Ερώτηση
«Τι αναφέρει η Αγία Γραφή σχετικά με τον καλό μαθητή;»
Απάντηση
Η γενική κλήση τών Γραφών να ζούμε μια άγια και δίκαιη ζωή απευθύνεται στους μαθητές όπως και σε όλους τους χριστιανούς. Αν και το Κολοσσαείς 3:23 γράφτηκε για δούλους, η αρχή ισχύει για μαθητές και κάθε έναν που αντιμετωπίζει ένα καθήκον: «Και κάθε τι, ό,τι αν κάνετε, να το εργάζεστε από ψυχής, σαν στον Κύριο, και όχι σε ανθρώπους».
Ο Κύριος μας Ιησούς αποτελεί παράδειγμα καλού μαθητή. Ο Λουκάς συνοψίζει την παιδική ηλικία τού Ιησού με ένα εδάφιο: «Ο Ιησούς πρόκοβε σε σοφία και σωματική ανάπτυξη και χάρη μπροστά στον Θεό και στους ανθρώπους» (Λουκάς 2:52, μτφρ ΛΟΓΟΥ). Όποια τυπική εκπαίδευση και αν έλαβε ο Ιησούς, ανταποκρινόταν με πρόοδο. Μάθαινε — και έτσι, αύξηση και μάθηση πρέπει ν’ αποτελούν τον βασικό στόχο κάθε μαθητή.
Οι Γραφές περιέχουν επίσης μερικές συγκεκριμένες αναφορές σε μαθητές από τους οποίους μπορούμε να μάθουμε. Το Ματθαίος 10:24 αναφέρει τα λόγια τού Ιησού πως «Δεν υπάρχει μαθητής ανώτερος από τον δάσκαλο». Ο Ιησούς το είπε αυτό ενώ προειδοποιούσε τους μαθητές Του για διωγμό· ο Ιησούς είχε κατηγορηθεί και το ίδιο θα συνέβαινε και με τους μαθητές. Αλλά μπορούμε ακόμη να συμπεράνουμε από τα λόγια αυτά ότι καλός μαθητής σημαίνει εκτός των άλλων ότι αναγνωρίζει την εξουσία. Μαθητές που σέβονται λίγο τους δασκάλους τους ή κρατάνε μια στάση που εκπέμπει το μήνυμα «οι κανόνες δεν εφαρμόζονται σε μένα» τραυματίζουν την δική τους ικανότητα μάθησης.
Σε μια άλλη περικοπή λέει ο Ιησούς, «Δεν υπάρχει μαθητής ανώτερος από τον δάσκαλό του· καθένας δε τελειοποιημένος θα είναι όπως ο δάσκαλός του» (Λουκάς 6:40). Ο Ιησούς αναφέρθηκε στην κρίση που ασκούμε ενάντια στους συνανθρώπους μας και στους τυφλούς που οδηγούν τυφλούς. Αλλά μία εφαρμογή αυτών των λόγων είναι ότι οι μαθητές πρέπει να επιλέγουν προσεκτικά τους δασκάλους τους, διότι η εκπαίδευση οδηγεί φυσιολογικά τον μαθητή στην μίμηση του δασκάλου του.
Μια άλλη βιβλική αρχή για να είναι κάποιος καλός μαθητής είναι η αυτοπειθαρχία. Το βιβλίο τών Παροιμιών μάς καθοδηγεί να θέτουμε υπό έλεγχο τις συμπεριφορές μας και τις πράξεις μας κατά την μαθησιακή διαδικασία. Στις Παροιμίες 2, εμείς, ως μαθητές τής σοφίας πρέπει να θέλουμε να μαθαίνουμε (εδάφια 2-3), να κατανοούμε την αξία της σοφίας (εδάφιο 4), να εκζητούμε την βοήθεια τού Κυρίου (εδάφια 6-8) και να είμαστε οξυδερκείς (εδάφια 12-15).
Οι μαθητές πλήρους απασχόλησης είναι ουσιαστικά οι «εργοδότες» τών δασκάλων τους, και μπορούν να βλέπουν τις σπουδές τους ως εργασία που πραγματοποιείται σε ένα επάγγελμα. Οι μαθητές, αντί να πληρώνονται με χρήματα, λαμβάνουν αντιστάθμισμα με την μορφή γνώσης και επιδεξιότητας. Θεωρώντας ο μαθητής τις σπουδές του με αυτόν τον τρόπο, πρέπει να καλλιεργεί ευσεβείς αρχές που διέπουν την εργασία: ο καλός μαθητής επιδεικνύει υπευθυνότητα, αξιοπιστία, προθυμία, εργατικότητα, αντοχή, πρωτοβουλία, κ.λπ.
Υπάρχει, φυσικά, διαφορά, μερικές φορές, μεταξύ τού είμαι καλός μαθητής και του παίρνω καλούς βαθμούς, και ο έλεγχος προόδου δεν αντανακλά πάντοτε την ποσότητα τής μάθησης που έχει λάβει ο μαθητής. Υπάρχουν καλοί μαθητές οι οποίοι δυστυχώς παίρνουν κακούς βαθμούς, και υπάρχουν κακοί μαθητές που γνωρίζουν τι να κάνουν για να λάβουν καλούς βαθμούς. Ο καλός μαθητής χαρακτηρίζεται κυρίως από την υποταγή του στην εξουσία, την αυτοπειθαρχία του, την ευσεβή εργασιακή ηθική του και το σταχυολόγημα τής σοφίας. Αυτά οδηγούν σε άγια και οξυδερκή ζωή που δοξάζει τον Κύριο.
Όλοι μας πρέπει να είμαστε καλοί μαθητές τού λόγου του Θεού, καθώς «Ολόκληρη η γραφή είναι θεόπνευστη, και ωφέλιμη για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη» (Β΄ Τιμόθεον 3:16), και η απομνημόνευση και εφαρμογή τού λόγου τού Θεού μπορεί να μας φυλάξει από την αμαρτία (Ψαλμός 119:7, 11).
English
«Τι αναφέρει η Αγία Γραφή σχετικά με τον καλό μαθητή;»
