Ερώτηση
Πώς πρέπει ν' αντιληφθώ την έννοια του Θεού Πατέρα;
Απάντηση
Η δόξα του Θεού είναι η ομορφιά του πνεύματος Του. Δεν πρόκειται για αισθητική ή υλική ομορφιά αλλά για εκείνη που εκπέμπεται από τον χαρακτήρα Του, από ό,τι Αυτός είναι. Το Ιακώβου 1:10 καλεί τον πλούσιο άνθρωπο να καυχιέται στην ταπείνωσή του, δείχνοντας πως υπάρχει δόξα που δεν πηγάζει από τα πλούτη, τη δύναμη ή την υλική ομορφιά. Η δόξα αυτή μπορεί να στεφανώνει τον άνθρωπο ή να γεμίζει τη γη. Υπάρχει μέσα στον άνθρωπο και στη γη αλλά δεν πηγάζει από αυτούς· προέρχεται από τον Θεό. Η δόξα του ανθρώπου είναι η ομορφιά του πνεύματος του ανθρώπου που μπορεί να σφάλλει και τελικά παρέρχεται, και είναι συνεπώς ταπεινωτικό –όπως δείχνει το εδάφιο. Η δόξα του Θεού, όμως, που φανερώνεται σε όλες τις ιδιότητές Του μαζί, ποτέ δεν παρέρχεται. Είναι αιώνια.
Το Ησαΐας 43:7 μας λέει πως ο Θεός μας δημιούργησε για τη δόξα Του. Στο πλαίσιο που ανήκει το εδάφιο και σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα, μπορούμε να πούμε πως ο άνθρωπος «δοξάζει» τον Θεό διότι μέσω του ανθρώπου, η δόξα του Θεού γίνεται αντιληπτή σε πράγματα όπως η αγάπη, η μουσική, ο ηρωισμός κ.λπ. –στοιχεία που ανήκουν στον Θεό κι εμείς τα μεταφέρουμε ως «πήλινα σκεύη» (Β΄ Κορινθίους 4:7). Είμαστε τα σκεύη που «περιέχουν» τη δόξα Του. Όλα όσα είμαστε ικανοί να κάνουμε και ό,τι είμαστε πηγάζουν απ' Αυτόν. Κατά παρόμοιο τρόπο ο Θεός έρχεται σ' επαφή με τη φύση. Η φύση φανερώνει τη δόξα Του. Η δόξα Του αποκαλύπτεται στο νου του ανθρώπου μέσω του υλικού κόσμου με πολλούς τρόπους, και συχνά με διαφορετικούς τρόπους σε διαφορετικούς ανθρώπους. Ένας κατενθουσιάζεται στη θέα των βουνών κι ένας άλλος με την ομορφιά της θάλασσας. Αυτό όμως που βρίσκεται πίσω και από τους δύο (η δόξα του Θεού) τούς μιλάει και τους συνδέει με τον Θεό. Κατ' αυτόν τον τρόπο ο Θεός μπορεί ν' αποκαλύπτει τον εαυτό Του σε όλους τους ανθρώπους, ασχέτως φυλής, κληρονομιάς ή τοποθεσίας. Όπως λέει ο Ψαλμός 19:1-4, «Τα ουράνια φανερώνουνε το μεγαλείο του Θεού και δείχνει το στερέωμα τα έργα που έχει φτιάξει. Η μια στην άλλη μέρα μεταδίδει αυτό το μήνυμα κι η μια στην άλλη νύχτα μεταφέρει αυτή τη γνώση. Χωρίς να 'χουν μιλιά και δίχως λόγια· η φωνή τους δεν ακούγεται. Κι όμως σ' όλη τη γη απλώθηκε η λαλιά τους, οι λέξεις τους στα πέρατα της οικουμένης.» (ΝΜΒ)
Ο Ψαλμός 73:24 αποκαλεί τον ίδιο τον Ουρανό «δόξα». Είναι σύνηθες στους χριστιανούς ενώ αναφέρονται στον θάνατο κάποιου να λένε πως «πήγε στη δόξα», φράση δανεισμένη απ' αυτόν τον Ψαλμό. Όταν πεθαίνει ο χριστιανός, μεταφέρεται στην παρουσία του Θεού που ως φυσικός χώρος περιβάλλεται από τη δόξα του Θεού. Θα οδηγηθούμε στο χώρο που η ομορφιά του Θεού κυριολεκτικά κατοικεί –η ομορφιά του Πνεύματός Του είναι εκεί διότι Αυτός είναι εκεί. Για άλλη μια φορά, η ομορφιά του Πνεύματός Του (ή η ουσία της ύπαρξής Του) είναι η δόξα Του. Σ' αυτόν τον τόπο, η δόξα Του δεν χρειάζεται να έρθει δια του ανθρώπου ή της φύσης αλλά μάλλον θα φαίνεται καθαρά, όπως λέει η Α΄ Κορινθίους 13:12, «τώρα βλέπουμε τα πράγματα θαμπά, σαν μέσα από μεταλλικό καθρέφτη· τότε όμως πρόσωπο με πρόσωπο θα δούμε το Θεό. Τώρα γνωρίζω μόνο ένα μέρος, τότε όμως θα γνωρίσω με πληρότητα, όπως και ο Θεός μ' έχει γνωρίσει.» (ΝΜΒ)
