Ερώτηση
Ποιος είναι ο εσωτερικός άνθρωπος;
Απάντηση
Ο Παύλος χρησιμοποιεί αρκετές φορές στις επιστολές του τον όρο εσωτερικός άνθρωπος (Β΄ Κορινθίους 4:16, Εφεσίους 3:16). Διαβάζουμε στην Ρωμαίους 7:22-23, «Επειδή, βρίσκω μεν ευχαρίστηση στον νόμο τού Θεού κατά τον εσωτερικό άνθρωπο· όμως, βλέπω μέσα στα μέλη μου έναν άλλο νόμο.». Ο «εσωτερικός άνθρωπος» είναι ένας άλλος τρόπος αναφοράς στην πνευματική πλευρά ενός προσώπου. Ο «εξωτερικός άνθρωπος», αντιθέτως, είναι η ορατή, εξωτερική πλευρά ενός προσώπου.
Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο με πνεύμα, ψυχή και σώμα (Γένεση 1:27, Α΄ Θεσσαλονικείς 5:23). Εχει ειπωθεί πως δεν είμαστε σώματα με ψυχές· είμαστε ψυχές που έχουμε σώματα. Το σώμα —ο «εξωτερικός άνθρωπος»— είναι η φυσική μας κατοικία δια της οποίας αποκτάμε εμπειρία τού κόσμου. Τα σώματά μας λειτουργούν βασικώς δια των πέντε αισθήσεων και δια της ικανοποίησης εγγενών αναγκών που μας ωθούν να τρώμε, να πίνουμε και να κοιμόμαστε. Τα σώματά μας δεν είναι κάτι κακό αλλά αποτελούν δώρα τού Θεού. Ο Θεός επιθυμεί να προσφέρουμε τα σώματά μας ως ζωντανή θυσία προς Αυτόν (Ρωμαίους 12:1-2). Οταν δεχόμαστε το δώρο τής σωτηρίας τού Θεού δια του Χριστού, τα σώματά μας γίνονται ναοί τού Αγίου Πνεύματος (Α΄ Κορινθίους 6:19-20, 3:16).
Η ψυχή μας είναι το κέντρο τής προσωπικότητας τής ύπαρξής μας, από το οποίο λειτουργούν ο νους, η βούλησή και τα συναισθήματά μας. Με την ψυχή μας επιλέγουμε είτε ν’ ακούσουμε και υπακούσουμε στους πόθους τής σάρκας μας είτε στις επιθυμίες τού Αγίου Πνεύματος (Γαλάτας 5:16-17, Ρωμαίους 8:9, Μάρκος 14:38). Η ψυχή ενός προσώπου είναι η αίθουσα δικαστηρίου όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις τής ζωής. Είναι η έδρα τής ζωής τού εγώ και η πηγή τών χαρακτηριστικών τού χαρακτήρα, όπως η αυτοπεποίθηση, η αυτό-λύπηση, η αυτό-αναζήτηση και η αυτό-επιβεβαίωση.
Το πνεύμα μας περιέχει τον εσωτερικό άνθρωπο για τον οποίον κάνουν λόγο οι Γραφές. Το πνεύμα μας είναι εκείνο με το οποίο επικοινωνεί το Πνεύμα τού Θεού. Ο Ιησούς είπε, «Ο Θεός είναι πνεύμα και εκείνοι που τον προσκυνούν, με πνεύμα και με αλήθεια πρέπει να τον προσκυνούν.» (Ιωάννης 4:24). Αναγεννιόμαστε μέσα στο πνεύμα μας (Ιωάννης 3:3-6). Ο «εσωτερικός άνθρωπος» περιέχει την συνείδηση, πάνω στην οποία μπορεί να κινηθεί το Αγιο Πνεύμα και να την ελέγξει για αμαρτία (Ιωάννης 16:8, Πράξεις 24:16). Το πνεύμα μας είναι το τμήμα τής ύπαρξής μας που μοιάζει με τον Θεό περισσότερο από κάθε τι άλλο, με μια εσωτερική γνώση τού καλού και του κακού (Ρωμαίους 2:14-15). Η Α΄ Κορινθίους 2:11 λέει, «Ποιος από τους ανθρώπους γνωρίζει αυτά που είναι μέσα στον άνθρωπο, παρά μονάχα το πνεύμα τού ανθρώπου που είναι μέσα του; Έτσι, και εκείνα που είναι μέσα στον Θεό δεν τα γνωρίζει κανένας, παρά μονάχα το Πνεύμα τού Θεού.»
