Ερώτηση
Είναι κακό να συμμετέχουμε σε ακραία αθλήματα;
Απάντηση
Κάθε άθλημα, φυσικά, μπορεί να θεωρηθεί «ακραίο» και αυτό εξαρτάται από τον τρόπο που γίνεται. Ακραία αθλήματα, όμως, θεωρούνται κοινώς εκείνες οι αθλητικές δραστηριότητες που ενέχουν μεγάλο ποσοστό κινδύνου. Η συμμετοχή σε ακραία αθλήματα απαιτεί επιδεξιότητα και αρκετή τόλμη. Με τον αυξημένο ενθουσιασμό αυξάνει και ο κίνδυνος τού συμμετέχοντος. Ακραία αθλήματα είναι η ελεύθερη πτώση, η αναρρίχηση σε βουνά, το parkour (υπερπήδηση εμποδίων), το freerunning (η τέχνη της ελεύθερης σωματικής έκφρασης, χωρίς περιορισμούς και όρια), το bungee jumping (άλμα στο κενό), η ορεινή ποδηλασία, το wakeboarding (παραλλαγή του θαλάσσιου σκι), και το BASE άλμα.
Η Αγία Γραφή δεν περιέχει ξεκάθαρες απαντήσεις στο ερώτημα περί ακραίων αθλημάτων. Υπάρχει κάτι το ανήθικο στο να δεθείς σ’ ένα αλεξίπτωτο και να πηδήξεις από ένα κτίριο; Όχι. Υπάρχει κάποια βιβλική εντολή που να απαγορεύει ένα άλμα με μοτοσυκλέτα; Όχι. Έτσι, δεν υπάρχει κάτι που να ενοχοποιεί τα ακραία αθλήματα από αυστηρά βιβλική θεώρηση. Η συμμετοχή ή όχι σε ακραία αθλήματα ανάγεται στο κίνητρο ενός ανθρώπου και στην συνείδησή του (και το θάρρος του).
Πριν πάρεις, όμως, τον εξοπλισμό σου και φύγεις για κυματοδρομία (σέρφινγκ) στις πλαγιές ενός ενεργού ηφαιστείου, θα πρέπει να λογαριάσεις τουλάχιστον μερικές από τις ακόλουθες βιβλικές αρχές:
Οφείλουμε να υπακούμε στους νόμους τής χώρας (Ρωμαίους 13:1-2). Αν το ακραίο άθλημα τής επιλογής μας απαιτεί την παράβαση ενός νόμου, θα πρέπει προφανώς να βρούμε μια άλλη δραστηριότητα. Για παράδειγμα, σε κάθε πόλη σχεδόν, το άλμα BASE από κτίρια ή άλλες κατασκευές είναι παράνομο, και αυτοί που το εξασκούν παραβαίνουν τον νόμο. Οι χριστιανοί πρέπει να είναι γνωστοί για συμπεριφορά τήρησης τών νόμων και όχι για άθλους παράβασης τών νόμων. Πριν ασχοληθούμε με ένα ακραίο άθλημα θα πρέπει να διερωτηθούμε, «είναι νόμιμο αυτό που πρόκειται να κάνω;»
Οφείλουμε να είμαστε καλοί οικονόμοι ή φροντιστές αυτών που ο Θεός μας έχει δώσει. Ένα από αυτά είναι τα σώματά μας. Διαβάζουμε στην Α΄ Κορινθίους 6:19-20, «Ή δεν ξέρετε ότι το σώμα σας είναι ναός τού Αγίου Πνεύματος, που είναι μέσα σας, το οποίο έχετε από τον Θεό, και δεν είστε κύριοι τού εαυτού σας; Επειδή, αγοραστήκατε με τιμή· δοξάστε, λοιπόν, τον Θεό με το σώμα σας, και με το πνεύμα σας, τα οποία είναι τού Θεού.» Πριν να συμμετέχουμε σε ακραία αθλήματα θα πρέπει να διερωτηθούμε, «δοξάζω τον Θεό με το σώμα μου;».
Καλούμαστε να είμαστε συνεργάτες τού Θεού στην εξάπλωση τού ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο (Ματθαίος 28:19-20). Πριν εγγραφούμε για συμμετοχή στα X Games (σειρά δράσης αθλητικών γεγονότων), θα πρέπει να διερωτηθούμε, «βοηθάει αυτός ο χώρος εκδηλώσεων την εξάπλωση τού ευαγγελίου;» (θα μπορούσε αναμφίβολα να είναι η περίπτωση όπου ο καλύτερος τρόπος να πλησιάσεις έναν συμμετέχοντα σε ακραία αθλήματα είναι μέσω της συμμετοχής ενός πιστού σε ακραία αθλήματα).
Καλούμαστε να δοξάζουμε τον Θεό σε κάθε τι που κάνουμε. «Είτε, λοιπόν, τρώτε είτε πίνετε είτε κάνετε κάτι, τα πάντα να τα κάνετε για την δόξα τού Θεού» (Α΄ Κορινθίους 10:31). Καλούμαστε επίσης να επιδιώκουμε την ταπεινοφροσύνη. «Ταπεινωθείτε μπροστά στον Κύριο και θα σας υψώσει» (Ιακώβου 4:10). Φαίνεται συνήθως πως οι ακραίοι αθλητές στρέφουν την προσοχή τους στο να δοξάσουν τον εαυτό τους και τα κατορθώματά τους, πράγμα που αντίκειται στην δόξα τού Θεού. Πριν φορέσεις την στολή με τα πτερύγια και πηδήξεις από έναν βράχο, θα πρέπει να διερωτηθείς, «το κίνητρό μου είναι η δική μου δόξα ή η δόξα τού Θεού;»
Τα ακραία αθλήματα δεν αφορούν φυσικά τον καθένα. Υπάρχουν εκείνοι που είναι απρόθυμοι να διακινδυνεύσουν την ζωή τους προκειμένου να βιώσουν την έξαρση τής αδρεναλίνης τους ή που θεωρούν τα ακραία αθλήματα έναν αχρείαστο και ανόητο κίνδυνο. Αλλά υπάρχουν μερικοί χριστιανοί που είναι πλήρως ικανοί να μείνουν ταπεινοί και να δοξάσουν τον Θεό μέσω των ακραίων αθλημάτων. Χρησιμοποιούν την ανάμιξή τους στα ακραία αθλήματα για να προβάλλουν την πίστη τους και δώσουν μαρτυρία υπέρ τού Χριστού μεταξύ των ακραίων συναθλητών τους.
English
Είναι κακό να συμμετέχουμε σε ακραία αθλήματα;