Στην ανθρώπινη/γήινη αίσθηση, η δόξα είναι η ομορφιά ή η ζωντάνια που αναπαύεται πάνω στην ύλη της γης (Ψαλμός 37:20, Ψαλμός 49:17), και μ' αυτήν την έννοια, ξεθωριάζει. Ο λόγος που ξεθωριάζει είναι ότι τα υλικά στοιχεία δεν διαρκούν για πολύ. Μαραζώνουν και πεθαίνουν αλλά η δόξα που περιέχουν ανήκει στον Θεό κι επιστρέφει σ' Αυτόν όταν η φθορά και ο θάνατος κυριαρχεί στην ύλη. Σκέψου τον πλούσιο άνθρωπο που μιλήσαμε παραπάνω. Το εδάφιο λέει, «ο πλούσιος ας είναι ταπεινός, ξέροντας ότι θα μαραθεί σαν το λουλούδι». Τι σημαίνει αυτό; Το εδάφιο παρακινεί τον πλούσιο να κατανοήσει πως ο πλούτος, η δύναμη και η ομορφιά προέρχονται από τον Θεό και χρειάζεται να είναι ταπεινός αναγνωρίζοντας πως ο Θεός τον έχει καταστήσει αυτό που είναι και του έχει δώσει όλα όσα έχει. Και η γνώση πως μια μέρα θα παρέλθει σαν το χορτάρι είναι αυτή που του δίνει κατανόηση πως από τον Θεό πηγάζει η δόξα. Η δόξα του Θεού είναι η πηγή από την οποία αναβλύζουν όλες οι μικρές δόξες.
Από τη στιγμή που ο Θεός είναι η πηγή της δόξας, δεν θα επιτρέψει να σταθεί η ιδέα πως η δόξα προέρχεται από τον άνθρωπο ή τα είδωλα του ή από τη φύση. Στον Ησαΐα 42:8 βλέπουμε ένα παράδειγμα του ζήλου που δείχνει ο Θεός για τη δόξα Του. Γι' αυτόν τον ζήλο του Θεού για τη δόξα Του μιλάει ο Παύλος στην Ρωμαίους 1:21-25 όταν αναφέρει τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι λατρεύουν το δημιούργημα και όχι τον Δημιουργό. Με άλλα λόγια, κοίταξαν στο αντικείμενο μέσω του οποίου φανερωνόταν η δόξα του Θεού και αντί να Τον δοξάσουν γι' αυτό, λάτρεψαν αυτό το ζώο ή το δέντρο ή τον άνθρωπο ως εάν η ομορφιά που κατείχε πήγαζε απ' αυτό. Αυτή είναι η καρδιά της ειδωλολατρίας κι αποτελεί συχνό φαινόμενο. Κάθε άνθρωπος έχει διαπράξει αυτήν την αμαρτία κάποτε στη ζωή του. Όλοι μας έχουμε «αλλάξει (αντικαταστήσει)» τη δόξα του Θεού με τη «δόξα φθαρτού ανθρώπου».
Πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να κάνουν αυτό το σφάλμα: εμπιστεύονται τα γήινα πράγματα, τις γήινες σχέσεις, τη δύναμή τους, τα χαρίσματά τους, την ομορφιά τους, ή την καλοσύνη που βλέπουν στους άλλους. Όταν, όμως, τα στοιχεία αυτά ξεθωριάσουν κι αποτύχουν, όπως είναι αναπόφευκτο να γίνει (αφού είμαστε προσωρινοί φορείς μιας μεγαλύτερης δόξας), οι άνθρωποι αυτοί απελπίζονται. Αυτό που όλοι μας πρέπει ν' αντιληφθούμε είναι ότι η δόξα του Θεού είναι σταθερή και καθώς ταξιδεύουμε μέσα στη ζωή θα την δούμε να φανερώνεται δω κι εκεί, σ' αυτό το πρόσωπο, σ' εκείνο το δάσος ή σε μια ιστορία αγάπης ή ηρωισμού, στο μύθο και στην πραγματικότητα ή στη δική μας προσωπική ζωή. Στο τέλος βέβαια όλα καταλήγουν στον Θεό. Και ο μόνος δρόμος προς τον Θεό είναι δια του Υιού Του, του Ιησού Χριστού. Σ' αυτόν θα βρούμε την πηγή όλης της ομορφιάς, στον Ουρανό, αν είμαστε τώρα εν Χριστώ. Εμείς δεν θα χάσουμε τίποτα. Θα ξαναβρούμε στον Θεό τη δόξα όλων των πραγμάτων που έσβησαν σ' αυτή τη ζωή.
English
Πώς πρέπει ν' αντιληφθώ την έννοια του Θεού Πατέρα;
