Ερώτηση
Τι είδους προσευχές πρέπει να κάνουμε για απίστους;
Απάντηση
Μπορούμε να μάθουμε πώς να προσευχόμαστε για απίστους θεωρώντας ως υπόδειγμα τις προσευχές που έκανε ο Ιησούς. Στο 17ο κεφάλαιο τού ευαγγελίου τού Ιωάννη έχουμε την πλέον μακροσκελή καταγραμμένη προσευχή που μας δείχνει πώς προσευχήθηκε ο Ιησούς. Διαβάζουμε στο εδάφιο 3, «Κι αυτή είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν εσένα τον μόνον αληθινό Θεό, και εκείνον τον οποίον απέστειλες, τον Ιησού Χριστό.». Προσευχήθηκε θέλοντας οι άνθρωποι να φτάσουν στο σημείο να γνωρίσουν τον Θεό-Πατέρα. Και το μέσον δια του οποίου μπορούμε να φτάσουμε στην γνώση τού Θεού είναι ο Χριστός, ο Γιος Του (Ιωάννης 14:6, 3:15-18). Αν λοιπόν αυτή ήταν η επιθυμία τού Ιησού, γνωρίζουμε πως ενεργούμε σωστά όταν προσευχόμαστε παρομοίως. Κάθε προσευχή που συμφωνεί με τον Θεό είναι μια αποτελεσματική προσευχή (Α΄ Ιωάννου 5:14, Ιακώβου 5:16).
Το εδάφιο Β΄ Πέτρου 3:9 μας αφήνει, επίσης, να ρίξουμε μια ματιά στην στάση που κρατά η καρδιά τού Θεού απέναντι στους απίστους. Λέει, «Δεν βραδύνει ο Κύριος την υπόσχεσή του, όπως μερικοί το θεωρούν αυτό βραδύτητα, αλλά μακροθυμεί σε μας, μη θέλοντας μερικοί να απολεστούν αλλά όλοι να έρθουν σε μετάνοια.». Ο Θεός δεν επιθυμεί να βρεθεί κάποιος στην αιωνιότητα μακριά από την παρουσία Του (Ρωμαίους 6:23). Όταν προσευχόμαστε για μετάνοια στην ζωή τών απίστων, συμφωνούμε με τον Θεό. Μπορούμε ακόμη να προσευχόμαστε ο Θεός να μας δώσει ευκαιρίες που θα γίνουμε τα χέρια και τα πόδια τού Ιησού, ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να γνωρίσουν την αγαθότητά Του (Γαλάτας 6:10, Κολοσσαείς 4:5, Εφεσίους 5:15-16). Μπορούμε να προσευχόμαστε για θάρρος, όπως έκαναν οι απόστολοι, αρπάζοντας τις ευκαιρίες εκείνες που μας δίνει ο Θεός (Πράξεις 4:13, 29, Εφεσίους 6:19).
Μπορούμε επίσης να προσευχόμαστε ο Θεός να ενορχηστρώσει εκείνες τις περιστάσεις που είναι απαραίτητες ώστε πείσμονες καρδιές να μετανοήσουν. Ο Ψαλμός 119:67 λέει, «Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ πλανιόμουν· τώρα, όμως, φύλαξα τον λόγο σου.». Απαιτείται συχνά να περάσουμε οδυνηρές περιστάσεις για να πάμε στον Χριστό. Όταν προσευχόμαστε γι’ αγαπητά μας πρόσωπα που δεν γνωρίζουν τον Ιησού, αποτελεί πειρασμό να ζητάμε από τον Θεό προστασία και ευλογία. Είναι όμως μερικές φορές αναγκαίο να προσευχόμαστε το αντίθετο, αν είναι αυτό που θα διαρρήξει την εξουσία που η ειδωλολατρία ασκεί στην ζωή τους. Η άνεση, ο υλισμός, ο αισθησιασμός και η εξάρτηση συνιστούν ψεύτικους θεούς που κρατούν δεμένους τους απίστους. Προσευχόμενοι σύμφωνα με το θέλημα τού Θεού μπορεί ν’ απαιτεί να Του ζητήσουμε να σηκώσει την παροχή προστασίας και άνεσης ώστε να τους οδηγήσει εκεί που πρέπει προκειμένου ν’ αναζητήσουν τον Θεό. Δεν υπάρχει κάτι σπουδαιότερο για τα μη σωσμένα αγαπητά μας πρόσωπα από το να εκζητήσουν τον Θεό και να Τον βρουν.
Η προσευχή υπέρ τών συνανθρώπων μας ευαρεστεί τον Θεό (Α΄ Τιμόθεον 2:1-4). Αποτελεί έναν τρόπο που δείχνουμε αγάπη σ’ αυτούς (Α΄ Ιωάννου 4:7). Ακόμη κι όταν δεν είμαστε σίγουροι πώς να προσευχηθούμε, μπορούμε ν’ αναπαυθούμε στην υπόσχεση τού Ρωμαίους 8:26. Ο Θεός γνωρίζει πως δεν γνωρίζουμε πάντοτε τι να προσευχηθούμε. Εχει στείλει το Αγιο Πνεύμα να μεσιτεύει για μας έτσι που οι επιθυμίες τής καρδιάς μας να μεταφέρονται στον θρόνο τού Ουρανού.
English
Τι είδους προσευχές πρέπει να κάνουμε για απίστους;
