Ερώτηση
Τι λέει η Αγία Γραφή σχετικά με τον πόνο;
Απάντηση
Η λέξη «πόνος» ή κάποια μορφή της αναφέρεται περισσότερες από 70 φορές στις Γραφές. Η πρώτη χρήση της λέξης ήταν αναφορά στους πόνους του τοκετού: «Και στη γυναίκα είπε: Θα υπερπληθύνω τις λύπες σου και τους πόνους της κυοφορίας σου· με λύπες θα γεννάς παιδιά· και στον άνδρα σου θα είναι η επιθυμία σου, κι αυτός θα σε εξουσιάζει.» (Γένεση 3:16). Το πλαίσιο του κειμένου δείχνει ότι ο Αδάμ και η Εύα αμάρτησαν και ο πόνος του τοκετού είναι μια από τις συνέπειες της αμαρτίας. Εξαιτίας της αμαρτίας, όλη η γη υπέστη την κατάρα και ο θάνατος εισήλθε ως αποτέλεσμα (Ρωμαίους 5:12). Έτσι, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο πόνος είναι μία από τις πολλές συνέπειες της πρώτης αμαρτίας.
Αν και δεν αναφέρεται ρητά στην Αγία Γραφή, γνωρίζουμε από την ιατρική ότι ο πόνος είναι ένα δώρο. Χωρίς αυτόν δεν θα γνωρίζαμε πότε χρειαζόμαστε ιατρική φροντίδα. Πραγματικά, η απουσία του πόνου είναι ένα από τα προβλήματα που σχετίζονται με τη λέπρα. Τα παιδιά δεν θα μάθαιναν ποτέ πως το άγγιγμα μιας καυτής εστίας είναι κακή ιδέα ούτε θα σημαίναμε συναγερμό σε μια επικίνδυνη κατάσταση της υγείας μας αν δεν υπήρχε ο πόνος. Από πνευματική άποψη, ένα από τα οφέλη του πόνου εκφράζεται στην επιστολή του Ιακώβου: «κάθε χαρά θεωρήστε αδελφοί μου, όταν περιπέσετε σε διάφορους πειρασμούς, γνωρίζοντας ότι η δοκιμασία της πίστης σας εργάζεται υπομονή» (Ιακώβου 1:2-3). Σύμφωνα με τον Ιάκωβο, όταν υπομένουμε οδυνηρές δοκιμασίες, μπορούμε να χαιρόμαστε στη γνώση ότι ο Θεός εργάζεται μέσα μας ώστε να μάθουμε την υπομονή και ν' αποκτήσουμε τον χαρακτήρα του Χριστού. Αυτό αφορά τους διανοητικούς, συναισθηματικούς και πνευματικούς πόνους αλλά και τους σωματικούς.
Ο πόνος, επίσης, μας παρέχει την ευκαιρία να βιώσουμε τη χάρη του Θεού. Λάβε υπ' όψιν αυτό που είπε ο Παύλος: «Και μου είπε: Αρκεί σε σένα η χάρη μου· επειδή μέσα σε αδυναμία η δύναμή μου φανερώνεται τέλεια. Με βαθύτατη ευχαρίστηση, λοιπόν, θα καυχηθώ περισσότερο στις αδυναμίες μου, για να κατοικήσει μέσα μου η δύναμη του Χριστού.» (Β΄ Κορινθίους 12:9). Ο Παύλος αναφερόταν σε κάποιον «σκόλοπα στη σάρκα του» που τον ενοχλούσε. Δεν γνωρίζουμε τι ήταν αλλά φαίνεται πως ήταν επώδυνο για τον Παύλο. Αναγνώριζε πως ο Θεός τού έδινε χάρη για να μπορεί να αντέχει. Ο Θεός θα δίνει στα παιδιά Του τη χάρη που χρειάζονται να υποφέρουν τον πόνο.
Αλλά το πραγματικό ευαγγέλιο είναι ότι ο Χριστός πέθανε στη θέση μας ένεκα των αμαρτιών μας: «ο Χριστός έπαθε μια φορά για πάντα για τις αμαρτίες, ο δίκαιος για χάρη των αδίκων, για να μας φέρει στον Θεό, ο οποίος, ενώ μεν θανατώθηκε κατά τη σάρκα, ζωοποιήθηκε όμως διαμέσου του Πνεύματος» (Α΄ Πέτρου 3:18). Δια της πίστης στον Ιησού Χριστό, ο Θεός δίνει στον πιστό αιώνια ζωή και όλες τις ευλογίες που συμπεριλαμβάνονται. Μία από αυτές είναι πως «Ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πλέον· ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πλέον· επειδή, τα πρώτα παρήλθαν.» (Αποκάλυψη 21:4). Ο πόνος που βιώνουμε ως ένα φυσικό συστατικό του ξεπεσμένου και καταραμένου ένεκα της αμαρτίας κόσμου, θ' αποτελεί παρελθόν για εκείνους που πίστεψαν στον Χριστό και θα ζήσουν την αιωνιότητα στον Ουρανό μαζί Του.
Συνοψίζοντας, αν και ο πόνος δεν είναι ευχάριστος, θα πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό γι' αυτόν διότι μας προειδοποιεί πως κάτι δεν λειτουργεί σωστά στο σώμα μας. Επίσης, μας προκαλεί να σκεφτούμε τις άσχημες συνέπειες της αμαρτίας και μας διεγείρει να είμαστε ευγνώμονες στον Θεό που επινόησε τρόπο σωτηρίας. Όταν κάποιος πονάει είναι εξαιρετική η ευκαιρία να κατανοήσει ότι ο Χριστός υπέμεινε τεράστιο συναισθηματικό και φυσικό πόνο χάριν ημών. Δεν υπάρχει πόνος που θα μπορούσε να προσεγγίσει τον πόνο που προκάλεσαν τα τρομακτικά γεγονότα της σταύρωσης του Χριστού, και όμως τον υπέμεινε θεληματικά για να μας λυτρώσει και να δοξάσει τον Πατέρα Του.
English
Τι λέει η Αγία Γραφή σχετικά με τον πόνο;
