Ερώτηση
Τι σημαίνει να αινώ τον Θεό;
Απάντηση
Οι χριστιανοί μιλούν συχνά για την «αίνεση του Θεού και η Αγία Γραφή προστάζει όλα τα ζωντανά δημιουργήματα να αινούν τον Κύριο (Ψαλμός 150:6). Μια εβραϊκή λέξη για τον «αίνο» είναι η γιαντάχ, που σημαίνει «αινώ, ευχαριστώ, ή ομολογώ». Μια άλλη λέξη που συχνά μεταφράζεται «αίνος» στην Παλαιά Διαθήκη είναι η ζαμάρ, «υμνώ». Μια τρίτη λέξη που μεταφράζεται «αίνος» είναι η χαλάλ, (η ρίζα της λέξης αλληλούια), που σημαίνει «αινώ, τιμώ ή συστήνω». Όλοι αυτοί οι όροι περιέχουν την ιδέα της ευχαριστίας και τιμής σε κάποιον που την αξίζει.
Το βιβλίο των Ψαλμών είναι μια συλλογή ύμνων γεμάτων με αίνο προς τον Θεό. Μεταξύ αυτών είναι ο Ψαλμός 9, που λέει, «Θα ευφρανθώ και θα χαρώ μ' εσένα, Ύψιστε· την ύπαρξή σου θ' ανυμνήσω» (εδάφιο 2, ΝΜΒ). Ο Ψαλμός 18:3 λέει ότι ο Θεός είναι «αξιύμνητος». Ο Ψαλμός 21:13 δοξάζει τον Θεό και για το ποιος είναι και για τη μεγάλη Του δύναμη, «Υψώσου, Κύριε, στη δύναμή σου· θα υμνούμε και θα ψαλμωδούμε τη δύναμή σου.» (ΝΜΒ).
Ο Ψαλμός 150 χρησιμοποιεί τον όρο αινείτε δεκατρείς φορές σε έξι εδάφια. Το πρώτο εδάφιο μιλάει για το «πού» της αίνεσης – παντού! «Αινείτε τον Θεό στο αγιαστήριο του· αινείτε τον στο στερέωμα της δύναμής του.»
- Το επόμενο εδάφιο μας διδάσκει το «γιατί» να αινούμε τον Κύριο: «Αινείτε τον για τα μεγαλεία του· αινείτε τον σύμφωνα με το πλήθος της μεγαλοσύνης του.»
- Τα εδάφια 3–5 σημειώνουν το «πώς» να αινούμε τον Κύριο – με ποικιλία οργάνων και χορό. Η εντύπωση που δίνεται είναι πως κάθε εύηχο, διαθέσιμο μέσο μπορεί να χρησιμοποιείται για την αίνεση του Κυρίου.
- Το εδάφιο 6 μας λέει το «ποιος» πρέπει να αινεί τον Κύριο: «Κάθε πνοή ας αινεί τον Κύριο. Αλληλούια.» Κάθε ζωντανή ύπαρξη ας αινεί τον Κύριο.
Στην Καινή Διαθήκη υπάρχουν παραδείγματα αίνεσης που απευθύνονται στον Ιησού Χριστό. Το Ματθαίος 21:16 αναφέρεται σ' εκείνους που αινούσαν τον Ιησού καθώς εισερχόταν στην Ιερουσαλήμ πάνω σ' ένα γαϊδουράκι. Το Ματθαίος 8:2 αφηγείται πως ένας λεπρός προσκύνησε τον Ιησού. Στο Ματθαίος 28:17 οι μαθητές (απόστολοι) προσκύνησαν τον Ιησού μετά την ανάστασή Του. Ο Χριστός αποδέχθηκε την αίνεση ως Θεός.
Η πρώτη εκκλησία εκδήλωνε συχνά την μεταξύ τους κοινωνία σε ώρες αίνεσης. Για παράδειγμα, η πρώτη εκκλησία στην Ιερουσαλήμ, εστίαζε στη λατρεία μεταξύ άλλων (Πράξεις 2:42–43). Οι ηγέτες της εκκλησίας στην Αντιόχεια προσεύχονταν, υπηρετούσαν και νήστευαν και τότε ο Παύλος και ο Βαρνάβας κλήθηκαν στο ιεραποστολικό έργο (Πράξεις 13:1–5). Πολλές επιστολές του Παύλου περιέχουν εκτεταμένες περικοπές αίνεσης προς τον Κύριο (Α΄ Τιμόθεον 3:14–16, Φιλιππησίους 1:3–11).
Στο τέλος των καιρών, όλος ο λαός του Θεού θα ενωθεί στην αιώνια αίνεση του Θεού. «Και δεν θα υπάρχει κανένα ανάθεμα πλέον· και ο θρόνος του Θεού και του Αρνίου θα είναι μέσα σ' αυτήν· και οι δούλοι του θα τον λατρεύσουν.» (Αποκάλυψη 22:3). Καθώς η κατάρα της αμαρτίας θα έχει μετακινηθεί, εκείνοι που θα είναι με τον Κύριο, θα αινούν αιωνίως τον Βασιλιά των βασιλιάδων στην τελειότητα. Έχει λεχθεί πως η λατρεία μας προς τον Κύριο εδώ στη γη αποτελεί απλώς την προετοιμασία για τη γιορτή της αίνεσης που θα λάβει χώρα στην αιωνιότητα με τον Κύριο.
English
Τι σημαίνει να αινώ τον Θεό;
