Ερώτηση
Ποια είναι η προσευχή της δέησης;
Απάντηση
Ερχόμαστε στον Θεό με προσευχή για ποικίλους λόγους –να Τον λατρεύσουμε, να εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας και να ζητήσουμε συγχώρηση, να Τον ευχαριστήσουμε για τις ευλογίες Του, να ζητήσουμε πράγματα για τους εαυτούς μας και/ή να προσευχηθούμε για τις ανάγκες των άλλων. Οι εβραϊκές και ελληνικές λέξεις στην Αγία Γραφή μιλούν κυριολεκτικά για παράκληση ή ικεσία, έτσι η προσευχή της δέησης ζητά κάτι από τον Θεό. Σε αντίθεση με την προσευχή της μεσιτείας που προσεύχεται υπέρ των άλλων, η προσευχή της δέησης ζητά, γενικώς, κάτι που αφορά τον προσευχόμενο.
Η Αγία Γραφή περιλαμβάνει πολλές προσευχές δέησης. Αρκετά παραδείγματα συναντάμε στους Ψαλμούς, ως παράδειγμα. Οι Ψαλμοί του Δαβίδ είναι γεμάτοι με δέηση για έλεος στον Ψαλμό 4:1, για οδηγία στον Ψαλμό 5:8, για απελευθέρωση στον Ψαλμό 6:4, για σωτηρία από διωγμό στον Ψαλμό 7:1, κ.ο.κ. Όταν ο Δανιήλ έμαθε ότι ο βασιλιάς Δαρείος είχε εκδώσει ένα διάταγμα που απαγόρευε την προσευχή σε οποιονδήποτε Θεό εκτός από τον βασιλιά, συνέχισε να προσεύχεται στον Θεό με προσευχές ευχαριστίας, όπως επίσης, προσευχές δέησης για την βοήθεια Του σ' αυτήν την επιτακτική ανάγκη.
Στην Καινή Διαθήκη, ο Χριστός μας λέει να ζητάμε για το καθημερινό μας ψωμί στον Ματθαίο 6:11, που εμπίπτει στην κατηγορία της δέησης. Ακόμη, στον Λουκά 18:1-8, ο Χριστός μας διδάσκει να μην σταματάμε να προσευχόμαστε γι' αυτό που χρειαζόμαστε. Στην επιστολή Ιακώβου, όμως, συναντούμε μια ισορροπία: από τη μια πλευρά, δεν λαμβάνουμε διότι δεν ζητούμε (Ιακώβου 4:2). Από την άλλη πλευρά, ζητάμε και δεν λαμβάνουμε διότι θέλουμε μόνο να ικανοποιήσουμε τα πάθη μας (Ιακώβου 4:3). Ο καλύτερος, ίσως, τρόπος να προσεγγίσουμε το ζήτημα των δεήσεων είναι να ζητάμε από τον Θεό με κάθε ειλικρίνεια ως παιδιά που μιλάνε στον καλόκαρδο Πατέρα τους, αλλά καταλήγουμε λέγοντας «να γίνει το θέλημά Σου» (Ματθαίος 26:39), σε πλήρη παράδοση στο θέλημά Του.
Ο απόστολος Παύλος αφού έχει καλέσει τους Εφέσιους πιστούς ν' αναλάβουν την «πανοπλία του Θεού» (Εφεσίους 6:13-17), τους πρότρεψε (κι εμάς) να παραμείνουν άγρυπνοι και να προσεύχονται δια του Πνεύματος, κάνοντας «δέηση για όλους τους αγίους» (Εφεσίους 6:18). Είναι σαφές ότι οι προσευχές δέησης αποτελούν μέρος της πνευματικής μάχης στην οποία εμπλέκονται όλοι οι πιστοί. Ο Παύλος περαιτέρω προτρέπει την εκκλησία των Φιλίππων ν' απαλλαγεί από τις ανησυχίες της μένοντας πιστή με προσευχή, ιδιαίτερα με προσευχές ευχαριστίας και δέησης. Αυτό, συμπεραίνει, είναι ο τρόπος που εξασφαλίζει ότι «η ειρήνη του Θεού, που είναι ασύλληπτη στο ανθρώπινο μυαλό, θα διαφυλάξει τις καρδιές και τις σκέψεις σας κοντά στον Ιησού Χριστό» (Φιλιππησίους 4:6-7, ΝΜΒ).
Εδώ βλέπουμε μια άλλη κρίσιμη πλευρά της προσευχής της δέησης –την αναγκαιότητα της πίστης στον Κύριο Ιησού Χριστό. Αυτοί που ανήκουν στον Χριστό έχουν το Άγιο Πνεύμα που κατοικεί μέσα τους και μεσιτεύει υπέρ αυτών. Καθώς συχνά δεν ξέρουμε τι ή πώς να προσευχηθούμε όταν πλησιάζουμε τον Θεό, το Πνεύμα μεσιτεύει και προσεύχεται για μας, ερμηνεύοντας τις δεήσεις μας έτσι που, όταν έχουμε καταβληθεί από τις δοκιμασίες και τις έγνοιες της ζωής, στέκεται δίπλα μας να μας βοηθήσει μέσω των προσευχών των δεήσεών μας, καθώς μας κρατά ενώπιον του θρόνου της χάρης (Ρωμαίους 8:26).
English
Ποια είναι η προσευχή της δέησης;
