Ερώτηση
Πώς μπορώ να γιατρευτώ από τις πληγές μιας διαλυμένης σχέσης;
Απάντηση
Ο κόσμος είναι γεμάτος ανθρώπους με ραγισμένες καρδιές, επιβαρυμένα πνεύματα και διαλυμένες σχέσεις. Ο πόνος μιας διαλυμένης σχέσης περιλαμβάνει μια πολύ πραγματική αίσθηση προσωπικής απώλειας, όμοιας με αυτήν του πένθους. Μερικές φορές η πληγή είναι τόσο μεγάλη που εμποδίζει τους ανθρώπους να λειτουργήσουν φυσιολογικά και σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει σε νευρικό κλονισμό ή ακόμη στην επιθυμία διάπραξης αυτοκτονίας. Ο κόσμος εφαρμόζει διάφορους τρόπους για ν’ απαλύνει τον πόνο: λαμβάνει αντικαταθλιπτικά φάρμακα, γράφει ένα γράμμα που εκφράζει οργή και μετά το σκίζει, προβαίνει σε καταναλωτικό όργιο, αλλάζει την εμφάνισή του κ.λπ. Κάποιοι υπερασπίζονται την δύναμη τής θετικής σκέψης. Η πλέον κοινή «θεραπεία» είναι ο χρόνος. Ενώ η ένταση τής θλίψης μπορεί να μειώνεται προοδευτικά, μόνον ένα παιδί τού Θεού μπορεί να βιώσει πλήρη θεραπεία διότι μόνον ο χριστιανός έχει πρόσβαση στην δύναμη τού Πνεύματος τού Θεού, σ’ Αυτόν που «γιατρεύει τους συντριμμένους στην καρδιά και δένει τις πληγές τους» (Ψαλμός 147:3).
Ο Ιησούς κατανοεί τον πόνο τής απόρριψης. «Στα δικά του ήρθε, και οι δικοί του δεν τον δέχθηκαν.» (Ιωάννης 1:11). Ο Ιησούς προδόθηκε από έναν πολύ στενό Του μαθητή (Ιωάννης 6:71, σύγκρινε Ψαλμός 41:9). Καθώς μας απασχολεί ο πόνος μιας διαλυμένης σχέσης, χρειάζεται να φέρουμε το φορτίο μας στον Κύριο (Α΄ Πέτρου 5:7). Ο Κύριος κλαίει μ’ εκείνους που κλαίνε (Ιωάννης 11:35, Ρωμαίους 12:15), και είναι ικανός να «συμπονέσει στις αδυναμίες μας» (Εβραίους 4:15).
Μία διαλυμένη σχέση μπορεί ν’ αποτελέσει πηγή πολλών δυσάρεστων συναισθημάτων. Οι χριστιανοί αντιλαμβάνονται ότι είναι μάταιο να επιτρέπουν στα συναισθήματά τους να τους οδηγούν. Ο Ιησούς Χριστός μάς έχει ευλογήσει με κάθε πνευματική ευλογία και μας έχει καταστήσει δεκτούς εν Αυτώ (Εφεσίους 1:3, 6). Η αποδοχή αυτή υπερβαίνει όλα τα συναισθήματα τής απόρριψης που μπορεί να έχουμε διότι βασίζεται όχι στο «έτσι ελπίζω» αλλά στο «έτσι γνωρίζω». Γνωρίζουμε ότι ο Θεός μάς έχει αποδεχθεί διότι ο λόγος τού Θεού μας το λέει, και καθώς οικειοποιούμαστε αυτήν την αλήθεια με πίστη, αλλάζει την καρδιά μας και την ζωή μας.
