Ερώτηση
Πώς ο χριστιανός θα πρέπει να αξιολογεί τον πλούτο;
Απάντηση
Η χριστιανική θεώρηση του πλούτου αντλείται από τις Γραφές. Στην Παλαιά Διαθήκη συναντούμε πολλές φορές την αλήθεια ότι ο Θεός έδωσε πλούτη στους ανθρώπους Του. Ο Θεός υποσχέθηκε στον Σολομώντα πως θα του δώσει πλούτη και έγινε ο πλουσιότερος βασιλιάς όλης της γης (Α΄ Βασιλέων 3:11-13, Β΄ Χρονικών 9:22)· ο Δαβίδ είπε στο Α΄ Χρονικών 29:12, «και ο πλούτος και η δόξα από σένα έρχονται, και εσύ δεσπόζεις τα πάντα». Ο Αβραάμ (Γένεση 17-20), ο Ιακώβ (Γένεση 30-31), ο Ιωσήφ (Γένεση 41), ο βασιλιάς Ιωσαφάτ (Β΄ Χρονικών 17:5), και πολλοί άλλοι ευλογήθηκαν με πλούτο από τον Θεό. Οι Ισραηλίτες, όμως, ήσαν ένας εκλεκτός λαός με γήινες υποσχέσεις και ανταμοιβές. Τους δόθηκε μια χώρα με όλα τα πλούτη της.
Στην Καινή Διαθήκη ισχύει ένα διαφορετικό πρότυπο. Δεν δόθηκε ποτέ στην Εκκλησία μια χώρα ή κάποια υπόσχεση απόκτησης πλούτου. Στην Εφεσίους 1:3 μας λέει, «Άξιος ευλογίας είναι ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αυτός που μας ευλόγησε με κάθε πνευματική ευλογία στα επουράνια διαμέσου του Χριστού». Ο Χριστός μίλησε στον Ματθαίο 13:22 για τον σπόρο του λόγου του Θεού που πέφτει στ' αγκάθια όπου «η μέριμνα αυτού του αιώνα και η απάτη του πλούτου συμπνίγει τον λόγο και γίνεται άκαρπος». Αυτή είναι η πρώτη αναφορά σε γήινα πλούτη στην Καινή Διαθήκη. Βεβαίως δεν πρόκειται για μια καλή εικόνα.
Στον Μάρκο 10:23, ο Χριστός κοίταξε γύρω και είπε στους μαθητές Του, «Πόσο δύσκολα θα μπουν μέσα στη βασιλεία του Θεού αυτοί που έχουν τα χρήματα». Δεν ήταν αδύνατο –διότι όλα είναι δυνατά παρά τω Θεώ- αλλά θα είναι «δύσκολο». Στον Λουκά 16:13 ο Χριστός μίλησε για τον «μαμωνά» (η αραμαϊκή λέξη για τα «πλούτη»): «Κανένας δούλος δεν μπορεί να δουλεύει δύο κυρίους· επειδή, ή τον έναν θα μισήσει και τον άλλον θα αγαπήσει, ή στον έναν θα προσκολληθεί και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να δουλεύετε τον Θεό και τον μαμωνά.» Και πάλι, τα λόγια του Χριστού παρουσιάζουν τον πλούτο ως μια αρνητική επιρροή στη πνευματικότητα, που μπορεί να μας κρατήσει μακριά από τον Θεό.
Ο Θεός μιλάει για τα πραγματικά πλούτη που μας δίνει σήμερα στη Ρωμαίους 2:4: «Ή καταφρονείς τον πλούτο της αγαθότητάς του και της υπομονής και της μακροθυμίας, αγνοώντας ότι η αγαθότητα του Θεού σε φέρνει σε μετάνοια;» Αυτά είναι τα πλούτη που φέρνουν αιώνια ζωή. Γίνονται και πάλι φανερά στη Ρωμαίους 9:23-24: «για να γνωστοποιήσει τον πλούτο της δόξας του σε σκεύη ελέους, που προετοίμασε για δόξα· εμάς, που μας κάλεσε, όχι μονάχα από τους Ιουδαίους αλλά και από τα έθνη.» Επίσης στην Εφεσίους 1:7: «με τον οποίο έχουμε την απολύτρωση διαμέσου του αίματός του, την άφεση των αμαρτημάτων, σύμφωνα με τον πλούτο της χάρης του». Ο Παύλος αναφερόμενος στον Θεό που ελεεί, Τον επαινεί στη Ρωμαίους 11:33: «Ω, βάθος πλούτου και σοφίας και γνώσης Θεού! Πόσο ανεξερεύνητες είναι οι κρίσεις του, και ανεξιχνίαστοι οι δρόμοι του!» Η έμφαση της Καινής Διαθήκης δίνεται στα πλούτη του Θεού που μας χορηγούνται: «να γνωρίσετε ποια είναι η ελπίδα της πρόσκλησής του, και ποιος ο πλούτος της δόξας της κληρονομιάς του στους αγίους» (Εφεσίους 1:18β). Ο Θεός θέλει πραγματικά να επιδείξει δια της Εκκλησίας τα πλούτη Του στον Ουρανό: «και μας ανέστησε μαζί του, και μας κάθισε μαζί του στα επουράνια διαμέσου του Ιησού Χριστού· για να δείξει στους επερχόμενους αιώνες τον υπερβολικό πλούτο της χάρης του με την αγαθότητά του σε μας εν Χριστώ Ιησού.» (Εφεσίους 2:6-7).
