Ερώτηση
Τι είναι ο τζαϊνισμός;
Απάντηση
Ο τζαϊνισμός ξεκίνησε τον 6ο αιώνα ως μια αναμορφωτική κίνηση εντός του ινδουισμού. Βασίζεται στη διδασκαλία του ιδρυτή της Μαχαβίρα. Πιστεύοντας πως ο τρόπος για να επιτύχει κάποιος τη «φώτιση» ήταν μια ζωή αυταπάρνησης, ο Μαχαβίρα περιπλανιόταν στην Ινδία γυμνός και αμίλητος επί 12 χρόνια, υπομένοντας κακουχίες και κακομεταχείριση. Μετά απ' όλο αυτό, έκανε μαθητές κηρύττοντας την καινούρια του πίστη. Ο Μαχαβίρα γνώρισε σθεναρή εναντίωση στην ιδέα της παραδοχής και λατρείας μιας υπέρτατης ύπαρξης. Αν και ο Μαχαβίρα αρνήθηκε ότι υπήρχε κάποιος Θεός ή θεοί που άξιζαν λατρεία, ο ίδιος, όπως άλλοι θρησκευτικοί ηγέτες, θεοποιήθηκε από τους κατοπινούς ακόλουθούς του. Ονομάστηκε ο 24ος Τιρθάνκαρα, ο τελευταίος και μεγαλύτερος από τους σωτήρες. Σύμφωνα με τα γραπτά του Τζάιν, ο Μαχαβίρα κατέβηκε από τον Ουρανό, δεν διέπραξε ο ίδιος αμαρτία, και μέσω της αφοσίωσης ελευθερώθηκε από όλες τις επίγειες επιθυμίες.
Ο τζαϊνισμός είναι μια θρησκεία ακραίου νομικισμού διότι ο άνθρωπος επιτυγχάνει τη σωτηρία του μόνο μέσω του ασκητισμού (αυστηρή αυταπάρνηση). Δεν υπάρχει ελευθερία σ' αυτήν τη θρησκεία παρά μόνο κανόνες, κυρίως οι πέντε μεγάλοι όρκοι, που είναι η αποκήρυξη: 1) του να σκοτώσεις οτιδήποτε ζωντανό, (2) του ψεύδους, (3) της απληστίας, (4) της σεξουαλικής απόλαυσης και (5) της κοσμικής προσκόλλησης. Πρέπει κανείς ν' αποφεύγει τελείως τις γυναίκες διότι πιστεύεται πως είναι η αιτία όλων των κακών.
Όπως κάθε ψευδής θρησκεία, ο τζαϊνισμός είναι ασύμβατος με τον βιβλικό χριστιανισμό. Πρώτον, η Αγία Γραφή καταδικάζει τη λατρεία κάθε άλλου θεού πέραν του Κυρίου (Γιαχβέ), του αληθινού και ζωντανού Θεού. «Εγώ είμαι ο Κύριος ο Θεός σου… Μην έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα.» (Έξοδος 20:2, 3). «Εγώ είμαι ο Κύριος και δεν υπάρχει άλλος· Θεός εκτός από μένα δεν υπάρχει» (Ησαΐας 45:5). Ο Μαχαβίρα δεν ήταν θεός αλλά άνθρωπος. Όπως όλοι οι άνθρωποι γεννήθηκε, αμάρτησε και πέθανε. Δεν επέτυχε την τελειότητα της αναμαρτησίας. Μόνον ένας άνθρωπος έζησε τέλεια, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, «ο οποίος πειράστηκε σε όλα, κατά τη δική μας ομοιότητα, χωρίς αμαρτία» (Εβραίους 4:15).
Δεύτερον, η Αγία Γραφή καθιστά σαφές πως επιδιώκοντας ν' ακολουθείς τους νόμους και τις διδασκαλίες, ακόμη και αυτούς που προέρχονται από τον αληθινό και ζωντανό Θεό, δεν θα καταλήξεις ποτέ στη δικαιοσύνη που απαιτείται προκειμένου να σωθείς. «Από τα έργα του νόμου δεν θα ανακηρυχθεί δίκαιος κανένας άνθρωπος» (Γαλάτας 2:16). Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι η σωτηρία είναι χάρη που λαμβάνεται δια της πίστης στο χυμένο αίμα του Ιησού Χριστού (Εφεσίους 2:8-9), ο οποίος φορτώθηκε την αμαρτία μας πάνω στο σταυρό έτσι ώστε εμείς να λάβουμε τη δική Του δικαιοσύνη. «Εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία τον έκανε για χάρη μας αμαρτία για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού.» (Β΄ Κορινθίους 5:21). Ο Χριστός ανακουφίζει τους ανθρώπους από τα φορτία τους ενώ ο τζαϊνισμός μόνο προσθέτει σ' αυτά.
Τελικά, δύο από τους «μεγάλους όρκους» του τζαϊνισμού αντιτίθενται στον αποκαλυμμένο λόγο του Θεού. Ενώ η αποφυγή της απληστίας, του ψεύδους και της κοσμικής προσκόλλησης συστήνονται, η αποφυγή της σεξουαλικής απόλαυσης, αν οδηγηθεί στα άκρα θα σήμαινε το τέλος του ανθρώπινου γένους. Ο Θεός μας έδωσε το δώρο της σεξουαλικής ορμής προκειμένου να διασφαλίσει τη διαιώνιση των ανθρώπινων γενεών στη γη. Μέσα στο περιοριστικό πλαίσιο του άγιου γάμου, η σεξουαλική ορμή βρίσκει την πλήρη ικανοποίηση κι έτσι εξασφαλίζεται το μέλλον του ανθρώπινου γένους (Γένεση 1:28, 2:24, 9:1). Επιπρόσθετα, ένα από τα δόγματα του τζαϊνισμού είναι η αχίμσα, δηλαδή η απαγόρευση της αφαίρεσης ζωής κάθε μορφής. Αυτό έρχεται σε αντίθεση και με την Παλαιά Διαθήκη και με την Καινή, όπου ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο τα ζώα για τροφή (Λευιτικό 11 και Πράξεις 10).
Όπως κάθε ψευδής θρησκεία, ο τζαϊνισμός αποτελεί ένα ψεύδος του Διαβόλου, του οποίου η επιθυμία είναι να μας παγιδέψει σ' ένα σύστημα που εστιάζει την προσοχή στον εαυτό μας, στην εσωστρέφεια του νου και του πνεύματος μας σε μια προσπάθεια να καταστούμε άξιοι μέσω της αυταπάρνησης και της φύλαξης των κανόνων. Ο Χριστός μας πρόσταξε να πεθάνουμε ως προς τον εαυτό μας και να ζήσουμε γι' Αυτόν, και δι' Αυτού για τους άλλους. Η αποτυχία του τζαϊνισμού να επεκταθεί πολύ πέραν κάποιων συγκεκριμένων περιοχών της Ινδίας φανερώνει το γεγονός πως δεν καλύπτει την πανανθρώπινη ανάγκη. Αυτό βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τον Ιησού Χριστό, του Οποίου η επίδραση είναι παγκόσμια.
English
Τι είναι ο τζαϊνισμός;