Ολοι βιώνουμε κάποια στιγμή την πληγή που προκαλεί μια διαλυμένη σχέση. Είμαστε δεσμευμένοι να πληγωνόμαστε και απογοητευόμαστε διότι ζούμε σ’ έναν ξεπεσμένο κόσμο. Αναλόγως του τι επιλέγουμε να κάνουμε με αυτές τις πληγές και την απογοήτευση, μπορεί να γίνουμε πιο δυνατοί στο περπάτημά μας με τον Κύριο. Ο Θεός υπόσχεται να περπατά μαζί μας μέσα στις απογοητεύσεις τής ζωής (Εβραίους 13:5), και θέλει να γνωρίζουμε πως η παροχή Του σε μας είναι σίγουρη. Η χάρη Του και η παρηγοριά Του είναι δικές μας καθώς αναπαυόμαστε σ’ Αυτόν.
Κάθε αναγεννημένο παιδί τού Θεού έχει ευλογίες εν τω Χριστώ αλλά πρέπει να επιλέξουμε να τις αξιοποιήσουμε. Ζώντας σε συνεχή κατήφεια και αποκαρδίωση εξαιτίας μια διαλυμένης σχέσης μοιάζει σαν να έχεις ένα εκατομμύριο ευρώ στην Τράπεζα αλλά ζεις ως να είσαι πάμφτωχος διότι ποτέ δεν κάνεις ανάληψη. Είναι επίσης αληθές ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό που δεν γνωρίζουμε ότι έχουμε. Συνεπώς, κάθε πιστός πρέπει να επιζητεί «να αυξάνει στη χάρη και στη γνώση τού Κυρίου μας και Σωτήρα Ιησού Χριστού» (Β΄ Πέτρου 3:18) και «να μεταμορφώνεται δια της ανακαίνισης τού νου του» (Ρωμαίους 12:2). Πρέπει ν’ αντιμετωπίζουμε την ζωή οπλισμένοι με πραγματική κατανόηση τού τι σημαίνει να περπατώ με πίστη.
Ως πιστοί, η ταυτότητά μας δεν προσδιορίζεται από τις παρελθούσες αποτυχίες, την απογοήτευση ή την απόρριψη των άλλων αλλά από την σχέση μας με τον Θεό. Είμαστε τα παιδιά Του, αναγεννημένοι σε καινούρια ζωή, προικισμένοι με κάθε πνευματική ευλογία και δεκτοί εν Χριστώ Ιησού. Εχουμε την πίστη που υπερνικά τον κόσμο (Α΄ Ιωάννου 5:4).
Ο Θεός έχει προετοιμάσει για κάθε έναν από μας μοναδικές ευκαιρίες για να περπατήσουμε μέσα σε «όλα τα πράγματα» αυτής της ζωής. Μπορούμε να περπατήσουμε είτε με την δική μας δύναμη και «σάρκα», όπως την αποκαλεί ο απόστολος Παύλος, είτε με την δύναμη τού Αγίου Πνεύματος. Είναι επιλογή μας. Ο Θεός μάς έχει εφοδιάσει με πανοπλία, αλλά εξαρτάται από εμάς να την φορέσουμε (Εφεσίους 6:11-18).
Μπορεί ν’ απογοητευόμαστε σ’ αυτήν την ζωή αλλά είμαστε παιδιά τού Βασιλιά και η απόρριψη που βιώνουμε είναι ένας στιγμιαίος πόνος σε σύγκριση με την αιώνια δόξα που μας περιμένει. Μπορούμε να του επιτρέψουμε να μας περιορίζει ή μπορούμε να διεκδικούμε την κληρονομιά τού παιδιού τού Θεού και να προχωρήσουμε μπροστά με την χάρη Του. Μπορούμε, όπως ο Παύλος, «να λησμονήσουμε όσα βρίσκονται πίσω, επεκτεινόμενοι σε όσα βρίσκονται μπροστά» (Φιλιππησίους 3:13).
Η συγχώρηση τών άλλων είναι σημαντική στην διαδικασία θεραπείας. Όταν φιλοξενούμε πικρία ή κρατάμε κακία πετυχαίνουμε να δηλητηριάσουμε το δικό μας πνεύμα. Ναι, μπορεί πραγματικά να έχουμε αδικηθεί, και ναι, ο πόνος είναι πραγματικός αλλά υπάρχει ελευθερία στην συγχώρηση. Η συγχώρηση είναι ένα δώρο που μπορούμε να δώσουμε διότι ο Κύριος Ιησούς Χριστός το έδωσε σε μας (Εφεσίους 4:32).
