Ερώτηση
Τι είναι προχιλιασμός;
Απάντηση
Προχιλιασμός είναι η άποψη ότι η δεύτερη έλευση του Χριστού θα συμβεί πριν τη Χιλιετή Βασιλεία Του, και ότι η Χιλιετής Βασιλεία είναι μια κυριολεκτικά 1000-ετής βασιλεία. Προκειμένου να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε τις περικοπές στη Γραφή που μιλούν για τα γεγονότα των τελευταίων καιρών, υπάρχουν δυο πράγματα που πρέπει να καταλάβουμε: (1) μια κατάλληλη μέθοδος ερμηνείας της Γραφής, και (2) το διαχωρισμό μεταξύ Ισραήλ (των Εβραίων) και της Εκκλησίας (το σώμα όλων των πιστών του Ιησού Χριστού).
Πρώτον, μια κατάλληλη μέθοδος ερμηνείας της Γραφής απαιτεί η Γραφή να ερμηνεύεται με έναν τρόπο που να είναι συνεπής με τα συμφραζόμενα. Αυτό σημαίνει ότι μια περικοπή πρέπει να ερμηνεύεται με έναν τρόπο που να λαμβάνει υπ όψιν το κοινό προς το οποίο γράφτηκε, αυτούς για τους οποίους γράφτηκε, από ποιους γράφτηκε και τα λοιπά. Είναι κρίσιμο να γνωρίζουμε το συγγραφέα, το ακροατήριο στο οποίο απευθυνόταν, και τα ιστορικά στοιχεία κάθε περικοπής που ερμηνεύουμε. Τα ιστορικά και πολιτισμικά στοιχεία συχνά θα μας αποκαλύψουν το ακριβές νόημα της περικοπής. Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε ότι η Γραφή ερμηνεύει τη Γραφή. Αυτό σημαίνει ότι συχνά μια περικοπή θα καλύψει ένα θέμα που επίσης αναφέρθηκε κάπου αλλού στην Αγία Γραφή. Είναι σημαντικό να ερμηνεύουμε όλες αυτές τις περικοπές με συνέπεια τη μια προς την άλλη.
Τέλος, το πιο σημαντικό, οι περικοπές πρέπει πάντα να λαμβάνονται στην κανονική, ομαλή, απλή, κυριολεκτική σημασία εκτός αν τα συμφραζόμενα της περικοπής δηλώνουν ότι είναι μεταφορικά εκ φύσεως. Μια κυριολεκτική ερμηνεία δεν αποκλείει την πιθανότητα να χρησιμοποιείται σχήμα λόγου. Μάλλον, ενθαρρύνει τον ερμηνευτή να μη διαβάζει με μεταφορική γλώσσα το νόημα μιας περικοπής εκτός αν έχει προβλεφθεί από τα συμφραζόμενα. Είναι κρίσιμο ποτέ να μη ψάχνουμε ένα «βαθύτερο, πιο πνευματικό» νόημα από αυτό που παρουσιάζεται. Αυτό είναι επικίνδυνο όταν γίνεται, γιατί η βάση για ακριβή ερμηνεία τίθεται στο μυαλό του αναγνώστη, μάλλον παρά στην Γραφή. Σ` αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει αντικειμενικό μέτρο ερμηνείας, αλλά αντίθετα, η Γραφή γίνεται υπόθεση της εντύπωσης του καθενός για το τι σημαίνει. Η Β` Πέτρου 1:20-21 μας υπενθυμίζει, «…κανένας δεν μπορεί μόνος του να ερμηνεύσει τις προφητείες των Γραφών. Γιατί καμιά προφητεία δεν προήλθε ποτέ από ανθρώπινο θέλημα, αλλά εμπνευσμένοι από το Άγιο Πνεύμα, αξιώθηκαν άγιοι άνθρωποι να μιλήσουν εκ μέρους του Θεού».
