Ερώτηση
Ποιες είναι οι πλέον φημισμένες/σημαντικές ερωτήσεις στην Αγία Γραφή;
Απάντηση
Υπάρχουν πολλές, πολλές ερωτήσεις μέσα στην Αγία Γραφή. Είναι δύσκολο να δώσει κάποιος ακριβή αριθμό διότι η αρχαία εβραϊκή και η κοινή ελληνιστική δεν χρησιμοποιούσαν σημεία στίξης —δεν μπορούμε να πάρουμε τους Κυλίνδρους της Νεκράς Θάλασσας για να μετρήσουμε τα ερωτηματικά! Συχνά μάλιστα, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε αν μια πρόταση ενέκλειε αληθώς την πρόθεση να είναι ερωτηματική. Οι βιβλικοί ερευνητές υπολογίζουν πως υπάρχουν περί τις 3.300 ερωτήσεις στην Αγία Γραφή.
Ο κατάλογος των ερωτήσεων στην Αγία Γραφή που ακολουθεί δεν είναι βεβαίως πλήρης. Είναι απλώς μια επιλογή των πλέον φημισμένων και σημαντικών ερωτήσεων που υπάρχουν μέσα στην Αγία Γραφή.
«Είπε, στ' αλήθεια, ο Θεός… ;» (Γένεση 3:1)
Αυτή είναι η πρώτη ερώτηση μέσα στη Γραφή κι επίσης η πρώτη περίσταση που κάποιος αμφισβητεί τον λόγο του Θεού. Ο Διάβολος πειράζει την Εύα για ν' αμφισβητήσει τον λόγο του Θεού. Η Εύα ανταποκρίνεται προσθέτοντας στον λόγο του Θεού: «μήτε να τον αγγίξετε». Ο Θεός είπε να μη φάνε από το δέντρο. Δεν είπε να μην αγγίξουν το δέντρο ή τον καρπό του. Ο Αδάμ και η Εύα ανταποκρίνονται στην ερώτηση του Σατανά με ανυπακοή στον λόγο του Θεού Όλα άρχισαν με μια μικρή ερώτηση.
«Πού είσαι;» (Γένεση 3:9)
Αυτή είναι η πρώτη ερώτηση που έκανε ο Θεός στη Γραφή. Ο Θεός γνώριζε, φυσικά, πού ακριβώς βρισκόταν ο Αδάμ και η Εύα μέσα στον Κήπο. Η ερώτηση έγινε για δική τους ωφέλεια. Ο Θεός, ουσιαστικά ρωτούσε, «Δεν με υπακούσατε· τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως τα περιμένατε ή όπως σας τα είχα πει;» Η ερώτηση δείχνει, ακόμη, την καρδιά του Θεού, που είναι η καρδιά του ποιμένα που αναζητεί τα χαμένα πρόβατα για να τα επαναφέρει στο μαντρί. Ο Ιησούς Χριστός θα ερχόταν αργότερα «να ζητήσει και να σώσει το χαμένο» (Λουκάς 19:10).
"Μήπως φύλακας του αδελφού μου είμαι εγώ;» (Γένεση 4:9)
Η ερώτηση αυτή του Κάιν έγινε ως ανταπόκριση της ερώτησης του Θεού για το πού βρισκόταν ο Άβελ. Πέρα από το γεγονός ότι ο Κάιν μόλις είχε σκοτώσει τον αδελφό του, ο Κάιν εξέφρασε το συναίσθημα που όλοι έχουμε όταν δεν θέλουμε να φροντίσουμε και να νοιαστούμε για τους άλλους. Μήπως είμαστε φύλακες των άλλων; Ναι, είμαστε. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να γνωρίζουμε πού βρίσκονται και τι κάνουν κάθε στιγμή; Όχι. Θα πρέπει, όμως, να ενδιαφερόμαστε αρκετά για τους άλλους, έτσι που ν' αντιλαμβανόμαστε το κάτι που φαίνεται να μην πηγαίνει καλά. Πρέπει να νοιαζόμαστε αρκετά, ώστε να επεμβαίνουμε όταν χρειάζεται.
