Ερώτηση
Τι είναι ο Κανόνας;
Απάντηση
Η λέξη «κανόνας» προέρχεται από το κανόνα δικαίου που χρησιμοποιήθηκε για να καθοριστεί εάν ένα βιβλίο αξιολογήθηκε με συγκεκριμένο πρότυπο. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα γραπτά της Αγίας Γραφής ήταν κανονικά από τη στιγμή που γράφτηκαν. Η Αγία Γραφή ήταν η Γραφή όταν η πένα άγγιξε την περγαμηνή. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί ο Χριστιανισμός δεν ξεκινάει από τον ορισμό του Θεού ή του Ιησού Χριστού ή της Σωτηρίας. Η βάση του Χριστιανισμού βρίσκεται στην αυθεντικότητα της Αγίας Γραφής. Εάν δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε ποια είναι η Αγία Γραφή, τότε δεν μπορούμε να διακρίνουμε σωστά καμία θεολογική αλήθεια από το λάθος.
Ποιο μέτρο ή πρότυπο χρησιμοποιήθηκε για να καθοριστεί ποια βιβλία θα πρέπει να συμπεριληφθούν στην Αγία Γραφή; Το εδάφιο κλειδί για να καταλάβουμε τη διαδικασία, το σκοπό και ίσως το χρόνο που δόθηκε η Αγία Γραφή είναι το Ιούδας 3 που αναφέρει ότι η Χριστιανική πίστη «μια φορά για πάντα παραδόθηκε στους αγίους». Δεδομένου ότι η πίστη μας καθορίζεται από την Αγία Γραφή, το βιβλίο του Ιούδα είναι ουσιαστικό λέγοντας ότι η Αγία Γραφή δόθηκε μια φορά για πάντα προς όφελος όλων των Χριστιανών. Δεν είναι υπέροχο να γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχουν κρυμμένα ή χαμένα χειρόγραφα που χρειάζεται να ανακαλύψουμε, δεν υπάρχουν μυστικά βιβλία που είναι γνωστά σε λίγους επίλεκτους και ότι δεν υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κάποια ειδική αποκάλυψη και χρειάζεται να κάνουμε κάποιο ταξίδι σε κάποιο βουνό των Ιμαλαΐων προκειμένου να φωτιστούμε; Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός δεν μας άφησε χωρίς κανένα μάρτυρα. Ο Θεός χρησιμοποίησε την ίδια υπερφυσική δύναμη με την οποία δημιούργησε το Λόγο Του για τον διατηρήσει.
Ο Ψαλμός 119:160 δηλώνει ότι το σύνολο του Λόγου του Θεού είναι η αλήθεια. Ξεκινώντας μ’ αυτή την προϋπόθεση, μπορούμε να συγκρίνουμε τα γραπτά που είναι εκτός του Κανόνα για να δούμε αν ανταποκρίνονται στα κριτήρια. Για παράδειγμα, η Αγία Γραφή ισχυρίζεται ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός ( Ησαΐας 9:6-7, Κατά Ματθαίο 1:22-23, Κατά Ιωάννη 1:1,2,14,20:28, Πράξεις 16:31,34, Προς Φιλιππησίους 2:5-6, Κολοσσαείς 2:9, Τίτο 2:13, Εβραίους 1:8, Β’ Πέτρου 1:1). Ωστόσο, πολλά έξω – βιβλικά κείμενα, που ισχυρίζονται ότι είναι Γραφή, υποστηρίζουν ότι ο Ιησούς δεν είναι Θεός. Όταν υπάρχουν σαφείς αντιφάσεις, πρέπει να εμπιστευόμαστε την ισχύουσα Αγία Γραφή, αφήνοντας τα υπόλοιπα εκτός της σφαίρας της Αγίας Γραφής.
Τους πρώτους αιώνες της Εκκλησίας, μερικές φορές θανατώνονταν Χριστιανοί για την κατοχή αντιγράφων της Αγίας Γραφής. Εξαιτίας αυτής της δίωξης, σύντομα προέκυψε η ερώτηση «Ποια βιβλία αξίζουν να πεθάνεις;» Μερικά βιβλία μπορεί να περιλαμβάνουν λόγια του Ιησού αλλά είναι θεόπνευστα όπως αναφέρεται στο Β΄ Τιμόθεο 3:16; Τα συμβούλια των εκκλησιών παίξανε σημαντικό ρόλο στη δημόσια αναγνώριση του Κανόνα αλλά συχνά μια μεμονωμένη εκκλησία ή ομάδες εκκλησιών αναγνώριζαν ένα βιβλίο ως θεόπνευστο από το περιεχόμενό του (π.χ. Κολοσσαείς 4:16, Α΄ Θεσσαλονικείς 5:27). Κατά τη διάρκεια των πρώτων αιώνων της εκκλησίας, λίγα βιβλία είχαν ποτέ αμφισβητηθεί και ο κατάλογος ουσιαστικά διευθετήθηκε το 303 μ.Χ.
