Ερώτηση
Γιατί είναι συχνά τόσο δύσκολο ν’ αγαπήσεις τους άλλους;
Απάντηση
Η αγάπη προς τους συνανθρώπους μας μπορεί να καταστεί εξαιρετικά δύσκολη κάποιες φορές. Για τους ανθρώπους εκείνους, προς τους οποίους η αγάπη μας αποτελεί μονίμως πρόκληση, λέγεται η συνήθης φράση πως «απαιτείται επιπλέον χάρη». Αλλά μπορεί να είναι δύσκολο ν’ αγαπήσουμε ακόμη και ανθρώπους που γενικώς μας είναι αρεστοί. Ο κύριος λόγος που δυσκολευόμαστε ν’ αγαπήσουμε τους άλλους είναι η αμαρτία, η δική μας και η δική τους. Οι άνθρωποι είμαστε ξεπεσμένα δημιουργήματα. Μακριά από τον Θεό και την δύναμή Του είμαστε εγωκεντρικοί και μας είναι περισσότερο φυσικό ν’ αγαπάμε τον εαυτό μας απ’ ό,τι τους άλλους. Η αγάπη όμως δεν είναι εγωκεντρική· επιζητεί το καλύτερο για τους άλλους (Α΄ Κορινθίους 13:5, Φιλιππησίους 2:3). Η μάχη μας ενάντια στην εγωπάθειά μας και στις αμαρτωλές ροπές μας αλλά και ενάντια σ’ αυτές των άλλων, μπορούν να καταστήσουν την αγάπη αγγαρεία.
Ενας άλλος λόγος για τον οποίο δυσκολευόμαστε ν’ αγαπήσουμε τους άλλους είναι ότι μερικές φορές παρανοούμε το ποια είναι η αληθινή αγάπη. Τείνουμε να σκεπτόμαστε πως η αγάπη είναι κυρίως μια συναισθηματική ανταπόκριση. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε πάντοτε να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας. Μπορούμε, βεβαίως, να ελέγξουμε αυτό που κάνουμε εξαιτίας τών συναισθημάτων μας, αλλά πολύ συχνά τα συναισθήματα καθ’ εαυτά απλώς προκύπτουν. Το είδος, όμως, της αγάπης που μας καλεί ο Θεός να έχουμε για τους άλλους είναι αυτό που έχει Εκείνος για μας. Είναι η αγάπη, που η ουσία της είναι η θυσία. Η αγάπη τού Θεού για μας είναι η αγάπη που θυσιάζεται, η αγάπη που έστειλε τον Χριστό στον σταυρό εξαιτίας τών αμαρτιών μας. Δεν μας έσωσε επειδή ήμασταν αξιαγάπητοι· μας έσωσε επειδή η αγάπη Του Τον οδήγησε να θυσιαστεί για μας. Αγαπάμε τους άλλους αρκετά ώστε να θυσιαστούμε γι’ αυτούς, έστω και όταν δεν είναι αξιαγάπητοι; Η αγάπη προς τους άλλους είναι ζήτημα βούλησης, όχι συναισθημάτων.
Ο Χριστός πέθανε για μας όταν ήμασταν στα χειρότερά μας, μέσα στην αμαρτία μας, όταν ήμασταν τελείως αντιπαθείς (Ρωμαίους 5:8, Ιωάννης 15:13). Όταν κάνουμε θυσίες προκειμένου ν’ αγαπήσουμε κάποιον, παίρνουμε μια ιδέα τής βαθιάς αγάπης τού Θεού προς εμάς, κι ακόμη δείχνουμε Αυτόν στον κόσμο. Ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του, «Καινούρια εντολή σάς δίνω: Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον· όπως εγώ σας αγάπησα, κι εσείς να αγαπάτε ο ένας τον άλλον. Από τούτο θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, εάν έχετε αγάπη ο ένας προς τον άλλον.» (Ιωάννης 13:34-35). Σημείωσε πως δεν είπε, «να αισθάνεστε αγάπη ο ένας προς τον άλλον». Είπε, «να αγαπάτε ο ένας τον άλλον». Πρόσταξε μια πράξη, όχι ένα συναίσθημα.
Ένα μέρος τής δυσκολίας που συναντάμε στο ν’ αγαπήσουμε τους άλλους έγκειται στο ότι συχνά προσπαθούμε να το επιτύχουμε μόνοι μας, δημιουργώντας συναισθήματα αγάπης εκεί που δεν υπάρχουν. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υποκρισία καθώς προσποιούμαστε πως αγαπάμε, όταν η καρδιά μας είναι πραγματικά κρύα απέναντί τους. Πρέπει ν’ αντιληφθούμε ότι δεν μπορούμε ν’ αγαπήσουμε χωρίς τον Θεό. Όταν μένουμε ενωμένοι με τον Ιησού (Ιωάννης 15) και το Αγιο Πνεύμα κατοικεί μέσα μας μπορούμε να παράγουμε τον καρπό τής αγάπης (Γαλάτας 5:22-23). Η Γραφή μάς λέει ότι ο Θεός είναι αγάπη και η αγάπη μας προς τον αδελφό μας ενεργοποιείται από τον Θεό και αποτελεί ανταπόκριση στην δική Του αγάπη προς εμάς (Α΄ Ιωάννου 4:7-12). Μπορεί να δυσκολευόμαστε να βασιζόμαστε στον Θεό και να παραδινόμαστε σ’ Αυτόν, αλλά Εκείνος επιτρέπει την δυσκολία αυτήν για να φανεί η δόξα Του ακόμη περισσότερο. Όταν αγαπάμε δύσκολους ανθρώπους ή επιλέγουμε ν’ αγαπήσουμε ακόμη και όταν δεν αισθανόμαστε κάτι, φανερώνουμε την εξάρτησή μας από τον θεό και επιτρέπουμε στην δύναμή Του να εκδηλωθεί μέσα μας και μέσω ημών.
Είναι δύσκολο ν’ αγαπάμε τους άλλους διότι και αυτοί και εμείς είμαστε άνθρωποι. Αλλά μέσα στην δυσκολία αυτήν ερχόμαστε να εκτιμήσουμε καλύτερα την ποιότητα τής αγάπης τού Θεού προς εμάς. Και όταν αγαπάμε τους συνανθρώπους μας, κι ενώ δεν είναι αξιαγάπητοι, το Πνεύμα τού Θεού ακτινοβολεί, δοξάζεται, οι άλλοι οικοδομούνται και ο κόσμος βλέπει τον Χριστό μέσα μας.
English
Γιατί είναι συχνά τόσο δύσκολο ν’ αγαπήσεις τους άλλους;
