Ερώτηση
Πώς η Πτώση επηρέασε την ανθρωπότητα;
Απάντηση
«Όπως διαμέσου ενός ανθρώπου η αμαρτία μπήκε μέσα στον κόσμο, και με την αμαρτία ο θάνατος, και με τον τρόπο αυτό ο θάνατος πέρασε μέσα σε όλους τους ανθρώπους, για τον λόγο ότι όλοι αμάρτησαν» (Ρωμαίους 5:12). Οι επιδράσεις της αμαρτίας είναι πολλές και φτάνουν μακριά. Η αμαρτία έχει επηρεάσει κάθε πτυχή της ύπαρξής μας. Έχει επηρεάσει τη ζωή μας στη γη και τον αιώνιο προορισμό μας.
Μία από τις άμεσες συνέπειες της Πτώσης ήταν πως το ανθρώπινο γένος αποξενώθηκε από τον Θεό. Στον κήπο της Εδέμ, ο Αδάμ και η Εύα είχαν τέλεια κοινωνία με τον Θεό. Όταν επαναστάτησαν εναντίον Του, η κοινωνία αυτή διερράγη. Απέκτησαν συνείδηση της αμαρτωλότητάς τους και ντράπηκαν μπροστά στον Θεό. Προσπάθησαν να κρυφτούν από τον Θεό (Γένεση 3:8-10), και από τότε ο άνθρωπος κρύβεται από τον Θεό. Η κοινωνία αυτή μπορεί ν’ αποκατασταθεί μόνο δια του Χριστού, διότι εν Αυτώ καθιστάμεθα δίκαιοι στα μάτια του Θεού, όπως ακριβώς ήταν ο Αδάμ και η Εύα πριν αμαρτήσουν. «Εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε (ο Θεός) για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού» (Β΄ Κορινθίους 5:21).
Εξαιτίας της Πτώσης, ο θάνατος έγινε μια πραγματικότητα και όλη η Δημιουργία υποτάχθηκε σ’ αυτόν. Όλοι οι άνθρωποι πεθαίνουν, όλα τα ζώα πεθαίνουν, όλα τα φυτά πεθαίνουν. «Ολόκληρη η κτίση στενάζει μαζί μας και συμπάσχει με ωδίνες» (Ρωμαίους 8:22), προσδοκώντας τον καιρό που θα επιστρέψει ο Χριστός να την ελευθερώσει από τον θάνατο. Εξαιτίας της αμαρτίας, ο θάνατος είναι αναπόφευκτη πραγματικότητα και κανένας δεν είναι άτρωτος. «Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος· το χάρισμα, όμως του Θεού, αιώνια ζωή διαμέσου του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας» (Ρωμαίους 6:23). Το χειρότερο από το να πεθάνουμε, είναι ότι αν πεθάνουμε χωρίς τον Χριστό, μας περιμένει αιώνιος θάνατος.
Μία άλλη συνέπεια της Πτώσης είναι ότι οι άνθρωποι έχουν χάσει το όραμα του σκοπού για τον οποίον δημιουργήθηκαν. Ο κύριος και ύψιστος σκοπός της ζωής του ανθρώπου είναι να δοξάζει τον Θεό και να Τον απολαμβάνει παντοτινά (Ρωμαίους 11:36, Α΄ Κορινθίους 6:20, 10:31, Ψαλμός 86:9). Όθεν, η αγάπη προς τον Θεό είναι ο πυρήνας κάθε ηθικής και καλοσύνης. Το αντίθετο είναι η επιλογή του εαυτού μας ως υπέρτατο αγαθό. Ο εγωκεντρισμός, όμως, αποτελεί την ουσία της Πτώσης και ακολουθούν όλα τα άλλα εγκλήματα που στρέφονται ενάντια στον Θεό. Με κάθε τρόπο, η αμαρτία κάνει τον άνθρωπο να στρέφεται στον εαυτό του, πράγμα που επιβεβαιώνεται με τον τρόπο που ζούμε. Επιδιώκουμε να τραβάμε την προσοχή των άλλων στον εαυτό μας, στα καλά μας χαρακτηριστικά και στα επιτεύγματά μας. Σμικρύνουμε τα ελαττώματά μας. Επιζητούμε ειδική εύνοια και ευκαιρίες στη ζωή· θέλουμε κάποιο επιπλέον πλεονέκτημα που κανένας άλλος δεν έχει. Επαγρυπνούμε για τα δικά μας θελήματα και ανάγκες ενώ αγνοούμε τις ανάγκες των άλλων. Εν ολίγοις, καταλαμβάνουμε τη θέση του θρόνου της ζωής μας, σφετεριζόμενοι τον ρόλο του Θεού.