Στην Ρωμαίους 12:1-2 η παραίνεση που μας δίνεται είναι να μην συμμορφωνόμαστε με τον τρόπο σκέψης αυτού του κόσμου· πρέπει, αντιθέτως, ο εσωτερικός μας άνθρωπος να μεταμορφώνεται δια της «ανακαίνισης τού νου μας». Η ανακαίνιση αυτή πραγματοποιείται όταν επιτρέπουμε στο Αγιο Πνεύμα να δράσει με πλήρη ελευθερία στον «εσωτερικό μας άνθρωπο». Αρχίζει ν’ αλλάζει τις πράξεις και τις επιθυμίες μας ώστε να ταιριάζουν με τις δικές Του. Διαβάζουμε στην Ρωμαίους 8:13-14, «Αν ζείτε σύμφωνα με τη σάρκα πρόκειται να πεθάνετε, αν όμως διαμέσου τού Πνεύματος θανατώνετε τις πράξεις τού σώματος, θα ζήσετε. Επειδή, όσοι διοικούνται από το Πνεύμα τού Θεού, αυτοί είναι γιοι τού Θεού.».
Το Ρωμαίους 7 καταγράφει λεπτομερώς την οδυνηρή, συχνά, μάχη μεταξύ τής σάρκας και του πνεύματός μας. Το πνεύμα μας που έχει αναγεννηθεί με την δύναμη του Θεού, επιθυμεί διακαώς να υπακούει και ακολουθεί τον Ιησού. Η σάρκα, όμως, δεν πεθαίνει έτσι εύκολα. Το Ρωμαίους 6 εξηγεί το πώς μπορούμε να επιτρέπουμε στον εσωτερικό άνθρωπο να θριαμβεύει πάνω στην σάρκα. Τα εδάφια 6 και 7 λένε, «γνωρίζοντας τούτο, ότι ο παλιός μας άνθρωπος συσταυρώθηκε για να καταργηθεί το σώμα τής αμαρτίας, ώστε να μην είμαστε πλέον δούλοι τής αμαρτίας, επειδή, εκείνος που πέθανε έχει ελευθερωθεί από την αμαρτία.» Μέχρι να θεωρήσουμε τον εαυτό μας «σταυρωμένο μαζί με τον Χριστό» (Γαλάτας 2:20), η ψυχή και το σώμα μάχονται ενάντια στο πνεύμα προς επικράτηση. Συνεχίζουμε να ζούμε σε κατάσταση ήττας μέχρις ότου πεθάνουμε ως προς τον εαυτό μας και επιτρέψουμε στο Πνεύμα να έχει πλήρη έλεγχο πάνω σε κάθε τομέα της ζωής μας, τόσο στον εσωτερικό όσο και στον εξωτερικό μας άνθρωπο.
Είναι επιθυμία και σχέδιο τού Θεού να ζούμε πάντοτε οδηγούμενοι από την αναγεννημένη φύση, που συμβαδίζει με το Πνεύμα τού Θεού. Η ξεπεσμένη φύση μας, όμως, θέλει να κυριαρχεί κι έτσι μαίνεται ένας πνευματικός πόλεμος. Το Ρωμαίους 7:24 θέτει ένα ερώτημα που κάθε αφιερωμένος πιστός ρωτά: «Ποιος θα με ελευθερώσει από το σώμα αυτό του θανάτου;» Το εδάφιο 25 απαντά στο ερώτημα: «Ευχαριστώ τον Θεό διαμέσου τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μας». Στον βαθμό που παραδίδουμε τον εσωτερικό μας άνθρωπο στον έλεγχο τού Αγίου Πνεύματος, στον ίδιο βαθμό περπατάμε συνεχώς σε νίκη πάνω στην ξεπεσμένη μας φύση.
English
Ποιος είναι ο εσωτερικός άνθρωπος;