Τα πλούτη που θέλει ο Θεός να έχουμε: «για να σας δώσει σύμφωνα με τον πλούτο της δόξας του να κραταιωθείτε με δύναμη διαμέσου του Πνεύματός του στον εσωτερικό άνθρωπο» (Εφεσίους 3:16). Το μεγαλύτερο εδάφιο για τους πιστούς της Καινής Διαθήκης, αναφορικά με τα πλούτη, είναι το Φιλιππησίους 4:19: «Ο δε Θεός μου θα εκπληρώσει κάθε ανάγκη σας, σύμφωνα με τον πλούτο του, με δόξα, διαμέσου του Ιησού Χριστού.» Ο Παύλος έγραψε τα λόγια αυτά επειδή οι Φιλιππήσιοι του έστειλαν την προσφορά τους για την κάλυψη των αναγκών του.
Το Α΄ Τιμόθεον 6:17 προειδοποιεί τους πλουσίους: «Στους πλουσίους αυτού του κόσμου να παραγγέλλεις να μην υψηλοφρονούν ούτε να ελπίζουν στην αβεβαιότητα του πλούτου, αλλά στον ζωντανό Θεό που μας τα δίνει όλα πλούσια για απόλαυση». Στην Ιακώβου 5:1-3 μας δίνει μια άλλη προειδοποίηση για πλούτη που αποκτήθηκαν αδίκως: «Ελάτε, τώρα, οι πλούσιοι, κλάψτε ολολύζοντας για τις επερχόμενες ταλαιπωρίες σας. Ο πλούτος σας σάπισε και τα ιμάτιά σας έγιναν σκωληκόβρωτα. Το χρυσάφι σας και το ασήμι σας σκούριασε, και η σκουριά τους θα είναι ως μαρτυρία εναντίον σας, και θα φάει τις σάρκες σας σαν φωτιά· θησαυρίσατε για τις έσχατες ημέρες.» Η τελευταία αναφορά της Γραφής στα πλούτη γίνεται στην Αποκάλυψη 18:16, στην πλήρη καταστροφή της Βαβυλώνας: «σε μία ώρα ερημώθηκε ένας τόσο μεγάλος πλούτος!».
Συνοψίζοντας, στον Ισραήλ δόθηκαν γήινες υποσχέσεις και ανταμοιβές ως εκλεκτός λαός του Θεού στη γη. Ο Θεός έδωσε πολλές απεικονίσεις και τύπους και αλήθειες διαμέσου αυτού. Πολλοί άνθρωποι θέλουν να λάβουν τις ευλογίες του αλλά όχι τις κατάρες του. Στην προοδευτική, όμως, εξέλιξη της αποκάλυψης, ο Θεός αποκάλυψε δια του Ιησού Χριστού μια περισσότερο εξαίσια διακονία: «Τώρα, όμως, ο Χριστός έλαβε μια εξοχότερη υπηρεσία, καθόσον είναι και μεσίτης μιας ανώτερης διαθήκης, που νομοθετήθηκε με ανώτερες υποσχέσεις.» (Εβραίους 8:6).
Ο Θεός δεν καταδικάζει κάποιον επειδή είναι πλούσιος. Τα πλούτη αποκτώνται με διάφορους τρόπους αλλά προειδοποιεί σοβαρά εκείνους που τα αναζητούν περισσότερο απ' όσο αναζητούν τον Θεό, και τα εμπιστεύονται περισσότερο απ' όσο εμπιστεύονται τον Θεό. Η μεγαλύτερη επιθυμία Του για μας είναι να θέσουμε την καρδιά μας στα πράγματα που υπάρχουν επάνω και όχι στα πράγματα της γης. Αυτό μπορεί ν' ακούγεται πολύ υψηλό και απλησίαστο αλλά ο Παύλος έγραψε, «Όλα τα μπορώ διαμέσου του Χριστού που με ενδυναμώνει» (Φιλιππησίους 4:13). Το μυστικό είναι η γνώση του Χριστού ως Σωτήρα και η συνεργασία μας με το Άγιο Πνεύμα που ανακαινίζει το νου μας και μεταμορφώνει την καρδιά μας για να Του μοιάζουμε (Ρωμαίους 12:1-2).
English
Πώς ο χριστιανός θα πρέπει να αξιολογεί τον πλούτο;
