Ερώτηση
Με ποια έννοια ο άνθρωπος που γίνεται χριστιανός, γίνεται ένας τελείως καινούριος άνδρας ή γυναίκα;
Απάντηση
Ο Ιησούς είπε πως για να γίνει κάποιος χριστιανός θα πρέπει να «αναγεννηθεί» (Ιωάννης 3:3). Η φράση αυτή υπονοεί ότι δεν μπορούμε απλώς ν’ αναδιαμορφώσουμε την παρούσα ζωή μας· πρέπει να κάνουμε μια καινούρια αρχή. Η περικοπή Β΄ Κορινθίους 5:15 και 17 εξηγεί τι συμβαίνει όταν εμπιστευόμαστε τον Ιησού ως Σωτήρα και Κύριό μας: «Και πέθανε για χάρη όλων, ώστε αυτοί που ζουν, να μη ζουν πλέον για τον εαυτό τους, αλλά γι’ αυτόν που πέθανε και αναστήθηκε για χάρη τους… Γι’ αυτό, αν κάποιος είναι εν Χριστώ, είναι καινούριο κτίσμα· τα αρχαία πέρασαν, δέστε, τα πάντα έγιναν καινούρια.».
Ο Ιησούς χρησιμοποίησε την απεικόνιση τής γέννησης διότι αντιλαμβανόμαστε πως όταν γεννιέται ένα μωρό, μια καινούρια δημιουργία γίνεται ολοφάνερη. Η πραγματική γέννηση ακολουθείται από συνεχή μεταμόρφωση που λαμβάνει χώρα από την νηπιακή ηλικία έως την ωριμότητα. Όταν αναγεννιόμαστε δια του Πνεύματος, εμείς που ήμασταν «νεκροί μέσα στις παραβάσεις και τις αμαρτίες» (Εφεσίους 2:1, πρβλ. Ρωμαίους 6:18) ερχόμαστε στην ζωή. Γινόμαστε μια «καινούρια δημιουργία» εν τω Χριστώ (Β΄ Κορινθίους 5:17). Ο Θεός αλλάζει τις επιθυμίες μας, την στάση και την προσήλωσή μας καθώς από την λατρεία τού εαυτού μας στρεφόμαστε στην λατρεία τού Θεού.
Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να παρακάμψουν αυτήν την μεταφορά πνευματικής ιδιοκτησίας και προσπαθούν ν’ αλλάξουν την εξωτερική συμπεριφορά τους ή αρχίζουν να εκκλησιάζονται σε μια προσπάθεια να αισθανθούν όπως αισθάνεται ένας χριστιανός. Η δύναμη, όμως, της θέλησης μπορεί να μας οδηγήσει ως εκεί. Ο Ιησούς δεν ήρθε ν’ αναμορφώσει την αμαρτωλή μας σάρκα· ήρθε να την σταυρώσει (Λουκάς 9:23, Ρωμαίους 6:6-7). Η παλιά και η καινούρια φύση δεν μπορούν να συνεργαστούν και δεν μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά (Ρωμαίους 8:12-14). Πρέπει να πεθάνουμε ως προς τον εαυτό μας πριν μπορέσουμε να βιώσουμε την καινούρια ζωή που προσφέρει σε μας ο Ιησούς (Β΄ Κορινθίους 5:15).
Κάθε ανθρώπινη ύπαρξη αποτελείται από σώμα, ψυχή και πνεύμα (Α΄ Θεσσαλονικείς 5:23). Πριν να συνάψουμε σχέση με τον Θεό δια της αναγέννησης, ζούμε ουσιαστικά υπό την κυριαρχία τής ψυχής και του σώματος μας. Το πνεύμα κείται αδρανές μέσα μας σαν ένα ξεφούσκωτο μπαλόνι. Όταν η ιδιοκτησία της ζωής μας μεταφέρεται υπό την κυριότητα τού Ιησού Χριστού, στέλνει το Αγιο Πνεύμα Του ν’ αναγεννήσει το αδρανές πνεύμα μας. Το Αγιο Πνεύμα συγκρίνεται με τον άνεμο (Ιωάννης 3:8, Πράξεις 2:2). Την στιγμή της σωτηρίας, ξεχύνεται μέσα στην καρδιά μας και ζωοποιεί το πνεύμα μας έτσι που μπορούμε τώρα να επικοινωνούμε με τον Θεό. Εκεί που ένας άνθρωπος κατευθυνόταν από την αμαρτωλή φύση του, τώρα μπορεί να οδηγείται από το Αγιο Πνεύμα που εργάζεται για να μας μεταμορφώνει στην εικόνα τού Χριστού (Ρωμαίους 8:29).
Οφείλουμε να προσφέρουμε τα σώματά μας ως ζωντανή θυσία και ν’ ανακαινίζουμε τον νου μας ώστε ν’ αρχίσουμε να φρονούμε όπως ο Θεός φρονεί (Ρωμαίους 12:1-2). Καθώς εστιάζουμε στην γνώση τού Θεού, στην ανάγνωση τού λόγου Του και στην παράδοση τού εαυτού μας καθημερινά στον έλεγχο τού Αγίου Πνεύματος, οι επιλογές μας αλλάζουν. Οι αγαπημένες ασχολίες μας, οι προτεραιότητές μας και τα πάθη μας αλλάζουν. Ο καρπός τού Αγίου Πνεύματος (Γαλάτας 5:22-23) γίνεται φανερός εκεί που πρότερα εκδηλώνονταν μόνον τα έργα τής σάρκας (Γαλάτας 5:19-21). Η εμπειρία τής αναγέννησης αποτελεί μόνον την αρχή. Ο Θεός συνεχίζει να εργάζεται μέσα μας ώστε να παρουσιάσει στον εαυτό Του έναν άγιο λαό, εκείνη την Ημέρα που θα Τον δούμε πρόσωπο προς πρόσωπο (Φιλιππησίους 1:6, 2:13, Β΄ Κορινθίους 11:2, Εφεσίους 5:27).
English
Με ποια έννοια ο άνθρωπος που γίνεται χριστιανός, γίνεται ένας τελείως καινούριος άνδρας ή γυναίκα;