Εφαρμόζοντας αυτές τις αρχές της Βιβλικής ερμηνείας, πρέπει να δούμε ότι ο Ισραήλ (οι φυσικοί απόγονοι του Αβραάμ) και η Εκκλησία (όλοι οι πιστοί) είναι δυο ξεχωριστές ομάδες. Είναι κρίσιμο να αναγνωρίσουμε και να κατανοήσουμε ότι ο Ισραήλ και η Εκκλησία είναι διαφορετικοί, γιατί εάν αυτό παρεξηγηθεί, η Γραφή θα ερμηνευτεί λάθος. Συγκεκριμένα, περικοπές που αναφέρουν υποσχέσεις προς τον Ισραήλ (είτε εκπληρώθηκαν είτε όχι) έχουν την τάση να παρεξηγούνται και να ερμηνεύονται λάθος αν κάποιος προσπαθήσει να τις εφαρμόσει στην Εκκλησία, και το αντίθετο. Να θυμάστε, τα συμφραζόμενα της περικοπής θα καθορίσουν σε ποιον απευθύνεται, και θα οδηγήσουν στην πιο σωστή ερμηνεία!
Έχοντας αυτή τη γενική ιδέα κατά νου, θα ρίξουμε τώρα μια ματιά στις διάφορες περικοπές της Γραφής που έχουν να κάνουν με τη θεωρία του Προχιλιασμού. Ας αρχίσουμε με τη Γένεση, κεφάλαιο 12, εδάφια 1-3. Διαβάζουμε, «Ο Κύριος είπε στον Άβραμ: Φύγε από τη χώρα σου, από τους συγγενείς σου κι από το σπίτι του πατέρα σου, και πήγαινε σε μια χώρα που εγώ θα σου δείξω. Θα κάνω από σένα ένα μεγάλο έθνος και θα σε ευλογήσω. Θα κάνω το όνομά σου ξακουστό και θα είσαι ευλογία για τους άλλους. Θα ευλογώ όποιον σε ευλογεί και θα καταριέμαι όποιον σε καταριέται. Μ` εσένα θα ευλογηθούν όλα τα έθνη της γης».
Ο Θεός εδώ υπόσχεται στον Αβραάμ τρία πράγματα: ότι ο Αβραάμ θα έχει πολλούς απογόνους, ότι αυτό το έθνος θα κατέχει μια χώρα, και μια παγκόσμια ευλογία θα έρθει στην ανθρωπότητα, από τη γενιά του Αβραάμ (τους Εβραίους). Στη Γένεση 15:9-17, ο Θεός επικυρώνει τη διαθήκη Του με τον Αβραάμ. Με τον τρόπο που γίνεται αυτό, ο Θεός αναλαμβάνει ο ίδιος αποκλειστικά την ευθύνη για τη διαθήκη. Αυτό σημαίνει, ότι δεν υπήρχε τίποτε που ο Αβραάμ μπορούσε να κάνει ή να αποτύχει να κάνει και να ακυρώσει τη διαθήκη που έκανε ο Θεός. Επίσης σ` αυτή την περικοπή, έχουν τεθεί τα σύνορα για τη χώρα που οι Εβραίοι θα κατείχαν τελικά. Για λεπτομερή λίστα με τα σύνορα, βλέπε Δευτερονόμιο 30:3-5 και Ιεζεκιήλ 20:42-44.
Το Β` Σαμουήλ κεφάλαιο 7 μιλάει για την διακυβέρνηση του Χριστού στη διάρκεια της Χιλιετίας. Στο Β` Σαμουήλ 7, εδάφια 11-17 καταγράφει μια υπόσχεση που έκανε ο Θεός στο βασιλιά Δαβίδ. Εδώ, ο Θεός υπόσχεται στο Δαβίδ ότι θα έχει απογόνους, και από αυτούς τους απογόνους ο Θεός θα ιδρύσει μια αιώνια Βασιλεία. Αυτό αναφέρεται στη διακυβέρνηση του Χριστού στη διάρκεια της Χιλιετίας, και για πάντα. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτή η υπόσχεση πρέπει να εκπληρωθεί κυριολεκτικά, και δεν έχει ακόμα λάβει χώρα. Μερικοί θα πίστευαν ότι η κυβέρνηση του Σολομώντα ήταν η κυριολεκτική εκπλήρωση αυτής της προφητείας, αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα μ` αυτό: Η περιοχή πάνω στην οποία κυβερνούσε ο Σολομών δεν κατέχεται από τον Ισραήλ σήμερα, και ο Σολομών δεν κυβερνά σήμερα στον Ισραήλ! Θυμηθείτε ότι ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ ότι οι απόγονοί του θα κατέχουν τη γη για πάντα, πράγμα που δεν έχει γίνει ακόμα. Επίσης Β` Σαμουήλ 7 λέει ότι ο Θεός θα εγκαθιδρύσει ένα Βασιλιά που θα κυβερνά για πάντα. Ως εκ τούτου, ο Σολομών δεν μπορεί να είναι η εκπλήρωση της υπόσχεσης που έγινε στο Δαβίδ. Έτσι, αυτή είναι μια προφητεία που πρέπει ακόμα να εκπληρωθεί!