Όσο αφορά τη Παλαιά Διαθήκη, τρία σημαντικά στοιχεία εξετάστηκαν: 1) Η Καινή Διαθήκη αναφέρει ή παραπέμπει σε αποσπάσματα κάθε βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης. 2) Ο Ιησούς υποστήριξε αποτελεσματικά τον Εβραϊκό κανόνα στο Κατά Ματθαίο 23:35 όταν επικαλέστηκε μία από τις πρώτες αφηγήσεις και μία από τις τελευταίες στις Γραφές των ημερών Του. 3) Οι Εβραίοι ήταν σχολαστικοί στη διατήρηση των Γραφών της Παλαιάς Διαθήκης και είχαν λίγες διαφωνίες σχετικά με ποια τμήματα ανήκουν ή δεν ανήκουν σ΄ αυτή. Τα Ρωμαιοκαθολικά Απόκρυφα δεν συμπεριλήφθηκαν και έμειναν εκτός της Αγίας Γραφής και ποτέ δεν έγιναν αποδεκτά από τους Εβραίους.
Οι περισσότερες αμφισβητήσεις σχετικά με ποια βιβλία ανήκουν στην Αγία Γραφή αφορούσαν γραπτά από την εποχή του Χριστού και μετά. Η πρώτη Εκκλησία είχε κάποια πολύ συγκεκριμένα κριτήρια προκειμένου να καθορίζει ποια βιβλία θα πρέπει να θεωρούνται μέρος της Καινής Διαθήκης. Σ’ αυτά συμπεριλαμβανόταν: Ο συγγραφέας του βιβλίου ήταν κάποιος που ήταν αυτόπτης μάρτυρας του Ιησού Χριστού; Το βιβλίο πέρασε το «τεστ της αλήθειας»; (π.χ. Συμφωνεί με άλλα βιβλία που είναι ήδη σύμφωνα με την Αγία Γραφή;) Τα βιβλία της Καινής Διαθήκης που έγιναν αποδεκτά τότε, έχουν υπομείνει τη δοκιμασία του χρόνου και η Χριστιανική ορθοδοξία τα έχει αγκαλιάσει, με ελάχιστη πρόκληση, εδώ και αιώνες.
Η εμπιστοσύνη στην αποδοχή των συγκεκριμένων βιβλίων χρονολογείται στους αποδέκτες του πρώτου αιώνα που πρόσφεραν μαρτυρία από πρώτο χέρι ως προς τη γνησιότητά τους. Επιπλέον, το τέλος του χρόνου, θέμα του βιβλίου της Αποκάλυψης και η απαγόρευση της προσθήκης σ΄ αυτά που έχουν ήδη γραφεί στο βιβλίο, στην Αποκάλυψη 22:18, υποστηρίζουν ακράδαντα ότι ο Κανόνας έκλεισε κατά τη στιγμή της γραφής του (95 μ.Χ.).
Υπάρχει ένα σημαντικό θεολογικό σημείο που δεν πρέπει να παραλείψουμε. Ο Θεός χρησιμοποίησε τον Λόγο Του για χιλιετίες με ένα κύριο σκοπό – να αποκαλύψει τον Εαυτό Του και να επικοινωνεί με την ανθρωπότητα. Τελικά, τα εκκλησιαστικά συμβούλια δεν αποφάσιζαν εάν κάποιο βιβλίο ήταν η Αγία Γραφή αλλά αυτό είχε ήδη αποφασιστεί όταν ο Θεός επέλεγε το συγγραφέα του βιβλίου. Για να επιτευχθεί το τελικό αποτέλεσμα, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης του Λόγου Του στο πέρασμα των αιώνων, ο Θεός καθοδήγησε τα συμβούλια της πρώτης Εκκλησίας στην αναγνώριση του Κανόνα.
Η απόκτηση γνώσεων σχετικά με τέτοια θέματα όπως η αληθινή φύση του Θεού, η προέλευση του σύμπαντος και της ζωής, ο σκοπός και το νόημα της ζωής, τα θαύματα της σωτηρίας, τα μελλοντικά γεγονότα (συμπεριλαμβανομένου το προορισμό της ανθρωπότητας) είναι πέρα από τη φυσική παρατήρηση και επιστημονική ικανότητα της ανθρωπότητας. Ο υπάρχων Λόγος του Θεού, που εκτιμήθηκε και εφαρμόστηκε προσωπικά από τους Χριστιανούς για αιώνες, αρκεί για να μας εξηγήσει όλα όσα πρέπει να ξέρουμε για τον Χριστό (Κατά Ιωάννη 5:18, Πράξεις 18:28, Προς Γαλάτες 3:22, Β΄ Τιμόθεο 3:15) να μας διδάξει, να μας διορθώσει και να μας καθοδηγήσει με δικαιοσύνη (Β΄ Τιμόθεο 3:16).
English
Τι είναι ο Κανόνας;
