Ερώτηση
Πώς ένας χριστιανός πρέπει να θεωρεί τη γενετική μηχανική;
Απάντηση
Καθώς η γενετική μηχανική ήταν άγνωστη τον καιρό που γραφόταν η Αγία Γραφή, είναι δύσκολο να θεμελιώσεις συγκεκριμένες αναφορές πάνω σ’ αυτό, μόνο, το θέμα. Προκειμένου να καθορίσουμε τη χριστιανική άποψη της γενετικής μηχανικής, χρειάζεται να εδραιώσουμε ένα πλέγμα αρχών μέσω του οποίου θα δούμε τη γενετική μηχανική. Ειδικότερα, σχετικά με τη χριστιανική άποψη περί κλωνοποίησης, δέστε το ερώτημα «Ποια είναι η χριστιανική άποψη για την κλωνοποίηση του ανθρώπου;».
Το στοιχείο που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη γενετική μηχανική είναι το πόση ελευθερία μπορεί ν’ αναλάβει το ανθρώπινο γένος για τη φροντίδα του ανθρώπινου σώματος αλλά και της υπόλοιπης Δημιουργίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Αγία Γραφή μας παρακινεί να είμαστε υπεύθυνοι για τη σωματική μας υγεία. Οι Παροιμίες αναφέρονται σε συγκεκριμένες δραστηριότητες σχετικές με την αποκατάσταση της υγείας ενός ανθρώπου (Παροιμίες 12:18). Ο απόστολος Παύλος δηλώνει ότι έχουμε ορισμένο καθήκον να φροντίζουμε το σώμα μας (Εφεσίους 5:29). Ενθάρρυνε, επίσης, τον μαθητή του Τιμόθεο, να δείχνει ιατρικό ενδιαφέρον για τις σωματικές του ασθένειες (Α΄ Τιμόθεον 5:23). Οι πιστοί έχουν την ευθύνη να χρησιμοποιούν σωστά το σώμα τους καθότι είναι ναός του Αγίου Πνεύματος (Α΄ Κορινθίους 6:19,20). Εκφράζουμε την πίστη μας βοηθώντας αυτούς που έχουν φυσικές ανάγκες (Ιακώβου 2:16). Συνεπώς, ως χριστιανοί πρέπει να ενδιαφερόμαστε σχετικά με τη σωματική υγεία τη δική μας και των άλλων.
Η Δημιουργία ανατέθηκε στη φροντίδα των ανθρώπων (Γένεση 1:28, 2:15-20), αλλά η Γραφή μας λέει πως η Δημιουργία επηρεάστηκε από την αμαρτία μας (Γένεση 3:17-19, Ρωμαίους 8:19-21) και προσδοκά την απελευθέρωσή της από τις συνέπειες της αμαρτίας. Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ως φροντιστές της Δημιουργίας, εμείς οι άνθρωποι έχουμε την υποχρέωση να «επισκευάσουμε» τις συνέπειες της κατάρας της αμαρτίας, και να προσπαθήσουμε να βάλουμε τα πράγματα σε καλύτερη σειρά, χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό τρόπο. Συνεπώς, συνεχίζει το σκεπτικό, κάθε επιστημονική πρόοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη βελτίωση της Δημιουργίας. Υπάρχουν, όμως, ανησυχίες σχετικά με τη χρήση της γενετικής μηχανικής προς επίτευξη αυτού του καλού σκοπού.
1. Υπάρχει η ανησυχία ότι η γενετική μηχανική θα διαδραματίσει έναν ρόλο πέραν αυτού που ο Θεός μας έχει αναθέσει ως οικονόμοι της Δημιουργίας Του. Η Αγία Γραφή διακηρύττει πως τα πάντα δημιουργήθηκαν από τον Θεό και γι’ Αυτόν (Κολοσσαείς 1:16). Ο Θεός σχεδίασε όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί ν’ αναπαράγονται σύμφωνα με το «είδος τους» (Γένεση 1:11-25). Η περαιτέρω χρήση της γενετικής (τροποποίηση των ειδών) μπορεί να μεταβάλλει πράγματα που ανήκουν στη δικαιοδοσία του Σχεδιαστή.
