Ερώτηση
Αν είμαι λυτρωμένος και όλες οι αμαρτίες μου έχουν συγχωρεθεί γιατί να μην συνεχίσω να αμαρτάνω»;
Απάντηση
Στην επιστολή προς τους Ρωμαίους (6:1-2) ο απόστολος Παύλος απάντησε σε μια ερώτηση η οποία έμοιαζε πολύ σ’ αυτήν: «Τι θα πούμε, λοιπόν; Θα επιμένουμε στην αμαρτία, για να περισσεύσει η χάρη; Μη γένοιτο• εμείς που πεθάναμε ως προς την αμαρτία, πώς θα ζήσουμε πλέον μέσα σ' αυτή;». Η ιδέα πως ο άνθρωπος μπορεί «να βασίζεται στον Ιησού» για να σωθεί και μετά να συνεχίσει να ζει όπως πριν είναι ξένη ως προς την Βίβλο. Αυτοί που πιστεύουν στο Χριστό είναι νέα πλάσματα (2 προς Κορινθίους 5:17). Το Άγιο Πνεύμα μας αλλάζει από ανθρώπους που πράττουν κατά τη σάρκα (προς Γαλάτες 5:19-21) σε τέτοιους που δίνουν τους καρπούς του πνεύματος (προς Γαλάτες 5:22-23). Η ζωή των χριστιανών γίνεται διαφορετική γιατί σαν άνθρωποι είναι αλλαγμένοι.
Ο χριστιανισμός διαφέρει από κάθε άλλη θρησκεία με αυτό ότι βασίζεται στο έργο που ο Θεός έχει κάνει για μας μέσω του Ιησού – δηλαδή πρόκειται για θεϊκή εκτέλεση. Κάθε άλλη θρησκεία βασίζεται στα πράγματα που εμείς πρέπει να κάνουμε για να κερδίσουμε την εύνοια και την συγχώρεση του Θεού – δηλαδή πρόκειται για ανθρώπινη εκτέλεση. Κάθε άλλη θρησκεία διδάσκει πως πρέπει να κάνουμε κάποια συγκεκριμένα πράγματα και να σταματήσουμε να κάνουμε κάποια άλλα για να κερδίσουμε την αγάπη και την χάρη του Θεού. Ο Χριστιανισμός ή η πίστη στον Χριστό διδάσκει πως κάνουμε κάποια πράγματα και σταματάμε να κάνουμε κάποια άλλα εξαιτίας αυτού που ο Χριστός έχει κάνει για μας.
Πώς μπορεί κάποιος ο οποίος έχει λυτρωθεί από την τιμωρία για την αμαρτία, από την αιωνιότητα στην κόλαση, να γυρίσει και να ζήσει την ίδια ζωή που τον κράταγε στον δρόμο της κόλασης πριν από αυτό; Πώς μπορεί κάποιος ο οποίος έχει καθαρθεί από το μίασμα της αμαρτίας να επιθυμήσει να επιστρέψει στο ίδιο κλουβί της διαφθοράς; Πώς μπορεί κάποιος που ξέρει τι έχει κάνει ο Χριστός για μας να συνεχίσει να ζει σαν ο Θεός να μην είναι σημαντικός; Πώς μπορεί κάποιος που συνειδητοποιεί πόσο πολύ έχει βασανιστεί ο Χριστός εξαιτίας των αμαρτιών μας να συνεχίσει να αμαρτάνει σαν αυτά τα βάσανα να μην έχουν νόημα;
Η επιστολή προς τους Ρωμαίους (6:11-15) δηλώνει: « Έτσι κι εσείς, να θεωρείτε τον εαυτό σας ότι είστε νεκροί μεν ως προς την αμαρτία, ζωντανοί δε ως προς τον Θεό, διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας. Ας μη βασιλεύει, λοιπόν, η αμαρτία στο θνητό σας σώμα, ώστε να υπακούτε σ' αυτή σύμφωνα με τις επιθυμίες του• ούτε να παριστάνετε τα μέλη σας όπλα αδικίας στην αμαρτία• αλλά, να παραστήσετε τον εαυτό σας στον Θεό ως ζωντανούς μέσα από τους νεκρούς, και τα μέλη σας όπλα δικαιοσύνης στον Θεό. Επειδή, η αμαρτία δεν θα σας κυριεύσει• για τον λόγο ότι, δεν είστε κάτω από νόμο, αλλά κάτω από χάρη. Τι, λοιπόν; Θα αμαρτήσουμε, επειδή δεν είμαστε κάτω από νόμο, αλλά κάτω από χάρη; Μη γένοιτο.».
Γι’ αυτό ο άνθρωπος που πραγματικά έχει στραφεί προς το Θεό δεν σκέφτεται πως μπορεί να ζει αμαρτωλά. Γιατί αυτή η στροφή προς το Θεό μας δίνει νέα ουσία και η επιθυμία μας πια είναι να μην ζούμε στην αμαρτία. Μπορεί να αμαρτάνουμε αλλά δεν είμαστε βουτηγμένοι στην αμαρτία, την απεχθανόμαστε την αμαρτία και θέλουμε να λυτρωθούμε από αυτήν. Δεν είναι δυνατόν να «εκμεταλλευτούμε» την θυσία του Χριστού και να συνεχίσουμε να ζούμε στην αμαρτία. Αν ένας άνθρωπος πιστεύει πως είναι χριστιανός αλλά ακόμα επιθυμεί να ζει την παλιά του αμαρτωλή ζωή τότε μπορεί να αμφιβάλλει για την σωτηρία του. «Εξετάζετε τον εαυτό σας, αν είστε στην πίστη• δοκιμάζετε τον εαυτό σας• ή, δεν γνωρίζετε ότι ο Χριστός είναι μέσα σας; Εκτός αν είστε σε κάτι αδόκιμοι.» (2 προς Κορινθίους 13:5).
English
Πώς μπορώ να βιώσω χαρά στην χριστιανική μου ζωή»;