«Εκείνος που κρίνει ολόκληρη τη γη δεν θα κάνει κρίση;» (Γένεση 18:25)
Ναι, ο Κριτής της γης κάνει κρίση. Ο Αβραάμ έκανε αυτήν την ερώτηση ζητώντας από τον Θεό να σώσει τους δίκαιους και να τους προστατέψει από την κρίση. Όταν ο Θεός κάνει κάτι που φαίνεται να είναι άδικο, τότε παρανοούμε τα πράγματα. Όταν αμφισβητούμε τη δικαιοσύνη του Θεού, είναι γιατί η αίσθηση που έχουμε περί δικαιοσύνης είναι παραμορφωμένη. Όταν λέμε, «δεν καταλαβαίνω πώς ένας καλός και δίκαιος Θεός μπορεί να επιτρέπει αυτό», είναι διότι δεν κατανοούμε σωστά τι σημαίνει ότι ο Θεός είναι καλός και δίκαιος. Πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι έχουν μια καλύτερη αντίληψη της δικαιοσύνης απ' ό,τι έχει ο ίδιος ο Θεός.
«Ακόμα κρατάς την ακεραιότητά σου; Βλασφήμησε τον Θεό και πέθανε.» (Ιώβ 2:9)
Ολόκληρο το βιβλίο του Ιώβ αντηχεί την ερώτηση που η γυναίκα του Ιώβ έκανε στον άντρα της. Μέσα σε όλη αυτήν την κατάσταση ο Ιώβ διατήρησε την ακεραιότητά του. Οι «φίλοι» του Ιώβ επανειλημμένως είπαν, «Ιώβ, πρέπει να έχεις κάνει κάτι πραγματικά κακό για να επιφέρει ο Θεός αυτήν την κατάσταση στη ζωή σου». Ο Θεός ελέγχει τους φίλους του Ιώβ για την επίθεση τους προς αυτόν και γιατί στηρίζονται στο κυρίαρχο θέλημα του Θεού. Ο Θεός κατόπιν ελέγχει τον Ιώβ υπενθυμίζοντάς του πως μόνον ο Θεός είναι τέλειος σε όλους τους δρόμους Του. Ενώ ο Θεός του παρουσιάζει τη μεγαλειότητά Του, του θέτει πολλά ερωτήματα: «Πού ήσουν όταν θεμελίωνα τη γη;» (Ιώβ 38:4).
«Αν ο άνθρωπος πεθάνει, θα ξαναζήσει;» (Ιώβ 14:14)
Με εξαίρεση την περίπτωση που ο Χριστός έρθει κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής μας, όλοι μια μέρα θα πεθάνουμε. Υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο; Όλοι διερωτώνται πάνω σ' αυτό σε κάποιο βαθμό. Ναι, υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο και όλοι θα την πειραματιστούν. Απλώς, είναι το πού θα βρεθούμε. Οδηγούν όλα τα μονοπάτια στον Θεό; Κατά έναν τρόπο, ναι. Όλοι θα σταθούμε ενώπιον του Θεού όταν πεθάνουμε (Εβραίους 9:27). Ασχέτως του δρόμου που περπατάει τώρα κάποιος, θα συναντήσει τον Θεό αφού πεθάνει. «Και πολλοί από αυτούς που κοιμούνται μέσα στο χώμα της γης, θα σηκωθούν, οι μεν σε αιώνια ζωή, οι δε σε ονειδισμό και αιώνια καταισχύνη.» (Δανιήλ 12:2).
«Με ποιον τρόπο θα καθαρίζει ο νέος τον δρόμο του;» (Ψαλμός 119:9)
Η απάντηση: τηρώντας τα λόγια του Θεού. Όταν «κρύβουμε» τον λόγο του Θεού στην καρδιά μας, ο λόγος μας προστατεύει από την αμαρτία (Ψαλμός 119:11). Η Αγία Γραφή δεν μας λέει τα πάντα. Δεν περιέχει την απάντηση σε κάθε ερώτημα. Μας λέει όμως όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζουμε για να ζούμε τη χριστιανική ζωή (Β΄ Πέτρου 1:3). Ο λόγος του Θεού μας λέει ποιος είναι ο προορισμός μας και μας καθοδηγεί πώς να τον πραγματοποιήσουμε. Η Γραφή μας δίνει τα μέσα και τον σκοπό. Ο λόγος του Θεού είναι «ωφέλιμος για διδασκαλία, για έλεγχο, για επανόρθωση, για διαπαιδαγώγηση, που γίνεται με δικαιοσύνη· για να είναι ο άνθρωπος του Θεού τέλειος, ετοιμασμένος για κάθε έργο αγαθό.» (Β΄ Τιμόθεον 3:16–17).
