Ερώτηση
Πώς ένας χριστιανός πρέπει ν' αντιμετωπίζει την εξάρτηση;
Απάντηση
Η λέξη εξάρτηση έχει δύο βασικές σημασίες. Η πρώτη είναι «η κατάσταση στην οποία κάποιος εξαρτάται σωματικά ή ψυχολογικά από μια ουσία που του έχει γίνει συνήθεια λόγω χρήσης». Αυτοί που είναι εξαρτημένοι ή «υποδουλωμένοι στο πολύ κρασί» (Τίτον 1:7, 2:3), «μέθυσοι» (Α΄ Τιμόθεον 3:3) ή «δοσμένοι στο πολύ κρασί» (Α΄ Τιμόθεον 3:8) αποκλείονται ως διδάσκαλοι ή ως πρεσβύτεροι διακονικά στην εκκλησία. Είναι σαφές ότι η ηγεσία της εκκλησίας πρέπει να είναι νηφάλια, εγκρατής, έτσι που με το παράδειγμά της να μπορεί να διδάξει τους άλλους να τους μοιάζουν, διότι γνωρίζουμε ότι οι «μέθυσοι … δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του Θεού» (Α΄ Κορινθίους 6:10). Οι πιστοί δεν πρέπει να εξαρτώνται από το οινόπνευμα, και είναι λογικό πως αυτό ισχύει για κάθε εξάρτηση από οποιαδήποτε ουσία, π.χ., ναρκωτικά, πορνογραφία, χαρτοπαιξία, λαιμαργία, καπνός, κ.λπ.
Ο δεύτερος ορισμός της εξάρτησης είναι «η κατάσταση στην οποία κάποιος κάνει κάτι από συνήθεια ή παρόρμηση». Αυτό έχει σχέση με κάποια αφύσικη (για τον χριστιανό, τουλάχιστον) εμμονή που αφορά οτιδήποτε εκτός από τον Θεό: αθλητισμός, εργασία, απόκτηση πραγμάτων, ακόμη και η οικογένεια ή τα παιδιά. «Θα αγαπάς τον Κύριο τον Θεό σου με ολόκληρη την καρδιά σου, και με ολόκληρη την ψυχή σου, και με ολόκληρη τη δύναμή σου» (Δευτερονόμιο 6:5). Αυτή είναι, σύμφωνα με τον Ιησού Χριστό, η πρώτη και μεγαλύτερη εντολή (Ματθαίος 22:37-38). Μπορούμε λοιπόν να συμπεράνουμε πως η εξάρτηση από οτιδήποτε εκτός από τον ίδιο τον Θεό αποτελεί εκτροπή. Η μόνη συνήθης επιδίωξή μας πρέπει να είναι ο Θεός. Το να κυριευόμαστε από οτιδήποτε άλλο, μας απομακρύνει από κοντά Του και Τον δυσαρεστεί. Μόνον Αυτός είναι άξιος της πλήρους προσοχής, αγάπης και υπηρεσίας μας. Η προσφορά αυτών σε κάποιον ή κάτι άλλο αποτελεί ειδωλολατρία.
English
Πώς ένας χριστιανός πρέπει ν' αντιμετωπίζει την εξάρτηση;
