Η Αγία Γραφή επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει την προσευχή σε αγγέλους;

Ενώ δεν υπάρχει κάποιο εδάφιο που να λέει καθαρά, «δεν θα προσευχηθείς σε αγγέλους», είναι τελείως σαφές πως δεν πρέπει να προσευχόμαστε σε αγγέλους. Απολύτως, η προσευχή αποτελεί πράξη λατρείας. Και όπως ακριβώς οι άγγελοι απορρίπτουν τη λατρεία μας (Αποκάλυψη 22:8-9), έτσι θ’ απορρίπτουν, επίσης, τις προσευχές μας σ’ αυτούς. Το ν’ απευθύνουμε τη λατρεία μας ή την προσευχή μας σε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον Θεό είναι ειδωλολατρία.

Υπάρχουν επίσης αρκετοί πρακτικοί και θεολογικοί λόγοι που φανερώνουν πως η προσευχή σε αγγέλους αποτελεί εκτροπή. Ο ίδιος ο Χριστός δεν προσευχήθηκε ποτέ σε κάποιον άλλον εκτός από τον Πατέρα. Όταν οι μαθητές ζήτησαν από τον Χριστό να τους διδάξει πώς να προσεύχονται, τους καθοδήγησε, «Έτσι, λοιπόν, να προσεύχεστε εσείς: Πατέρα μας, που είσαι στους ουρανούς…» (Ματθαίος 6:9, Λουκάς 11:2). Αν η προσευχή σε αγγέλους ήταν κάτι που θα μπορούσαμε να κάνουμε ως μαθητές Του, αυτό είναι το σημείο που θα το έλεγε. Χωρίς αμφιβολία, καλούμαστε να προσευχόμαστε μόνο στον Θεό. Αυτό είναι, επίσης, φανερό στον Ματθαίο 11:25-26, όπου η προσευχή του Χριστούς αρχίζει, «Σε δοξάζω, Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης…» Ο Ιησούς όχι μόνο αρχίζει τις προσευχές Του απευθυνόμενος στον Πατέρα αλλά το περιεχόμενο τους, συνήθως, δείχνει ότι ζητάει βοήθεια που θα μπορούσε να προσφέρει κάποιος που είναι παντοδύναμος, παντογνώστης και πανταχού παρών. Η προσευχή σε αγγέλους θα ήταν αναποτελεσματική διότι πρόκειται για δημιουργήματα που δεν κατέχουν αυτές τις ιδιότητες.

Ο Ιησούς προσεύχεται υπέρ των μαθητών Του στον Ιωάννη 17:1-26, ζητώντας από τον Θεό τον Πατέρα πολλαπλές ευλογίες σ’ αυτούς, συμπεριλαμβανομένων του αγιασμού, του δοξασμού και της διαφύλαξης. Αυτές οι τρεις ευλογίες μπορούν να προέλθουν μόνο από μια πηγή που τις διαθέτει. Ξανά, οι άγγελοι, απλά, δεν έχουν αυτή τη δύναμη. Οι άγγελοι δεν μπορούν να μας αγιάσουν, δεν μπορούν να μας δοξάσουν και δεν μπορούν να εγγυηθούν την κληρονομιά μας εν Χριστώ (Εφεσίους 1:13-14).

Δεύτερον, υπάρχει μια περίσταση στον Ιωάννη 14:13 όπου ο Χριστός λέει στους πιστούς πως οτιδήποτε ζητήσουμε στο όνομά Του, Αυτός θα το πραγματοποιήσει διότι δέεται αμέσως στον Πατέρα. Η προσευχή σε αγγέλους θα υστερούσε ως προς μια αποτελεσματική και βιβλικά ορισμένη προσευχή (δες επίσης Ιωάννης 16:26). Ούτε οι άγγελοι ούτε κάποια άλλη δημιουργημένη ύπαρξη λογίζεται ως μεσίτης προς τον Πατέρα. Μόνον ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα (Ρωμαίους 8:26) μπορούν να μεσιτεύουν ενώπιον του θρόνου του Πατέρα.

Τελευταίο, στην Α΄ Θεσσαλονικείς 5:17 λέει στους πιστούς να προσεύχονται αδιαλείπτως. Αυτό μπορεί να γίνεται εφικτό αν ο πιστός έχει πρόσβαση στον Θεό που είναι πάντοτε παρών και διαθέσιμος ν’ ακούσει τις ικεσίες καθενός ταυτόχρονα. Οι άγγελοι δεν έχουν την ικανότητα αυτή –δεν είναι πανταχού παρόντες ή παντοδύναμοι- και δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να δέχονται τις προσευχές μας. Η δια του Χριστού προσευχή στον Πατέρα είναι το μόνο αναγκαίο και αποτελεσματικό μέσο επικοινωνίας με τον Θεό. Όχι, λοιπόν· η προσευχή προς τους αγγέλους αναμφισβήτητα δεν αποτελεί μια βιβλική ιδέα.

English

---

Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα

Η Αγία Γραφή επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει την προσευχή σε αγγέλους;