Τι παρηγοριά να γνωρίζουμε τον Θεό που είπε, «Δεν θα σε αφήσω ούτε θα σε εγκαταλείψω» (Εβραίους 13:5). Ο Θεός είναι πάντοτε κοντά για να παρηγορήσει τον πιστό. «Ευλογητός ο Θεός και Πατέρας τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο Πατέρας τών οικτιρμών και Θεός κάθε παρηγοριάς, αυτός που μας παρηγορεί σε κάθε μας θλίψη.» (Β΄ Κορινθίους 1:3-4). Ο Θεός που δεν μπορεί να πει ψέματα, έχει υποσχεθεί να διέλθει μαζί μας τις δοκιμασίες μας: «Όταν περνάς απ’ τα νερά, εγώ θα ’μαι μαζί σου· κι όταν περνάς ποτάμια, δεν θα καταποντίζεσαι. Όταν μέσ’ από τη φωτιά βαδίζεις, δεν θα καίγεσαι· οι φλόγες της δεν θα σε αποτεφρώσουν.» (Ησαΐας 43:2, μτφ Β.Ε.).
«Ρίξε επάνω στον Κύριο το φορτίο σου, κι αυτός θα σε ανακουφίσει· δεν θα συγχωρήσει ποτέ να σαλευτεί ο δίκαιος.» (Ψαλμός 55:22). Στην πραγματικότητα τα συναισθήματα πηγάζουν από τις σκέψεις, έτσι, για ν’ αλλάξουν τα συναισθήματά μας θα πρέπει ν’ αλλάξει ο τρόπος που σκεπτόμαστε. Ο Θεός, αυτό θέλει να κάνουμε. Στην Φιλιππησίους 2:5 καλούμαστε οι χριστιανοί «να έχουμε το ίδιο φρόνημα που ήταν και στον Ιησού Χριστό». Στην Φιλιππησίους 4:8 καλούμαστε οι χριστιανοί να συλλογιζόμαστε εκείνα τα πράγματα που είναι αληθινά, σεμνά, δίκαια, καθαρά, προσφιλή, όσα έχουν καλή φήμη, κάποια αρετή και κάποιον έπαινο. Το Κολοσσαείς 3:2 λέει να «φρονούμε τα άνω, όχι αυτά που είναι επάνω στη γη». Καθώς το κάνουμε αυτό, θα μειωθούν τα συναισθήματα απόρριψης που νιώθουμε.
Η υπερνίκηση μιας διαλυμένης σχέσης απαιτεί την αξιοποίηση τής κάθε μιας ημέρας, προσευχή στον Θεό για οδηγία, ανάγνωση και περισυλλογή στον λόγο τού Θεού. Η θεραπεία ποτέ δεν προκύπτει από τις δικές μας προσπάθειες· πηγάζει από τον Κύριο μόνο. Μας βοηθάει να πάρουμε τα μάτια μας από τον εαυτό μας και να εστιάσουμε στον Θεό. Μπορεί να μας ολοκληρώσει. Μπορεί να πάρει τα θραύσματα και να μας καταστήσει σε ό,τι Αυτός θέλει να είμαστε. Μια διαλυμένη σχέση είναι οδυνηρή αλλά ο Κύριος είναι γεμάτος χάρη. Μπορεί να δώσει νόημα, σκοπό και χαρά στην ζωή μας. Ο Ιησούς είπε, «εκείνον που έρχεται σε μένα, δεν θα τον βγάλω έξω» (Ιωάννης 6:37). Η σχέση τού Κυρίου μας με τα παιδιά Του είναι μια σχέση που δεν θα χαλάσει ποτέ.
English
Πώς μπορώ να γιατρευτώ από τις πληγές μιας διαλυμένης σχέσης;
