Ερώτηση
Είναι και για σήμερα τα θαυματουργικά χαρίσματα του Πνεύματος;
Απάντηση
Πρώτον, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι αυτή η ερώτηση δεν είναι για το αν ο Θεός κάνει θαύματα σήμερα. Θα ήταν ανόητο και αντίθετο στην Αγία Γραφή να ισχυριστούμε ότι ο Θεός δεν θεραπεύει ανθρώπους, μιλάει σε ανθρώπους, και κάνει θαύματα και σημεία σήμερα. Η ερώτηση είναι αν τα θαυματουργικά χαρίσματα του Πνεύματος που περιγράφονται στην Α` Κορινθίους κεφάλαια 12-14, είναι ακόμα ενεργά στην εκκλησία σήμερα. Αυτή η ερώτηση επίσης δεν είναι για το αν το Άγιο Πνεύμα «μπορεί» να δώσει σε κάποιον ένα θαυματουργικό χάρισμα. Η ερώτηση είναι αν το Άγιο Πνεύμα μοιράζει θαυματουργικά χαρίσματα σήμερα. Πάνω από οτιδήποτε άλλο, αναγνωρίζουμε ότι το Άγιο Πνεύμα είναι ελεύθερο να μοιράσει χαρίσματα σύμφωνα με το θέλημά Του (Α` Κορινθίους 12:7-11).
Στο βιβλίο των Πράξεων και στις Επιστολές, η μεγάλη πλειονότητα των θαυμάτων έχουν γίνει από τους Αποστόλους και τους στενούς τους συνεργάτες. Η Β` Κορινθίους 12:12 μας δίνει τον λόγο, «Οι αποδείξεις ότι είμαι απόστολος, παρουσιάστηκαν μπροστά σας με πολλή υπομονή, με θεϊκά σημεία, με θαύματα στη φύση και με θεραπείες». Αν κάθε πιστός εν Χριστώ ήταν εξοπλισμένος με την ικανότητα να κάνει σημεία και θαύματα – τότε τα σημεία και τα θαύματα με κανένα τρόπο δεν θα μπορούσαν να είναι οι αποδείξεις ενός αποστόλου. Στις Πράξεις 2:22 μας λέει ότι ο Ιησούς ήταν «διαπιστευμένος» από τα «θαύματα και τα καταπληκτικά έργα που έκανε». Παρόμοια και οι απόστολοι ήταν αποδεδειγμένοι σαν γνήσιοι απεσταλμένοι του Θεού από τα θαύματα που έκαναν. Στις Πράξεις 14:3 αναφέρεται ότι το μήνυμα του Ευαγγελίου επιβεβαιωνόταν από τα θαύματα που έκαναν ο Παύλος και ο Βαρνάβας.
Η Α` Κορινθίους κεφάλαια 12-14 διαπραγματεύεται πρωταρχικά το θέμα των χαρισμάτων του Πνεύματος. Φαίνεται από αυτή την περικοπή ότι «συνηθισμένοι» Χριστιανοί είχαν μερικές φορές χαρίσματα θαυμάτων (12:8-10, 28-30). Δεν μας λέει πόσο συχνά γινόταν αυτό. Από αυτό που μάθαμε παραπάνω, ότι οι απόστολοι ήταν «γνωστοί» από τα σημεία και τα θαύματα, φαίνεται πως τα χαρίσματα θαυμάτων που δίνονταν σε «συνηθισμένους» Χριστιανούς ήταν η εξαίρεση όχι ο κανόνας. Έξω από τους αποστόλους και τους στενούς συνεργάτες τους, η Καινή Διαθήκη πουθενά δεν αναφέρει άτομα να εξασκούν τα χαρίσματα θαυμάτων του Πνεύματος.
Είναι επίσης σημαντικό να καταλάβουμε ότι η πρώτη εκκλησία δεν είχε την Αγία Γραφή ολόκληρη, όπως εμείς σήμερα (Β` Τιμόθεο 3:16-17). Έτσι, τα χαρίσματα της προφητείας, λόγου γνώσεως, λόγου σοφίας, κλπ. ήταν απαραίτητα προκειμένου οι πρώτοι Χριστιανοί να ξέρουν τι ήθελε ο Θεός να κάνουν. Το χάρισμα της προφητείας έδινε στους πιστούς την ικανότητα να επικοινωνούν την αλήθεια και την αποκάλυψη του Θεού. Τώρα που η αποκάλυψη του Θεού είναι ολοκληρωμένη στην Αγία Γραφή, τα χαρίσματα των «αποκαλύψεων» δεν χρειάζονται πια, τουλάχιστον όχι στην ίδια ευρύτητα όπως στην Καινή Διαθήκη.
Ο Θεός θεραπεύει θαυματουργικά ανθρώπους κάθε μέρα. Ο Θεός ακόμα μας μιλάει σήμερα, είτε με ζωντανή φωνή, είτε στο μυαλό μας, είτε δια μέσου εντυπώσεων και συναισθημάτων. Ο Θεός ακόμα κάνει καταπληκτικά θαύματα, και σημεία – και μερικές φορές κάνει αυτά τα θαύματα μέσω ενός Χριστιανού. Ωστόσο, αυτά που μόλις περιγράψαμε δεν είναι τα χαρίσματα θαυμάτων του Πνεύματος. Πρωταρχικός σκοπός των θαυματουργικών χαρισμάτων ήταν να αποδειχτεί ότι το Ευαγγέλιο είναι αληθινό και ότι οι απόστολοι ήταν πραγματικά απεσταλμένοι του Θεού. Η Αγία Γραφή δεν λέει ότι τα θαυματουργικά χαρίσματα σταμάτησαν, αλλά θέτει το θεμέλιο για ποιο λόγο δεν είναι πια απαραίτητα.
English
Είναι και για σήμερα τα θαυματουργικά χαρίσματα του Πνεύματος;