«Ποιον θα αποστείλω, και ποιος θα πάει για μας;» (Ησαΐας 6:8)
Η ορθή απάντηση δίνεται από τον Ησαΐα: «Ιδού εγώ, απόστειλέ με.» Πολύ συχνά δίνουμε την απάντηση, «εδώ είμαι, αλλά στείλε κάποιον άλλον». Το Ησαΐας 6:8 είναι ένα δημοφιλές εδάφιο που χρησιμοποιείται αναφορικά με ιεραποστολές. Αλλά θεωρώντας το στο πλαίσιό του, ο Θεός δεν ζητούσε από κάποιον να ταξιδέψει στην άλλη άκρη της γης. Ο Θεός ζητούσε κάποιον που θα μεταδώσει το μήνυμά Του στους Ισραηλίτες. Ο Θεός ήθελε, ο Ησαΐας να διακηρύξει την αλήθεια στους ανθρώπους που έβλεπε κάθε μέρα, στον δικό του λαό, στην οικογένειά του, στους γείτονές του, στους φίλους του.
«Κύριε, πόσες φορές αν ο αδελφός μου αμαρτήσει σε μένα, θα τον συγχωρήσω; Μέχρι επτά φορές;» (Ματθαίος 18:21)
Είναι δύσκολο πράγμα η συγχώρηση. Η πρόταση του Πέτρου για συγχώρηση επτά φορές, φαινόταν σ' αυτόν πως ήταν εξαιρετικά γενναιόδωρη. Η απάντηση του Χριστού έδειξε πόσο φτωχή είναι συχνά η συγχώρηση που προσφέρουμε. Οφείλουμε να συγχωρούμε διότι ο Θεός μάς συγχώρησε κατά πολύ περισσότερο (Κολοσσαείς 3:13). Δεν συγχωρούμε κάποιον διότι το αξίζει. Η «αξία» δεν έχει να κάνει τίποτα με τη χάρη. Συγχωρούμε διότι αυτό είναι δίκαιο. Το πρόσωπο που συγχωρούμε ενδέχεται να μην αξίζει, αλλά ούτε εμείς αξίζαμε τη συγχώρηση του Θεού, και ο Θεός μας συγχώρησε.
«Τι, λοιπόν, να κάνω τον Ιησού, που λέγεται Χριστός;» (Ματθαίος 27:22)
Αυτή την ερώτηση έκανε ο Πιλάτος προς το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί στη δίκη του Ιησού. Η απάντηση που έδωσαν ήταν: «Σταύρωσέ τον!» Οι κραυγές τους μερικές μέρες πριν ήταν διαφορετικές: «Ωσαννά στον Υιό του Δαβίδ! Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου!» (Ματθαίος 21:9). Είναι εκπληκτικό πώς ανεκπλήρωτες προσδοκίες και η πίεση του γύρω κόσμου μπορεί ν' αλλάξει τη δημόσια γνώμη. Στην Ιερουσαλήμ του πρώτου αιώνα, οι άνθρωποι που είχαν πλανημένη άποψη περί του Χριστού και της αποστολής Του, Τον απέρριψαν. Έτσι και σήμερα, άνθρωποι που έρχονται στη χριστιανική πίστη με εσφαλμένη κατανόηση του ποιος είναι ο Χριστός, τελικά θα απομακρυνθούν. Πρέπει να βεβαιωθούμε πως δείχνουμε με ακρίβεια το ποιος είναι ο Χριστός και το τι είναι ο χριστιανισμός, όταν κάνουμε γνωστή την πίστη μας.
«Εσείς, ποιος λέτε ότι είμαι;» (Ματθαίος 16:15)
Η ερώτηση αυτή από τον Ιησού είναι μια από τις πλέον σημαντικές που ο άνθρωπος καλείται κάποτε ν' απαντήσει. Για τους περισσότερους ανθρώπους, ο Χριστός είναι ένας καλός δάσκαλος. Για κάποιους, είναι προφήτης. Για άλλους, είναι ένας θρύλος. Η απάντηση του Πέτρου, «Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Γιος του ζωντανού Θεού», είναι η σωστή απάντηση (Ματθαίος 16:16).