Όταν ο Αδάμ επέλεξε να επαναστατήσει ενάντια στον Δημιουργό Του, έχασε την αθωότητά του, υπέστη την τιμωρία του φυσικού και του πνευματικού θανάτου, ο νους του σκοτίστηκε από την αμαρτία, όπως συμβαίνει με το νου των απογόνων του. Ο απόστολος Παύλος είπε για τους εθνικούς, «καθώς αποδοκίμασαν το να έχουν επίγνωση του Θεού, ο Θεός τούς παρέδωσε σε αδόκιμο νου, ώστε να κάνουν εκείνα που δεν πρέπει» (Ρωμαίους 1:28). Είπε στους Κορίνθιους ότι «ο θεός τούτου του κόσμου τύφλωσε τον νου, για να μη λάμψει επάνω σ’ αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξας του Χριστού, που είναι εικόνα του Θεού» (Β΄ Κορινθίους 4:4). Ο Ιησούς είπε, «Εγώ φως ήρθα στον κόσμο, για να μη μείνει μέσα στο σκοτάδι καθένας που πιστεύει σε μένα» (Ιωάννης 12:46). Ο Παύλος υπενθύμισε στους Εφέσιους, «κάποτε ήσασταν σκοτάδι, τώρα όμως είστε φως εν Κυρίω· περπατάτε ως παιδιά του φωτός» (Εφεσίους 5:8). Ο σκοπός της σωτηρίας είναι «για να ανοίξεις τα μάτια τους, ώστε να επιστρέψουν από το σκοτάδι στο φως, και από την εξουσία τού σατανά στον Θεό» (Πράξεις 26:18).
Η Πτώση προκάλεσε στον άνθρωπο κατάσταση αχρειότητας. Ο Παύλος μίλησε για ανθρώπους που έχουν «καυτηριασμένη συνείδηση» (Α΄ Τιμόθεον 4:2) και για εκείνους που είναι πνευματικά σκοτισμένοι ως αποτέλεσμα της απόρριψης της αλήθειας (Ρωμαίους 1:21). Σ’ αυτήν την κατάσταση ο άνθρωπος είναι τελείως ανίκανος να πράξει ή επιλέξει αυτό που είναι αποδεκτό από τον Θεό, χωρίς τη θεία χάρη. «Το φρόνημα της σάρκας είναι έχθρα στον Θεό· για τον λόγο ότι, στον νόμο του Θεού δεν υποτάσσεται, αλλά ούτε μπορεί» (Ρωμαίους 8:7).
Χωρίς την υπερφυσική αναγέννηση του Αγίου Πνεύματος, όλοι οι άνθρωποι θα μέναμε με την ξεπεσμένη φύση μας. Ο Θεός όμως, μέσα στο έλεός Του, τη χάρη Του και την αγάπη Του, έστειλε τον Γιο Του να πεθάνει στο σταυρό και να υποστεί την τιμωρία της αμαρτίας μας, συμφιλιώνοντάς μας με τον Θεό και χαρίζοντάς μας αιώνια ζωή. Ό,τι χάθηκε στην Πτώση, χορηγείται τώρα στο Σταυρό.
English
Πώς η Πτώση επηρέασε την ανθρωπότητα;
