Ερώτηση
Τι λέει η Αγία Γραφή για την έλλειψη προσευχής;
Απάντηση
Η προσευχή αποτελεί την κινητήρια δύναμη τής πορείας τού χριστιανού με τον Θεό. Η προσευχή μάς συνδέει με τον Θεό και συνιστά έναν πρακτικό τρόπο για ν’ αγαπάμε και συνδεόμαστε με τους πέριξ ημών. Η προσευχή κάνει χώρο στην καρδιά του προσευχόμενου για ν’ ακουστεί η φωνή του Θεού που μας διορθώνει. Η Αγία Γραφή μάς καλεί «να προσευχόμαστε αδιαλείπτως» (Α΄ Θεσσαλονικείς 5:17)· έτσι, κάθε άλλη στάση από την αδιάλειπτη προσευχή και επικοινωνία με τον Θεό συνιστά αμαρτία. Οτιδήποτε διακόπτει την επικοινωνία μας με τον Θεό ή μας οδηγεί να βασιζόμαστε στον εαυτό μας αποτελεί εκτροπή.
Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τις ενέργειες τού Αδάμ και της Εύας στο 3ο κεφάλαιο της Γένεσης ως μια μορφή έλλειψης προσευχής. Τρώνε τον καρπό τού δέντρου τής γνώσης τού καλού και του κακού και ντρέπονται να μιλήσουν στον Κύριο καθώς Εκείνος έρχεται να τους συναντήσει στον Κήπο. Στην κατάσταση τής αμαρτίας τους έχουν αποσυνδεθεί από τον Θεό· η επικοινωνία τους με τον Θεό έχει διακοπεί. Η έλλειψη προσευχής στη ζωή τού Αδάμ και της Εύας αποτελούσε αμαρτία και προκλήθηκε από αμαρτία.
Μπορείς να φανταστείς κάποιον που ισχυρίζεται ότι είναι ο καλύτερος φίλος σου αλλά ποτέ δεν σου μιλάει; Οσο καλή και αν ήταν η σχέση θα δημιουργούνταν ένταση. Παρομοίως, μια σχέση με τον Θεό από την οποία απουσιάζει η επικοινωνία θα καταντήσει αγγαρεία και φτωχή. Η έλλειψη προσευχής αποτελεί αντίθεση σε μια καλή σχέση με τον Θεό. Οι άνθρωποι τού Θεού έχουν φυσιολογικά την επιθυμία να επικοινωνούν με τον Κύριο τους. «Κύριε, το πρωί θα ακούσεις τη φωνή μου· το πρωί θα παρασταθώ σε σένα, και θα προσδοκώ.» (Ψαλμός 5:3). Οι βιβλικές εντολές περί προσευχής συνοδεύονται με θαυμάσιες υποσχέσεις: «Ο Κύριος είναι κοντά σε όλους εκείνους που τον επικαλούνται· σε όλους εκείνους που τον επικαλούνται αληθινά.» (Ψαλμός 145:18).
Ο Χριστός συνιστά το καλύτερο παράδειγμα προσευχής. Ηταν άνθρωπος προσευχής (δες Λουκάς 3:21, 5:16, 9:18, 28, 11:1), και δίδαξε τους μαθητές Του να προσεύχονται (Λουκάς 11:2–4). Αν ο Γιος τού Ανθρώπου θεωρούσε προσωπική Του ανάγκη να προσεύχεται, πόσο πολύ περισσότερο θα πρέπει να θεωρούμε πως έχουμε εμείς την ίδια ανάγκη;
Η έλλειψη προσευχής αγνοεί το χάρισμα τής μεσολάβησης που μας έχει δώσει ο Θεός. Καλούμαστε να προσευχόμαστε για τους αδελφούς και τις αδελφές εν Χριστώ (Ιακώβου 5:16). Ο Παύλος επιζητούσε συχνά τις προσευχές των αδελφών υπέρ του (Εφεσίους 6:19, Κολοσσαείς 4:3, Α΄ Θεσσαλονικείς 5:25), και ο ίδιος ήταν πιστός στην προσευχή του υπέρ αυτών (Εφεσίους 1:16, Κολοσσαείς 1:9). Ο προφήτης Σαμουήλ θεωρούσε τις προσευχές του υπέρ τού λαού Ισραήλ ως απαραίτητο τμήμα τής διακονίας του: «Σε μένα, όμως, μη γένοιτο να αμαρτήσω στον Κύριο, ώστε να σταματήσω από το να δέομαι για σας.» (Α΄ Σαμουήλ 12:23). Σύμφωνα με τον Σαμουήλ, η έλλειψη προσευχής είναι αμαρτία.
Η έλλειψη προσευχής συνιστά περιφρόνηση τής εντολής τού Θεού να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας. Και δεν πρόκειται μόνο για προσευχή υπέρ εκείνων των ανθρώπων που είναι εύκολο να προσεύχεσαι γι’ αυτούς. «Παρακαλώ, λοιπόν, πρώτα απ’ όλα να κάνετε δεήσεις, προσευχές, παρακλήσεις, ευχαριστίες, για όλους τούς ανθρώπους.» (Α΄ Τιμόθεον 2:1). Ο Ιησούς μας λέει ακόμη ότι πρέπει να προσευχόμαστε για εκείνους που μας διώκουν (Ματθαίος 5:44). Το μήνυμα τού Χριστού είναι τούτο, ν’ αγαπάμε και να στηρίζουμε κάθε άνθρωπο με προσευχή, ακόμη κι εκείνους που είναι δύσκολο να τους αγαπήσουμε.
Η προσευχή κάνει χώρο για την φωνή τού Θεού που μας διορθώνει. Η έλλειψη προσευχής μειώνει την ικανότητά μας ν’ ακούσουμε τον Χριστό όταν ψιθυρίζει λόγια διόρθωσης ή ελέγχου στο πνεύμα μας. Το Εβραίους 12:2 μας υπενθυμίζει ότι ο Χριστός είναι ο «αρχηγός και τελειωτής τής πίστης». Αν το Πνεύμα Του δεν κατοικούσε στις καρδιές μας θα βαδίζαμε ένα τραχύ μονοπάτι ακολουθώντας τις δικές μας κρίσεις. Καθώς προσευχόμαστε να γίνει το θέλημα τού Θεού «στην γη όπως γίνεται στον Ουρανό» (Ματθαίος 6:10), φανερώνεται η αντίθεση της δικής μας θέλησης.
Το Ματθαίος 26:41 μας δίνει μια άλλη παραίνεση: «Αγρυπνείτε και προσεύχεστε για να μη μπείτε σε πειρασμό.». Η έλλειψη προσευχής σκιάζει τις καρδιές μας στους πειρασμούς που μας περιβάλλουν και μας οδηγεί σε περισσότερη αμαρτία. Γινόμαστε σοφοί στους δρόμους τής καρδιάς μας μόνον δια του φωτισμού και της οδηγίας τού Πνεύματος. Και οι προσευχές μας γίνονται αποτελεσματικές μόνο με την δύναμη τού Πνεύματος (δες Ρωμαίους 8:26–27).
Η προσευχή είναι η σανίδα σωτηρίας μας και η επικοινωνία μας με τον Θεό. Ο Χριστός φανέρωσε το αντίθετο τής έλλειψης προσευχής στην πορεία Του εδώ στην γη και έγινε το πρότυπο μιας ζωής γεμάτης με προσευχή.
English
Τι λέει η Αγία Γραφή για την έλλειψη προσευχής;
