Ερώτηση
Τι αναφέρει η Αγία Γραφή σχετικά με την επίμονη καρτερία;
Απάντηση
Η Αγία Γραφή αναφέρει πολλά σχετικά με την επίμονη καρτερία σε αρκετά, διάφορα πλαίσια. Οι Γραφές διδάσκουν ξεκάθαρα πως εκείνοι που «υπερνικούν» και επιμένουν με καρτερία στην πίστη θα κληρονομήσουν αιώνια ζωή (Αποκάλυψη 2:7). Η αλήθεια αυτή εκφράζεται επίσης στην Κολοσσαείς 1:23 όπου παρατηρούμε πως οι άνθρωποι θα είναι άγιοι, άμωμοι και χωρίς κατηγορία «αν επιμένουν στην πίστη, θεμελιωμένοι και στερεοί, και χωρίς να μετακινούνται από την ελπίδα τού ευαγγελίου». Έτσι, όλοι οι χριστιανοί θα πρέπει να συμφωνούμε πως εκείνοι που τελικώς σώζονται είναι εκείνοι που επιμένουν καρτερικά και συνεχίζουν να πιστεύουν στο ευαγγέλιο.
Υπάρχουν δύο πολύ διακεκριμένες θεωρήσεις αναφορικά με το ζήτημα τής επίμονης καρτερίας τών αγίων μεταξύ τών χριστιανών. Η πρώτη είναι η αρμινιακή άποψη κατά την οποία είναι δυνατό σε αληθινούς χριστιανούς να απομακρυνθούν από τον Θεό και να μην επιμείνουν καρτερικά. Η άποψη αυτή είναι συνεπής με την ιδέα τής σωτηρίας όπου η «ελεύθερη βούληση» τού ανθρώπου βρίσκεται στο κέντρο της. Είναι λογικά συνεπής καθότι, αν η επιλογή τής «ελεύθερης βούλησης» τού ανθρώπου αποτελεί τον αποφασιστικό παράγοντα τής σωτηρίας του, τότε θα είναι επίσης δυνατό στον άνθρωπο αυτόν να επιλέξει αργότερα ν’ απορρίψει τον Θεό, και έτσι να χάσει την σωτηρία του.
Η Αγία Γραφή, όμως, διδάσκει καθαρά ότι «αναγεννιόμαστε» δια του Αγίου Πνεύματος, που έχει ως αποτέλεσμα την πίστη μας στον Χριστό. Όλοι εκείνοι που «αναγεννιούνται», είναι αιωνίως ασφαλείς και θα επιμείνουν με καρτερία. Το δόγμα τής επίμονης καρτερίας τών αγίων είναι εδραιωμένο στην υπόσχεση πως «εκείνος που άρχισε σε σας ένα καλό έργο, θα το επιτελέσει μέχρι την ημέρα τού Ιησού Χριστού» (Φιλιππησίους 1:6) και την δήλωση τού Ιησού πως «κάθε τι που μου δίνει ο Πατέρας, θα έρθει σε μένα» και «κάθε τι που μου έδωσε, να μη απολέσω τίποτε απ’ αυτό» (Ιωάννης 6:37, 39).
Πέραν της έννοιας τής επίμονης καρτερίας σε σχέση με την σωτηρία, υπάρχουν βιβλικές προτροπές προς τους πιστούς να επιμένουν καρτερικά στην χριστιανική τους ζωή. Στις ποιμαντορικές επιστολές του προς τον Τιμόθεο, ο απόστολος Παύλος υπενθυμίζει στον νεαρό ποιμένα, «Πρόσεχε στον εαυτό σου και στη διδασκαλία· επίμενε σ’ αυτά. Επειδή, κάνοντας αυτό, θα σώσεις και τον εαυτό σου και εκείνους που σε ακούν» (Α΄ Τιμόθεον 4:16). Ο Τιμόθεος είχε τον χαρακτήρα τού ευσεβούς ανθρώπου και η διδασκαλία του ήταν υγιής και βιβλική. Ο Παύλος τον προειδοποιούσε να προσέχει στενά και τα δύο και να επιμένει με καρτερία σ’ αυτά διότι —και αυτή η προειδοποίηση αφορά όλους τους χριστιανούς— η επίμονη καρτερικότητα στην ευσεβή ζωή και στην πίστη τής αλήθειας συνοδεύουν πάντοτε την γνήσια μεταστροφή τού αμαρτωλού στον Θεό (Ιωάννης 8:31, Ρωμαίους 2:7).
Περαιτέρω παραινέσεις για επίμονη καρτερικότητα στην χριστιανική ζωή κάνει ο Ιάκωβος, ο οποίος μας προειδοποιεί να «γινόμαστε εκτελεστές του λόγου και όχι μόνον ακροατές» διότι αυτοί που ακούνε αλλά δεν εκτελούν «απατούν τον εαυτό τους». «Όποιος, όμως, εγκύψει στον τέλειο νόμο τής ελευθερίας, και επιμείνει σ’ αυτόν, … αυτός θα είναι μακάριος κατά την εκτέλεσή του» (Ιακώβου 1:22-24). Η έννοια εδώ είναι ότι ο χριστιανός που επιμένει καρτερικά στην ευσέβεια και την πνευματική πειθαρχία θα ευλογηθεί σ’ αυτήν την εκτέλεση τής καρτερικής αφοσίωσής του. Όσο περισσότερο επιμένουμε με καρτερία στην χριστιανική ζωή, τόσο περισσότερο ο Θεός χορηγεί τις ευλογίες Του σε μας, καθιστώντας μας ικανούς, με αυτόν τον τρόπο, να συνεχίσουμε να επιμένουμε καρτερικά. Ο ψαλμωδός μάς υπενθυμίζει ότι υπάρχει μεγάλη ανταμοιβή στην επιμονή με καρτερία στην χριστιανική ζωή. Στην τήρηση τών εντολών τού Θεού, υπάρχει «μεγάλη ανταμοιβή» για τις ψυχές μας (Ψαλμός 19:11), ειρήνη τού νου, καθαρή συνείδηση και μαρτυρία στον κόσμο, που είναι περισσότερο εύγλωττη από πολλά λόγια.
Ο Ιάκωβος, επίσης, μας προτρέπει να υπομένουμε τον πειρασμό διότι αυτοί που το κάνουν θα ευλογηθούν και θα λάβουν το «στεφάνι τής ζωής» που ο Θεός έχει υποσχεθεί (Ιακώβου 1:12). Όπως ακριβώς ο πραγματικός πιστός θα είναι αιωνίως ασφαλής στην σωτηρία του, η πίστη του, επίσης, θα αντέξει στην θλίψη, στην αρρώστια, στον διωγμό και στις άλλες δοκιμασίες τής ζωής που έρχονται σε όλους τους πιστούς. Αν επιθυμούμε να ζούμε ευσεβώς εν Χριστώ, θα διωχθούμε (Β΄ Τιμόθεον 3:12), αλλά οι πιστοί θα επιμείνουν καρτερικά και θα διαφυλαχτούν με την δύναμη τού Αγίου Πνεύματος, ο Οποίος είναι η εγγύηση τής σωτηρίας μας και ο Οποίος θα μας κρατήσει «δυνατούς έως τέλους», επιμένοντας καρτερικά ώστε να είμαστε «χωρίς κατηγορία την ημέρα τού κυρίου μας Ιησού Χριστού» (Α΄ Κορινθίους 1:8).
English
Τι αναφέρει η Αγία Γραφή σχετικά με την επίμονη καρτερία;