«Τι θα ωφελήσει τον άνθρωπο, αν κερδίσει ολόκληρο τον κόσμο, ζημιωθεί όμως την ψυχή του;» (Μάρκος 8:36)
Αν το τίμημα είναι να χάσει κάποιος την ψυχή του, τότε ό,τι και να κερδίσει –ακόμη και ολόκληρο τον κόσμο– δεν ωφελεί τίποτα. Είναι λυπηρό αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι αγωνίζονται για το «τίποτα» — τα πράγματα αυτού του κόσμου. Το να χάσει κάποιος την ψυχή του έχει δύο σημασίες. Πρώτον, η περισσότερο προφανής σημασία είναι πως κάποιος χάνει την ψυχή του στην αιωνιότητα, και βιώνει τον αιώνιο θάνατο στην κόλαση. Το να επιζητείς να κερδίσεις ολόκληρο τον κόσμο, θα σε οδηγήσει στο να χάσεις την ψυχή σου και με άλλον τρόπο, εδώ στην επίγεια ζωή σου. Δεν θα πειραματιστείς ποτέ την άφθονη ζωή που σου προσφέρει ο Ιησούς Χριστός (Ιωάννης 10:10). Ο Σολομών επιδίωξε την απόλαυση και δεν αρνήθηκε τίποτα στον εαυτό του, και κατέληξε, «Και εγώ παρατήρησα σε όλα τα έργα μου, που έκαναν τα χέρια μου, και σε κάθε μόχθο που μόχθησα, και δες, τα πάντα ματαιότητα, και θλίψη πνεύματος, και κανένα όφελος κάτω από τον ήλιο.» (Εκκλησιαστής 2:10-11).
«Δάσκαλε αγαθέ, τι να πράξω για να κληρονομήσω αιώνια ζωή;» (Λουκάς 18:18) και «τι πρέπει να κάνω για να σωθώ;» (Πράξεις 16:30)
Είναι πολύ ενδιαφέρον να δει κανείς τις διαφορετικές απαντήσεις του Ιησού και του Παύλου πάνω στην ίδια, ουσιαστικά, ερώτηση. Ο Ιησούς γνωρίζει πως ο πλούσιος, νεαρός άρχοντας αυτοδικαιώνεται κα του λέει να υπακούσει τις εντολές. Ο άνθρωπος αυτός απλώς σκεπτόταν πως ήταν δίκαιος· ο Ιησούς γνώριζε ότι ο υλισμός και η απληστία τον εμπόδιζαν από μια πραγματική αναζήτηση της αλήθειας. Ο άνθρωπος χρειαζόταν να κατανοήσει ότι ήταν αμαρτωλός και είχε ανάγκη τον Σωτήρα. Ο Παύλος, αναγνωρίζοντας ότι ο δεσμοφύλακας των Φιλίππων ήταν έτοιμος να σωθεί, του είπε, «πίστεψε στον Κύριο Ιησού Χριστό και θα σωθείς». Ο δεσμοφύλακας πίστεψε και ακολούθησε η οικογένειά του στην αποδοχή του Χριστού ως Σωτήρα. Έτσι, το ν' αναγνωρίσουμε πού βρίσκεται κάποιος στον πνευματικό του ταξίδι, μας βοηθάει ν' απαντήσουμε στις ερωτήσεις του και ν' αλλάξουμε το σημείο εκκίνησης στην παρουσίαση του ευαγγελίου.
«Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να γεννηθεί ενώ είναι γέροντας; Μήπως μπορεί να μπει μια δεύτερη φορά στην κοιλιά της μητέρας του και να γεννηθεί;» (Ιωάννης 3:4)
Η ερώτηση αυτή έγινε από τον Νικόδημο, όταν ο Ιησούς του είπε πως πρέπει να αναγεννηθεί. Οι άνθρωποι και σήμερα παρανοούν τι σημαίνει να αναγεννηθείς. Οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως η αναγέννηση δεν αναφέρεται σε μια δεύτερη φυσική γέννηση. Παρ' όλα αυτά, οι περισσότεροι αδυνατούν να κατανοήσουν την πλήρη σημασία του όρου. Το να γίνεις χριστιανός –ν' αναγεννηθείς- σημαίνει ν' αρχίσεις μια τελείως καινούρια ζωή. Σημαίνει να μετακινηθείς από την κατάσταση του πνευματικού θανάτου στην κατάσταση της πνευματικής ζωής (Ιωάννης 5:24). Σημαίνει πως γίνεσαι μια καινούρια δημιουργία (Β΄ Κορινθίους 5:17). Η αναγέννηση δεν αποτελεί προσθήκη στη ζωή που τώρα έχεις· σημαίνει ριζική αντικατάσταση της ζωής που ζεις.
