Ερώτηση
Πώς οι άνθρωποι γνώριζαν τον Θεό πριν υπάρξει η Γνώση Θεού χωρίς την Αγία Γραφή;
Απάντηση
Αν και οι άνθρωποι δεν είχαν τον γραπτό λόγο του Θεού, δεν σημαίνει πως δεν είχαν τη δυνατότητα να δεχθούν, κατανοήσουν και υπακούσουν στον Θεό. Πράγματι, υπάρχουν σήμερα πολλές περιοχές του κόσμου μας που δεν έχουν τη Γραφή αλλά οι άνθρωποι μπορούν και γνωρίζουν αλήθειες περί Θεού. Είναι ζήτημα αποκάλυψης –ο Θεός αποκαλύπτει στον άνθρωπο αυτό που θέλει να γνωρίσει γι' Αυτόν. Ενώ παντού και πάντοτε δεν υπάρχει μια Αγία Γραφή, πάντοτε υπάρχουν μέσα για να λάβει και κατανοήσει ο άνθρωπος την αποκάλυψη του Θεού. Υπάρχουν δύο κατηγορίες αποκάλυψης, η γενική και η ειδική.
Η γενική αποκάλυψη αφορά ό,τι ο Θεός επικοινωνεί σε όλη τη γη, σε όλο το ανθρώπινο γένος. Το μήνυμα που δίνει η γενική αποκάλυψη είναι πως ο Θεός πρέπει να είναι η αιτία ή η πηγή ύπαρξης των πάντων. Η ύπαρξη όσων υπάρχουν οδηγεί στη σκέψη πως πρέπει να υπάρχει μια αιτία που όλα τα πράγματα οφείλουν την ύπαρξή τους· έτσι πρέπει να υπάρχει ο Θεός. Το Ρωμαίους 1:20 λέει, «Τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερά από την εποχή της κτίσης του κόσμου, καθώς νοούνται διαμέσου των δημιουργημάτων του, και η αιώνια δύναμή του και η θεότητα, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι.» Όλοι οι άνθρωποι παντού μπορούν να παρατηρήσουν τη Δημιουργία και να γνωρίσουν ότι υπάρχει ο Θεός. Ο Ψαλμός 19:1-4 εξηγεί περαιτέρω ότι η Δημιουργία μιλάει καθαρά για τον Θεό σε μια γλώσσα που όλοι καταλαβαίνουμε. «Δεν υπάρχει λαλιά ούτε λόγος, που η φωνή τους δεν ακούγεται» (εδ. 3). Η αποκάλυψη από τη φύση είναι καθαρή. Κανένας δεν μπορεί να δικαιολογήσει τον εαυτό του επικαλούμενος άγνοια. Δεν υπάρχει άλλοθι για τον αθεϊστή και δικαιολογία για τον αγνωστικιστή.
Μια άλλη πλευρά της γενικής αποκάλυψης –αυτής που έχει δοθεί στον καθένα- είναι η παρουσία της συνείδησης. Αυτή είναι εσωτερική. «Ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό, είναι φανερό μέσα τους» (Ρωμαίους 1:19). Ως άνθρωποι έχουμε ένα άυλο μέρος της ύπαρξής μας με το οποίο έχουμε συνείδηση της ύπαρξης του Θεού. Αυτές οι δύο πλευρές της γενικής αποκάλυψης απεικονίζονται σε πολλές ιστορίες ιεραποστόλων που συναντούν φυλές ιθαγενών που ποτέ τους δεν έχουν δει μια Αγία Γραφή ούτε έχουν ακούσει για τον Χριστό. Κι όμως, όταν το σχέδιο της σωτηρίας τους γνωστοποιείται , γνωρίζουν πως υπάρχει Θεός διότι βλέπουν τη μαρτυρία Του στη φύση, και γνωρίζουν πως χρειάζονται Σωτήρα διότι η συνείδησή τους τούς ελέγχει για τις αμαρτίες τους και για την ανάγκη τους γι' Αυτόν.
