Τι λέει η Αγία Γραφή για την ευθανασία;

Η ευθανασία μπορεί να είναι ένα πολύ δύσκολο θέμα. Υπάρχουν δύο πλευρές που είναι δύσκολο να τις ισορροπήσεις. Από το ένα άκρο, δεν θέλουμε να πάρουμε την ζωή ενός ατόμου στα χέρια μας και να την τερματίσουμε πρόωρα. Από την άλλη πλευρά, σε ποιο σημείο απλά επιτρέπουμε σ΄ ένα άτομο να πεθάνει και να μην λάβει περαιτέρω μέτρα για την διατήρηση της ζωής;

Η επιτακτική αλήθεια που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Θεός είναι αντίθετος με την ευθανασία είναι η κυριαρχία Του. Γνωρίζουμε ότι ο φυσικός θάνατος είναι αναπόφευκτος (Ψαλμός 89:48, Προς Εβραίους 9:27). Ωστόσο, ο Θεός μόνο είναι κυρίαρχος στο πότε και πως κάποιος θα πεθάνει. Ο Ιώβ επιβεβαιώνει στο εδάφιο Ιώβ 30:23 «Ξέρω μεν ότι θα με φέρεις σε θάνατο, και στον οίκο, που είναι προσδιορισμένος για κάθε ζωντανόν άνθρωπο.» Το εδάφιο στον Εκκλησιαστή 8:8 α δηλώνει «Δεν υπάρχει άνθρωπος που έχει εξουσία επάνω στο πνεύμα του, ώστε να εμποδίζει το πνεύμα• ούτε εκείνος που έχει εξουσία επάνω στην ημέρα τού θανάτου.» Ο Θεός έχει τον τελικό λόγο πάνω στον θάνατο (βλ. επίσης Α΄ Κορινθίους 15:26, 54-56, Εβραίους 2:9, 14-15, Αποκάλυψη 21:4). Η ευθανασία είναι ο τρόπος του ανθρώπου που προσπαθεί να σφετεριστεί την εξουσία αυτή από τον Θεό.

Ο θάνατος είναι ένα φυσικό γεγονός. Μερικές φορές ο Θεός επιτρέπει σ΄ ένα άτομο να υποφέρει για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν από τον θάνατο, άλλες φορές, η ταλαιπωρία του ατόμου τελειώνει απότομα. Κανείς δεν απολαμβάνει την ταλαιπωρία αλλά αυτό δεν κάνει σωστό κάποιος να καθορίσει ότι ένα άτομο είναι έτοιμο να πεθάνει. Συχνά οι σκοποί του Θεού γίνονται γνωστοί μέσα από τα βάσανα ενός ατόμου. «Σε ημέρα ευτυχίας να ευφραίνεσαι, σε ημέρα δυστυχίας, όμως, να σκέφτεσαι• επειδή, ο Θεός έκανε το ένα αντίστοιχο του άλλου …» (Εκκλησιαστής 7:14). Το εδάφιο προς Ρωμαίους 5:3 διδάσκει ότι οι θλίψεις επιφέρουν υπομονή. Ο Θεός νοιάζεται για εκείνους που ζητούν το θάνατο για να τελειώσει το βάσανό τους. Ο Θεός δίνει σκοπό στη ζωή, ακόμη και μέχρι το τέλος. Μόνο ο Θεός ξέρει τι είναι καλύτερο, και το χρονοδιάγραμμά Του, ακόμα και στο θέμα του θανάτου ενός ατόμου, είναι τέλειο.

Την ίδια στιγμή, η Αγία Γραφή δεν εντέλλεται να κάνουμε ότι μπορούμε για να κρατήσουμε ένα άτομο στη ζωή. Εάν ένα άτομο παραμένει στη ζωή μόνο από τις μηχανές, δεν είναι ανήθικο να απενεργοποιήσουμε τις μηχανές και να επιτρέψουμε στο άτομο να πεθάνει. Εάν ένα άτομο είναι σε κώμα για παρατεταμένη χρονική περίοδο, δεν θα ήταν προσβολή προς τον Θεό να αφαιρεθούν οι σωλήνες / μηχανές που κρατούν το σώμα του ατόμου στη ζωή. Σε περίπτωση που ο Θεός επιθυμεί να κρατήσει ένα άτομο ζωντανό, είναι απόλυτα ικανός να το πράξει χωρίς την βοήθεια των σωλήνων σίτισης και / ή των μηχανών.

Μια απόφαση σαν αυτή είναι πολύ δύσκολη και επίπονη. Δεν είναι ποτέ εύκολο να πεις σε έναν γιατρό να τερματίσει την υποστήριξη ζωής ενός αγαπημένου προσώπου. Δεν θα πρέπει ποτέ να επιδιώκουμε τον πρόωρο τερματισμό μιας ζωής αλλά την ίδια στιγμή, ούτε πρέπει να προστρέχουμε σε υπερβολικά μέσα για την διατήρηση μιας ζωής. Η καλύτερη συμβουλή για όσους αντιμετωπίζουν μια τέτοια απόφαση είναι να προσεύχονται στον Θεό για σοφία (Ιάκωβος 1:5).

English

---

Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα

Τι λέει η Αγία Γραφή για την ευθανασία;