«Θα επιμένουμε στην αμαρτία, για να περισσεύσει η χάρη;» (Ρωμαίους 6:1)
Σωζόμαστε με τη χάρη που έχει κάνει ο Θεός (Εφεσίους 6:8). Όταν εμπιστευόμαστε τον Ιησού Χριστό, ο Θεός συγχωρεί όλες τις αμαρτίες μας και μας εγγυάται αιώνια ζωή στον Ουρανό. Η σωτηρία είναι δώρο της χάρης του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι ο χριστιανός μπορεί να ζήσει όπως θέλει και να παραμείνει σωσμένος; Ναι, αλλά ο γνήσιος χριστιανός δεν θα ζήσει «όπως θέλει». Ο χριστιανός έχει νέο αφεντικό και δεν ζει πλέον για τον εαυτό του. Ο χριστιανός θα αυξηθεί πνευματικά και προοδευτικά στην καινούρια ζωή που ο Θεός του έχει δώσει. Η χάρη δεν ισοδυναμεί με ελευθερία για αμαρτία. Η ηθελημένη και χωρίς μετάνοια αμαρτία στη ζωή κάποιου συνιστά κοροϊδία της χάρης και δημιουργεί αμφιβολία για τη σωτηρία του (Α΄ Ιωάννου 3:6). Ναι, υπάρχουν στιγμές αποτυχίας και ανταρσίας στη ζωή του χριστιανού. Και, όχι, η τελειότητα της αναμαρτησίας δεν είναι δυνατή σ' αυτήν την πλευρά της δόξας. Ο χριστιανός οφείλει να ζει με ευγνωμοσύνη για τη χάρη του Θεού και όχι να την εκμεταλλεύεται. Η ισορροπία βρίσκεται στα λόγια του Χριστού προς τη γυναίκα που πιάστηκε να μοιχεύει. Ο Χριστός αρνήθηκε να την κατακρίνει αλλά της είπε, «πήγαινε, και στο εξής να μην αμαρτάνεις» (Ιωάννης 8:11).
«Αν ο Θεός είναι μαζί μας, ποιος θα είναι εναντίον μας;» (Ρωμαίους 8:31)
Τα παιδιά του Θεού θ' αντιμετωπίζουν διωγμό σ' αυτόν τον κόσμο (Ιωάννης 15:18). Ο Διάβολος και τα δαιμόνια μάς εναντιώνονται. Πολλοί άνθρωποι του κόσμου μάς εναντιώνονται. Οι φιλοσοφίες, οι αξίες και οι προτεραιότητες του κόσμου στέκονται εναντίον μας. Με τους γήινους όρους, μπορούν να μας καταβάλλουν, να μας νικήσουν και να μας εξοντώσουν. Αλλά με τους όρους της αιωνιότητας, ο Θεός έχει υποσχεθεί ότι θα υπερνικήσουμε (Α΄ Ιωάννου 5:4). Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να μας συμβεί σ' αυτόν τον κόσμο; Ο θάνατος. Γι' αυτούς που έχουν αναγεννηθεί από τον Θεό, τι συμβαίνει μετά θάνατον; Η αιωνιότητα είναι ο πλέον ένδοξος τόπος που θα μπορούσε κάποιος να φανταστεί.
Υπάρχουν πολλά άλλα μεγάλα ερωτήματα στην Αγία Γραφή. Ερωτήσεις που έγιναν από εκζητητές, από χλευαστές, από αποθαρρυμένους πιστούς αλλά και από τον Θεό. Μη φοβάσαι να κάνεις ερωτήσεις αλλά να είσαι πρόθυμος να δεχθείς την απάντηση του Θεού, όταν αυτή έρθει.
English
Ποιες είναι οι πλέον φημισμένες/σημαντικές ερωτήσεις στην Αγία Γραφή;