2. Υπάρχει η ανησυχία πως η γενετική μηχανική μπορεί να εμποδίσει το σχέδιο του Θεού για την αποκατάσταση της Δημιουργίας. Όπως ήδη είπαμε, η Δημιουργία επηρεάστηκε από τα γεγονότα που αφηγείται το Γένεση 3 (η ανταρσία του ανθρώπου ενάντια στον Θεό). Ο θάνατος εισήλθε στον κόσμο, στη γενετική σύσταση του ανθρώπου, και η υπόλοιπη Δημιουργία άρχισε ν’ αλλάζει λόγω της φθοράς. Μπορούμε ίσως να πούμε ότι σε μερικές περιπτώσεις η γενετική μηχανική αποτελεί μια προσπάθεια ν’ ανατρέψει τη συνέπεια της αμαρτίας που ονομάζεται «κατάρα». Ο Θεός έχει μιλήσει πως υπάρχει θεραπεία για το πρόβλημα αυτό –είναι η λύτρωση που προσφέρει δια του Ιησού Χριστού, όπως περιγράφεται στη Ρωμαίου 8 και Α΄ Κορινθίους 15. Η Δημιουργία προσδοκά την ανανέωση που συνδέεται με την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού για την αποκατάσταση της σε μια ακόμη καλύτερη κατάσταση από την αρχική. Αν προχωρήσουμε «πάρα πολύ» στην προσπάθεια μας να πολεμήσουμε τη διαδικασία αυτή, θα βρεθούμε ν’ ανταγωνιζόμαστε την ευθύνη που έχουν οι άνθρωποι να εμπιστευθούν τον Χριστό για την αποκατάσταση που θα πραγματοποιήσει (Φιλιππησίους 3:21).
3. Υπάρχει η ανησυχία πως η γενετική μηχανική μπορεί να επέμβει στη διαδικασία της ζωής που έχει σχεδιάσει ο Θεός. Είναι φανερό από τη γενική μελέτη των Γραφών ότι ο Θεός έχει ένα σχέδιο για τη ζωή ως διαδικασία. Για παράδειγμα, ο Ψαλμός 139 περιγράφει τη στενή σχέση μεταξύ του ψαλμωδού και του Δημιουργού του μέσα στη μήτρα. Μήπως η γενετική τροποποίηση προς δημιουργία ζωής έξω από το σχέδιο του Θεού θα έθετε σε κίνδυνο την ανάπτυξη της ψυχής που μπορεί και συνειδητοποιεί την παρουσία του Θεού; Μήπως οι επεμβάσεις στη διαδικασία της φυσικής ζωής θα επηρέαζαν τις προοπτικές της πνευματικής ζωής; Στη Ρωμαίους 5:12 μας λέει ότι όλη η ανθρωπότητα αμαρτάνει διότι αμάρτησε ο Αδάμ. Αυτό το εννοούμε πως η αμαρτωλή φύση μεταφέρεται από γενιά σε γενιά με αποτέλεσμα όλοι να αμαρτάνουν (Ρωμαίους 3:23). Ο Παύλος εξηγεί την ελπίδα της αιωνιότητας μέσω της υπερνίκησης της αμαρτίας του Αδάμ. Αν όλοι μας που ζούμε εν τω Αδάμ (δια του σπέρματός του) πεθαίνουμε, και ο Χριστός πέθανε για μας που βρισκόμαστε σ’ αυτήν την κατάσταση, η ζωή που τυχόν θα προκύψει πέραν αυτού του «σπέρματος» θα μπορεί να λυτρωθεί; (Α΄ Κορινθίους 15:22, 23).
4. Υπάρχει η ανησυχία πως μια έντονη επιδίωξη προόδου στη γενετική μηχανική παρακινείται από περιφρόνηση του Θεού. Στη Γένεση 11:1-9 μας δείχνει τι συμβαίνει όταν η Δημιουργεί επιδιώκει να υψωθεί πιο πάνω από τον Δημιουργό. Στη Γένεση 11 βλέπουμε τους ανθρώπους να ενώνονται αλλά να επαναστατούν ενάντια στον Θεό. Το αποτέλεσμα ήταν ο Θεός να εμποδίσει την πρόοδο του έργου τους. Ο Θεός, βεβαίως, αναγνώρισε ότι υπήρχαν κάποιοι κίνδυνοι στην κατεύθυνση που πήραν οι άνθρωποι. Έχουμε μια παρόμοια προειδοποίηση στη Ρωμαίους 1:18-32. Εκεί ο Θεός αναφέρεται σε ανθρώπους που είναι τόσο γοητευμένοι με τη Δημιουργία (την λατρεύουν πραγματικά, αντί για τον Θεό), που καταλήγουν σε καταστροφή. Ο φόβος είναι πως η γενετική μηχανική μπορεί να ενθαρρύνει παρόμοια κίνητρα, και να οδηγήσει τελικά, σε παρόμοια αποτελέσματα.
Αυτά είναι ερωτηματικά και ζητήματα για τα οποία δεν έχουμε απαντήσεις προς το παρόν, αλλά υπάρχει ανησυχία, και θα πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν προσεκτικά από τους χριστιανούς που προσπαθούν να υιοθετήσουν μια άποψη της γενετικής μηχανικής.
English
Πώς ένας χριστιανός πρέπει να θεωρεί τη γενετική μηχανική;
