Ερώτηση
Πότε ένα δόγμα θεωρείται αληθώς βιβλικό;
Απάντηση
Ένα δόγμα μπορεί να θεωρείται πως είναι αληθώς βιβλικό, όταν διδάσκεται ξεκάθαρα στην Αγία Γραφή. Ένα θέμα μπορεί να είναι αντιβιβλικό (αντιτίθεται στις διδασκαλίες της Γραφής), εξωβιβλικό (πέραν της Γραφής ή δεν αναφέρεται καθόλου σ’ αυτήν), και βιβλικά βασισμένο (συνδέεται με τις διδασκαλίες της Γραφής), ή βιβλικό.
Ένα αντιβιβλικό δόγμα είναι κάθε διδασκαλία που αντιτίθεται στην ξεκάθαρη διδασκαλία της Αγίας Γραφής. Για παράδειγμα, η πίστη ότι ο Ιησούς αμάρτησε είναι αντιβιβλική. Στέκεται σε καθαρή αντίθεση με την διδασκαλία τής Γραφής σε πολλά σημεία, μεταξύ τών οποίων και το Εβραίους 4:15: «Επειδή, δεν έχουμε αρχιερέα, που δεν μπορεί να συμπαθήσει στις ασθένειές μας, αλλά ο οποίος πειράστηκε σε όλα, κατά την δική μας ομοιότητα, χωρίς αμαρτία.»
Ένα εξωβιβλικό δόγμα μπορεί να είναι οποιαδήποτε διδασκαλία που δεν διδάσκεται ευθέως στην Αγία Γραφή. Μπορεί να είναι καλή ή κακή. Για παράδειγμα, η ψηφοφορία σε δημοκρατικές εκλογές είναι μια καλή πρακτική αλλά δεν εντέλλεται ξεκάθαρα στην Γραφή. Η τήρηση συγκεκριμένων ημερών δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή: «Αλλος μεν κρίνει μία ημέρα αγιότερη παρά μία άλλη ημέρα, άλλος όμως κρίνει ίση κάθε ημέρα. Κάθε ένας ας είναι πληροφορημένος στον δικό του νου.» (Ρωμαίους 14:5). Για παράδειγμα, κάθε διδασκαλία σχετικά με την Σαρακοστή είναι εξωβιβλική.
Άλλες διδασκαλίες μπορεί να βασίζονται σε βιβλικές αρχές, που όμως δεν διδάσκονται ευθέως στην Γραφή. Για παράδειγμα, το κάπνισμα δεν αναφέρεται πουθενά στην Γραφή. Μπορούμε, όμως, να θεωρήσουμε πως η πρακτική αυτή πρέπει ν’ αποφεύγεται, με βάση την Α΄ Κορινθίους 6:19-20, «Η δεν ξέρετε ότι το σώμα σας είναι ναός τού Αγίου Πνεύματος, που είναι μέσα σας, το οποίο έχετε από τον Θεό, και δεν είστε κύριοι του εαυτού σας; Επειδή, αγοραστήκατε με τιμή· δοξάστε, λοιπόν, τον Θεό με το σώμα σας και με το πνεύμα σας, τα οποία είναι τού Θεού.». Οταν εφαρμόζεται μια βιβλική αρχή, μπορούμε με σιγουριά να την κηρύττουμε ως ένα δόγμα που στηρίζεται βιβλικώς.
Συνεπώς, βιβλικά δόγματα είναι οι διδασκαλίες εκείνες που διδάσκονται ξεκάθαρα στην Αγία Γραφή. Παραδείγματα αποτελούν η Δημιουργία τού Ουρανού και της γης από τον Θεό (Γένεση 1:1), η αμαρτωλότητα όλων των ανθρώπων (Ρωμαίους 3), η παρθενική γέννηση τού Ιησού (Ματθαίος 1:20-25, Λουκάς 1:26-38), ο φυσικός θάνατος και η κυριολεκτική ανάσταση τού Ιησού (Α΄ Κορινθίους 15:3-11), η σωτηρία δια της χάρης, μόνον, διαμέσου της πίστης μόνον (Εφεσίους 2:8-9), η θεοπνευστία τών Γραφών (Β΄ Τιμόθεον 3:16-17), και πολλά άλλα.
Οταν οι άνθρωποι συγχέουν αυτές τις κατηγορίες, λαμβάνουν χώρα προβλήματα. Το να διδάξουμε για παράδειγμα ότι η παρθενική γέννηση συνιστά ένα προαιρετικό δόγμα που οι χριστιανοί είναι ελεύθεροι να πιστέψουν ή όχι, σημαίνει ότι απορρίπτουμε μια διδασκαλίας τής Αγίας Γραφής που βρίσκεται στον πυρήνα της. Ετσι δίνουμε σε μια προσωπική άποψη ή προτίμηση το βάρος τού νόμου του Θεού· αυτό συμβαίνει μερικές φορές σε ζητήματα ένδυσης, είδους μουσικής και επιλογής διατροφής. Όταν «διδάσκουμε τα εντάλματα των ανθρώπων» (Μάρκος 7:7), γινόμαστε σαν τους Φαρισαίους, που ο Χριστός επέκρινε δριμύτατα.
Σκοπός μας πρέπει να είναι να μιλάμε καθαρά και σταθερά όταν οι Γραφές είναι απλές. Σε εξωβιβλικά θέματα, πρέπει να προσέχουμε ν’ αποφεύγουμε τον δογματισμό. Όπως πολλοί έχουν πει: στα ουσιώδη ενότητα· στα μη ουσιώδη, ποικιλομορφία· σε όλα τα πράγματα, φιλανθρωπία.
English
Πότε ένα δόγμα θεωρείται αληθώς βιβλικό;