Τώρα, έχοντας υπ όψιν όλα αυτά, εξέτασε τι έχει καταγραφεί στην Αποκάλυψη 20:1-7, «Είδα τότε έναν άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό κρατώντας στο χέρι του το κλειδί της αβύσσου και μια μεγάλη αλυσίδα. Αυτός αιχμαλώτισε το δράκοντα, τον όφη τον αρχαίο που είναι ο διάβολος κι ο σατανάς, που παραπλανάει την οικουμένη, και τον έδεσε για χίλια χρόνια. Τον έριξε στην άβυσσο, την οποία έκλεισε και τη σφράγισε από πάνω του, για να μη μπορέσει άλλο να πλανέψει τα έθνη, ώσπου να συμπληρωθούν τα χίλια χρόνια. Ύστερα απ` αυτά πρέπει να λυθεί πάλι για λίγον καιρό. Ύστερα είδα να κάθονται σε θρόνους αυτοί στους οποίους δόθηκε η εξουσία να κρίνουν: ήταν οι ψυχές αυτών που είχαν αποκεφαλιστεί για τη μαρτυρία που έδωσαν για τον Ιησού και για το λόγο του Θεού. Αυτοί δεν είχαν προσκυνήσει το θηρίο ούτε το άγαλμά του, κι ούτε είχαν δεχτεί το χάραγμά του στο μέτωπό και στο χέρι τους. Ξαναγύρισαν στη ζωή και βασίλεψαν μαζί με το Χριστό χίλια χρόνια. Οι υπόλοιποι από τους νεκρούς δεν ξαναγύρισαν στη ζωή, ώσπου συμπληρώθηκαν τα χίλια χρόνια. Αυτή είναι η πρώτη ανάσταση. Μακάριοι και άγιοι αυτοί που θα πάρουν μέρος στην πρώτη ανάσταση. Σ` αυτούς ο δεύτερος θάνατος δεν έχει καμιά δικαιοδοσία. Αυτοί θα αποτελέσουν το ιερατείο του Θεού και του Χριστού και θα βασιλέψουν μαζί του χίλια χρόνια. Όταν τελειώσουν τα χίλια χρόνια, θα λυθεί ο σατανάς από τη φυλακή του».
Τα χίλια χρόνια που επαναλαμβανόμενα αναφέρονται στην Αποκάλυψη 20:1-7 αντιστοιχούν στη κυριολεκτικά 1000ετή βασιλεία του Χριστού πάνω στη γη. Θυμίζω ότι η υπόσχεση που δόθηκε στο Δαβίδ αναφορικά με έναν κυβερνήτη που έπρεπε να εκπληρωθεί κυριολεκτικά, και δεν έχει ακόμα λάβει χώρα. Ο Προχιλιασμός βλέπει αυτές τις περικοπές ως περιγραφή της μελλοντικής εκπλήρωσης αυτής της υπόσχεσης με το Χριστό στο θρόνο. Ο Θεός έκανε άνευ όρων διαθήκες και με τον Αβραάμ και με τον Δαβίδ. Καμιά από αυτές τις διαθήκες δεν έχει τελείως ή μερικώς εκπληρωθεί. Μια κυριολεκτική, φυσική κυβέρνηση του Χριστού είναι ο μόνος τρόπος που μπορούν να εκπληρωθούν οι διαθήκες όπως υποσχέθηκε ο Θεός.
Εφαρμόζοντας μια κυριολεκτική μέθοδο ερμηνείας στη Γραφή έχει σαν αποτέλεσμα τα κομμάτια του παζλ να ταιριάξουν. Όλες οι προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης για τον πρώτο ερχομό του Ιησού εκπληρώθηκαν κυριολεκτικά. Έτσι, θα πρέπει να περιμένουμε οι προφητείες που αφορούν το δεύτερο ερχομό Του να εκπληρωθούν κυριολεκτικά επίσης. Ο Προχιλιασμός είναι το μόνο σύστημα που συμφωνεί με μια κυριολεκτική ερμηνεία των διαθηκών του Θεού και των προφητειών των έσχατων καιρών.
English
Τι είναι προχιλιασμός;