Επιπρόσθετα με τη γενική αποκάλυψη υπάρχει η ειδική αποκάλυψη που ο Θεός δίνει για να μιλήσει στην ανθρωπότητα για τον εαυτό Του και το θέλημά Του. Η ειδική αποκάλυψη δεν δίνεται σε όλους τους ανθρώπους αλλά σε συγκεκριμένους και σε ορισμένες εποχές. Παραδείγματα της Γραφής που αφορούν ειδική αποκάλυψη είναι ο κλήρος (Πράξεις 1:21-26, επίσης Παροιμίες 16:33), τα Ουρίμ και Θουμμίμ (ένας ειδικός τύπος κλήρου που χρησιμοποιούσε ο Αρχιερέας –δες Έξοδος 28:30, Αριθμοί 27:21, Δευτερονόμιο 33:8, Α΄ Σαμουήλ 28:6, και Έσδρας 2:63), όνειρα και οράματα (Γένεση 20:3, 6, 31:11-13,24, Ιωήλ 2:28), εμφανίσεις του Αγγέλου του Κυρίου (Γένεση 16:7-14, Έξοδος 3:2, Β΄ Σαμουήλ 24:16, Ζαχαρίας 1:12), και η διακονία των προφητών (Β΄ Σαμουήλ 23:2, Ζαχαρίας 1:1). Οι αναφορές αυτές δεν αποτελούν έναν εξαντλητικό κατάλογο κάθε περίπτωσης αλλά είναι καλά παραδείγματα αυτού του είδους της αποκάλυψης.
Η Αγία Γραφή, όπως την γνωρίζουμε εμείς, είναι επίσης ένα είδος ειδικής αποκάλυψης. Αποτελεί, όμως, από μόνη της μια ξεχωριστή κατηγορία διότι αναφέρεται σε άλλους τύπους ειδικής αποκάλυψης που δεν χρειάζονται σήμερα. Ακόμη και ο Πέτρος, που μαζί με τον Ιωάννη έγιναν μάρτυρες της συνομιλίας του Ιησού με τον Μωυσή και τον Ηλία στο βουνό της Μεταμόρφωσης (Ματθαίος 17, Λουκάς 9), δήλωσε πως η ξέχωρη αυτή εμπειρία ήταν κατώτερη από τον «βεβαιότερο προφητικό λόγο, στον οποίο κάνουμε καλά να προσέχουμε» (Β΄ Πέτρου 1:19). Αυτό συμβαίνει διότι η Γραφή είναι η γραπτή μορφή όλων των πληροφοριών που ο Θεός θέλει να γνωρίζουμε γι' Αυτόν και το σχέδιό Του. Η Γραφή περιέχει πραγματικά το κάθε τι που χρειάζεται να γνωρίζουμε ώστε να έχουμε μια καλή σχέση με τον Θεό.
Έτσι, πριν υπάρξει η Αγία Γραφή, όπως την γνωρίζουμε, ο Θεός χρησιμοποίησε πολλά μέσα για ν' αποκαλύψει τον εαυτό Του και το θέλημά Του στην ανθρωπότητα. Είναι θαυμάσιο να σκεφτούμε πως ο Θεός δεν χρησιμοποίησε έναν τύπο αποκάλυψης αλλά αρκετούς. Είμαστε ευγνώμονες που ο Θεός μας έδωσε τον γραπτό Του λόγο και τον διατήρησε έως σήμερα. Δεν βρισκόμαστε στο έλεος κάποιου που μας λέει τι είπε ο Θεός· μπορούμε οι ίδιοι να τον μελετήσουμε για τον εαυτό μας!
Η πλέον καθαρή αποκάλυψη του Θεού, βέβαια, ήταν ο Γιος Του, ο Ιησούς Χριστός (Ιωάννης 1:14, Εβραίους 1:3). Όταν ο Γιος πήρε ανθρώπινη μορφή και περπάτησε ανάμεσά μας πάνω στη γη, αυτό από μόνο του έγραψε τόμους. Όταν πέθανε για τις αμαρτίες μας επάνω στο σταυρό, δεν είχαμε πλέον καμία αμφιβολία πως ο θεός είναι αγάπη (Α΄ Ιωάννου 4:10).
English
Πώς οι άνθρωποι γνώριζαν τον Θεό πριν υπάρξει η Γνώση Θεού χωρίς την Αγία Γραφή;
