ας μην κλέβει πλέον, αλλά μάλλον ας κοπιάζει δουλεύοντας με τα χέρια του το καλό, για να έχει να μεταδίδει σ' εκείνον που έχει ανάγκη.» (Εφεσίους 4:28). Μας έχει δοθεί εντολή σχετικά με την ανάγκη να προμηθεύουμε την οικογένειά μας μέσω του μόχθου μας: «Αν, όμως, κάποιος δεν προνοεί για τους δικούς του, μάλιστα για τους οικείους, αρνήθηκε την πίστη και είναι χειρότερος από έναν άπιστο.» (Α Τιμόθεον 5:8) Επίσης, για άλλους μέσα στην οικογένεια του Θεού: «Κι εσείς οι ίδιοι ξέρετε ότι στις ανάγκες μου και σ' εκείνους που ήσαν μαζί μου υπηρέτησαν αυτά τα χέρια. Σε όλα υπέδειξα σε σας ότι κοπιάζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο, πρέπει να βοηθάτε τους ασθενείς, και να θυμάστε τα λόγια του Κυρίου Ιησού, ότι αυτός είπε: Μακάριο είναι το να δίνει κάποιος, μάλλον, παρά να παίρνει.» (Πράξεις 20:34-35)
Ως χριστιανοί γνωρίζουμε ότι οι κόποι μας θ' ανταμειφθούν από τον Κύριό μας αν επιμένουμε με συνέπεια: «Και ας μην αποκάμνουμε πράττοντας το καλό· επειδή αν δεν αποκάμνουμε θα θερίσουμε στον πρέποντα καιρό. Επομένως, λοιπόν, ενόσω έχουμε καιρό ας εργαζόμαστε το καλό σε όλους, μάλιστα δε στους οικείους της πίστης.» (Γαλάτας 6:9-10) «Και κάθε τι, ό,τι αν κάνετε, να το εργάζεστε από ψυχής σαν στον Κύριο και όχι σε ανθρώπους· ξέροντας ότι από τον Κύριο θα πάρετε την ανταπόδοση της κληρονομιάς· επειδή υπηρετείτε ως δούλοι στον Κύριο, τον Χριστό.» (Κολοσσαείς 3:23-24) «Ο Θεός δεν είναι άδικος να ξεχάσει το έργο σας και τον κόπο της αγάπης που δείξατε στο όνομά του, καθώς υπηρετήσατε τους αγίους και τους υπηρετείτε.» (Εβραίους 6:10)
Οι χριστιανοί θα πρέπει να κοπιάζουν με τη δύναμη του Θεού για να ευαγγελιστούν και μαθητεύσουν τους ανθρώπους. Ο απόστολος Παύλος είναι το παράδειγμά μας: «Τον οποίο (Χριστό) εμείς κηρύττουμε νουθετώντας κάθε άνθρωπο, και διδάσκοντας κάθε άνθρωπο με κάθε σοφία, για να παραστήσουμε κάθε άνθρωπο τέλειο εν Χριστώ Ιησού· στο οποίο και κοπιάζω, διεξάγοντας αγώνα, σύμφωνα με την ενέργεια που ενεργείται μέσα μου με δύναμη.» (Κολοσσαείς 1:28-29) Η χριστιανική υπηρεσία θα συνεχίζεται ακόμη και στον ουρανό, αν και δεν θα είναι πια επιβαρυμένη με κατάρα (Αποκάλυψη 22:3). Οι άγιοι θα δοξάζουν τον Θεό απαλλαγμένοι από αρρώστια, λύπη και αμαρτία-ακόμη και από την τεμπελιά. «Ώστε, αγαπητοί μου αδελφοί, γίνεστε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντας πάντοτε στο έργο του Κυρίου, γνωρίζοντας ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω.» (Α Κορινθίους 15:58)
English
Τι λέει η Γραφή σχετικά με την τεμπελιά;
