Ερώτηση
Είναι δυνατό ν' αποκατασταθεί η παρθενία;
Απάντηση
Αποκαταστημένη παρθενία είναι ο ισχυρισμός ότι μετά από σωματική συνεύρεση, μπορεί ένα πρόσωπο ν' αποκαταστήσει την παρθενία του μέσω πνευματικής ανανέωσης, υποσχόμενο σεξουαλική αγνότητα μέχρι τον γάμο του, και ζητώντας συγχώρηση από τον Θεό. Κάποιες γυναίκες έχουν τραβήξει τόσο πολύ την ιδέα μιας αποκαταστημένης παρθενίας, που έκαναν πραγματικά εγχείρηση για ν' αποκατασταθούν ως «παρθένες» και στη φυσική διάσταση του ζητήματος.
Η πίεση που νιώθουν μερικοί χριστιανοί για ν' αποκαταστήσουν την παρθενία τους οφείλεται στο φόβο της καταδίκης από χριστιανούς αδελφούς ή αδελφές, ή ίσως στο φόβο ότι ο Θεός δεν θα δεχθεί ένα πρόσωπο που είχε προγαμιαία σεξουαλική σχέση, εκτός εάν κάνει βήματα ν' αποκαταστήσει την παρθενία του. Κανένας από αυτούς τους λόγους δεν θα πρέπει να τους ανησυχεί διότι ο Θεός προσφέρει συγχώρηση και χάρη σε όλους ζητούν με ειλικρινή καρδιά (Α΄ Ιωάννου 1:9). Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε ν' αποκαταστήσουμε για τον εαυτό μας αυτό που ο Θεός έχει ήδη αποκαταστήσει πνευματικά.
Η Αγία Γραφή λέει πως όταν αναγεννιόμαστε, γινόμαστε καινούρια δημιουργήματα, ο αμαρτωλός εαυτός μας πεθαίνει και ο Θεός μας δίνει νέα ζωή δια του Αγίου Πνεύματος (Β΄ Κορινθίους 5:17). Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός επιλέγει να μην θυμάται πλέον τις παραβάσεις του παρελθόντος μας (Ιερεμίας 31:34), και σ' αυτές συμπεριλαμβάνεται η απώλεια της παρθενίας πριν το γάμο. «Όσο απέχει από τη δύση η ανατολή, τόσο απομάκρυνε από μας τις ανομίες μας» (Ψαλμός 103:12, ΝΜΒ). Δεν υπάρχει απολύτως καμία αμφιβολία ότι ο Θεός θα συγχωρήσει τη σεξουαλική συνεύρεση πριν τον γάμο. Η αγάπη του Θεού για ένα πρόσωπο δεν μειώνεται εξαιτίας των παραπτωμάτων που το πρόσωπο αυτό έχει κάνει.
Αν και οι αμαρτίες μας δεν καταλογίζονται πλέον εναντίον μας, είναι αλήθεια ότι έχουν πραγματικά συμβεί κι έχουν προκαλέσει γήινες συνέπειες. Από τη στιγμή που μια πράξη γίνεται, αποτελεί γεγονός. Συνεπώς δεν είναι δυνατό να ισχυριστούμε πως αποκαθιστούμε τη φυσική παρθενία, όπως ακριβώς δεν είναι δυνατό ν' αντιστρέψουμε τις συνέπειες οποιωνδήποτε άλλων αμαρτιών που έχουμε διαπράξει. Αυτό που μπορούμε ν' αφήσουμε πίσω μας είναι τα συναισθήματα της ενοχής που συνδέονται με την προγαμιαία σεξουαλική σχέση. Αυτό το είδος της ενοχής μπορεί να μας κάνει ν' αμφιβάλλουμε για τη δύναμη της συγχώρησης που δίνει ο Θεός επειδή δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας. Μπορεί να τυραννιόμαστε από τα συναισθήματά μας και να αισθανόμαστε πως είμαστε πολύ κακοί για να συγχωρηθούμε. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι' αυτό. Πρώτον, η συνείδηση αντιτίθεται στη συγχώρηση. Η συνείδηση ασχολείται με την ενοχή και την καταδίκη και όχι με το έλεος και τη χάρη. Δεύτερον, ο Διάβολος είναι «ο κατήγορος των αδελφών» (Αποκάλυψη 12:10), και θα κάνει ό,τι μπορεί ν' αποκρύψει την αγάπη και τη χάρη του Θεού. Αλλά ο Διάβολος είναι ψεύτης και ο πατέρας του ψεύδους (Ιωάννης 8:44). Από τη στιγμή που αναγνωρίζουμε ότι έχει το πλεονέκτημα να μας ακινητοποιεί με συναισθήματα ενοχής, μπορούμε ν' απορρίψουμε τα ψέματα που μας λέει, να προσέξουμε τις υποσχέσεις της Γραφής, να πιστέψουμε ότι έχουμε πεθάνει ως προς την αμαρτία, και ν' αρχίζουμε να ζούμε για τον Θεό εν Χριστώ (Ρωμαίους 6:11).
Ας δούμε τον απόστολο Παύλο —τον κατέτρωγε η λύσσα ενάντια στον Χριστό και «πνέοντας ακόμα από απειλή και φόνο ενάντια στους μαθητές του Κυρίου» (Πράξεις 9:1), γεμάτος βλασφημία και άγνοια της αληθινής ευσέβειας, αλλά ο Θεός τον συγχώρησε και τον κατέστησε το εκλεκτό Του σκεύος για να κηρύξει το ευαγγέλιο σε όλον τον κόσμο. Ο Παύλος λέει στους Κορίνθιους ότι κάποιοι από αυτούς ήταν ειδωλολάτρες, μοιχοί, κίναιδοι, αρσενοκοίτες, κλέφτες, πλεονέκτες, μέθυσοι, κακόγλωσσοι, άρπαγες (Α΄ Κορινθίους 6:9-12), αλλά με την άπειρη καλοσύνη και τη δωρεά της χάρης του Θεού, καθαρίστηκαν από τη βρωμιά και την ενοχή της αμαρτίας τους, δικαιώθηκαν με τη δικαιοσύνη του Χριστού, αγιάστηκαν με το Πνεύμα του Θεού και στολίστηκαν με την πολύτιμη χάρη του Χριστού, άγιοι και τέλειοι στα μάτια του Θεού. Όταν λοιπόν γνωρίζουμε ότι ο Θεός εν τω Χριστώ μας δίνει άφεση, πώς μπορούμε να κρατάμε τα συναισθήματα της ενοχής μας;
Αντί λοιπόν να επιδιώκουμε ν' αποκαταστήσουμε τη φυσική μας παρθενία, ο χριστιανός που έχει διαπράξει την αμαρτία της προγαμιαίας σεξουαλικής συνεύρεσης θα πρέπει να αφιερώσει τον εαυτό του στον Θεό, και ν' απέχει από δω και πέρα από τη σωματική συνεύρεση ως την ημέρα του γάμου του. Δεν αποτελεί βιβλική αλήθεια η προσπάθεια αποκατάστασης της φυσικής παρθενίας. Αυτό που είναι βιβλικό, είναι η πίστη ότι ο Θεός προσφέρει πλήρη συγχώρηση, και η απόφαση να ζήσουμε με δικαιοσύνη και με τρόπο που Τον ευαρεστεί.
English
Είναι δυνατό ν' αποκατασταθεί η παρθενία;
